Μετά τη γελοία και ανόητη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, οι Γάλλοι τα πήγαν πολύ καλά. Παρά τα παράπονα για το φαγητό, για τον κλιματισμό και τα προφυλακτικά (πάντα υπάρχουν παραπονούμενοι ότι κι αν τους προσφέρεις), η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξαν δυσάρεστα ή τραγικά γεγονότα που αν συνέβαιναν θα ήταν ευθύνη των διοργανωτών.
Η παρουσία της Ελλάδας μέσω των ελλήνων αθλητών κρίθηκε, γενικά, καλή. «Εξαιρετική η παρουσία μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες» είπε η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ.
Δεν γνωρίζω τα κριτήρια με τα οποία κρίνουν οι ειδικοί, αλλά σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια, αυτά που θα χρησιμοποιούσε ένας οικονομολόγος, η παρουσία της χώρας μας δεν ήταν απλώς καλή ή εξαιρετική, ήταν καταπληκτική.
Ο παρακάτω πίνακας τεκμηριώνει αυτή την γνώμη.
Ο πίνακας αυτός, μεταξύ άλλων, δείχνει, για μερικές χώρες, την αναλογία των μεταλλίων που πήρε κάθε χώρα στο σύνολο των 987 μεταλλίων που απονέμονται και την αναλογία του πληθυσμού κάθε χώρας στον παγκόσμιο πληθυσμό.
Π.χ. οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν 126 μετάλλια από τα 987, δηλαδή το 12,9% των μεταλλίων, και ο πληθυσμός τους είναι 345 εκατ. δηλαδή το 4,3% του παγκοσμίου που είναι 8,005 δισεκατομμύρια άτομα.
Η Κίνα, με 91 μετάλλια πήρε το 9% ενώ ο πληθυσμός της, που είναι 1,419 δισ. άτομα, αντιστοιχεί στο 17,4% του παγκοσμίου πληθυσμού.
Η πρώτη στήλη δείχνει τον αριθμό των μεταλλίων μερικών χωρών. Η δεύτερη στήλη δείχνει την αναλογία τους στα 987 μετάλλια. Η τρίτη στήλη δείχνει την αναλογία του πληθυσμού κάθε χώρας στον παγκόσμιο πληθυσμό. Η τέταρτη στήλη δείχνει πόσα μετάλλια θα έπαιρνε κάθε χώρα αν τα μετάλλια που κέρδιζε ήταν ανάλογα του πληθυσμού της και η πέμπτη στήλη δείχνει πόσες φορές περισσότερα είναι τα κερδισμένα μετάλλια στο Παρίσι από αυτά που αναλογούν με βάση τον πληθυσμό.
Από την πέμπτη στήλη βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει κερδίσει 6,6 φορές περισσότερα μετάλλια από ό,τι της αναλογούν με βάση τον πληθυσμό της. Σημειώστε ότι αυτό το 6,6 είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο μεγάλων και πολύ πλουσίων χωρών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία, η Ιταλία, η Γερμανία και ο Καναδάς. Από τις γειτονικές μας χώρες καμία δεν έχει κερδίσει περισσότερα μετάλλια (Βουλγαρία, Σερβία, Κροατία από επτά, Σλοβενία τρία, Αλβανία δύο και Τουρκία, με 87 εκατ. άτομα πληθυσμό, οκτώ).
Αν λάβουμε υπ’ όψιν την εξαιρετική εμφάνιση που έκαναν και αθλητές που δεν πήραν, αλλά διεκδίκησαν, πολύ σοβαρά, μετάλλιο (ομάδες του πόλο και του μπάσκετ, επί κοντώ γυναικών, κολύμβηση, καλλιτεχνική κολύμβηση, ξιφασκία) τότε γίνεται αμέσως φανερό ότι οι έλληνες αθλητές ήταν εξαιρετικοί και η παρουσία της χώρας καταπληκτική.
Δεν υποστηρίζω, βέβαια, ότι οι επιδόσεις στον αθλητισμό ή σε οποιοδήποτε άλλο τομέα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων είναι θέμα μεγέθους του πληθυσμού μόνο. Ο πλούτος και η παράδοση έχουν μεγάλη μερίδα στην καλλιέργεια του αθλητισμού όπως και σε κάθε άλλη δραστηριότητα. Το ότι η χώρα στέκεται σε τέτοιο ύψος δίπλα στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου τεκμηριώνει κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε: ότι έχουμε δυνάμεις, και όχι μόνο στον αθλητισμό.
Εντάξει, έχουμε και τα κακά μας, αλλά ας μη ξεχνάμε κι ας μην υποτιμούμε τα καλά μας.
Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.