Κι έτσι κάπως η μπάλα που, τόσον καιρό, κατά τους θεσμούς ήταν στο γήπεδο της Ελλάδας και κατά την Ελλάδα στο γήπεδο των θεσμών, τώρα πετάχτηκε στην κερκίδα. Με πλατιά χαμόγελα και πύρινους λόγους ο ένας μετά τον άλλον οι υπουργοί που αναχωρούσαν από το Μαξίμου, φρόντισαν να θυμίσουν πως ήρθε η ώρα ο καθένας να αντιληφθεί και να αναλάβει τις ευθύνες που πηγάζουν από τη θέση του. Θα μπορούσε και να γελάσει κανείς με την ειρωνεία του πράγματος, αν αναλογιζόταν δηλαδή πως την επισήμανση κάνουν οι υπουργοί μιας κυβέρνησης, που εξελέγη πριν από μόλις πέντε μήνες και καλείται να διαχειριστεί όχι ένα ξαφνικό κραχ, ένα ηφαίστειο ή μια επιδημία, αλλά μια κατάσταση που ήταν γνωστή και προϋπήρχε. Για ευθύνες απόψε μίλησαν οι υπουργοί που την ίδια ώρα δεν είχαν καν το σθένος να πουν στους πολίτες ευθαρσώς ποιο είναι το πραγματικό ερώτημα, στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε την Κυριακή.
Ας είναι. Παρακάμπτοντας τις επισημάνσεις για το αμήχανο κι αφυδατωμένο διάγγελμα του πρωθυπουργού, ας σταθούμε στην ουσία.
Μέσα στις επόμενες οκτώ ημέρες είναι απολύτως απαραίτητο και στοιχειώδης υποχρέωση της κυβέρνησης να ενημερώσει τον λαό:
- Τι θα σημάνει το «όχι»
- Ποιος μηχανισμός ή ποιος κανόνας διασφαλίζει πως θα συνεχίσει η διαπραγμάτευση, αν επικρατήσει το «όχι», όπως ισχυρίστηκαν αρκετοί υπουργοί εξερχόμενοι του Μαξίμου.
- Ποιο πλάνο υπάρχει για τη χρηματοδότηση της χώρας και τη ρευστότητα των τραπεζών την επόμενη μέρα.
- Ποιο είναι το πακέτο μέτρων που θα επιβάλει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την κρίση. Πώς θα αποφασίσει ο πολίτης, αν δεν ξέρει ποια είναι η εναλλακτική οδός; Ή μήπως το «όχι» στους θεσμούς θα φέρει οριστικό τέλος στην κρίση;
Και κάτι που δεν είναι ουσιώδες για να έχουμε εικόνα τι θα σημάνει τυχόν «ναι» ή «όχι» μας, είναι όμως ουσιώδες για να αντιληφθούμε αν υπάρχει στην Ηρώδου του Αττικού συναίσθηση του διακυβεύματος.
Γιατί, λοιπόν, ενώ οι προθεσμίες ήταν γνωστές από τον περασμένο Φεβρουάριο κι η τακτική των εταίρων από αρκετά πιο πριν, έπρεπε να φτάσουμε στις 27 Ιουνίου, στο νήμα του προγράμματος, με αιτήματα για ολιγοήμερη παράταση και τις τράπεζες από μία κλωστή, για να κληθεί τελικά ο λαός να αποφασίσει;
Καλούμε κάθε θεσμικό παράγοντα να παίξει τον ρόλο του, είπε ο κ. Παππάς, προσθέτοντας πως πρόκειται για μια «καλή νύχτα». Στην τηλεόραση απέναντί μου βλέπω φωτογραφίες από κόσμο μπροστά στα ATM. Θα μπορούσε να είναι μια καλή νύχτα η αποψινή, αν η κυβέρνηση είχε παίξει τον ρόλο της κι αποφάσιζε να κυβερνήσει τη χώρα. Όχι, δεν είναι μια καλή νύχτα αυτή. Καληνύχτα και καλή τύχη.