«Η χορωδία της ΔΕΗ ΔΕΔΔΗΕ έχει μια μακρά ιστορία με συμμετοχές σε αξιόλογες εκδηλώσεις και συνεργασίες με σημαντικούς συνθέτες». Αυτό είναι πάνω-κάτω το επιχείρημα που ακούω τις τελευταίες μέρες από τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Γιώργο Αδαμίδη, προκειμένου να δικαιολογήσει την πρόσληψη καλλιτεχνικού διευθυντή από τη ΔΕΗ με τον μισθό των 1.875 ευρώ. Ο οποίος, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, δεν είναι προκλητικός.
Δεν αντιλέγω, μπορεί όντως να είναι μια καταξιωμένη χορωδία. Οπως διαβάζω, έχει ιδρυθεί από υπαλλήλους της ΔΕΗ το 1978 κι έχει πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και της Βαρκελώνης, έχει συμμετάσχει σε χορωδιακά φεστιβάλ στο εξωτερικό, σε διάφορα φιλανθρωπικά, ενώ οι εμφανίσεις της είναι ανοιχτές για το κοινό, χωρίς αντίτιμο. Πολύ ωραία όλα αυτά, απλώς, κ. Αδαμίδη, δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο. Και οπωσδήποτε, δεν θα τον πείσουν να μην εξαγριώνεται. Αντιθέτως, τέτοια επιχειρήματα τον εξαγριώνουν πιο πολύ.
Με λίγα λόγια μας λέτε να δείξουμε ευαισθησία γιατί εδώ μιλάμε για ένα θέμα Πολιτισμού. Είμαι σίγουρη ότι θα αντιμετωπίζαμε με άλλη διάθεση, καλύτερη, την πρόσληψη του μαέστρου και τον πολιτισμό που προάγει η ΔΕΗ μέσω της χορωδίας της, αν δεν είχαν προηγηθεί τόσα προκλητικά ζητήματα σε σχέση με τον οργανισμό αυτό. Φαγοπότια, ασυνήθιστα προνόμια, σκάνδαλα, κακοδιαχείριση, κακός συνδικαλισμός, λάθη τα οποία τώρα πληρώνουμε όλοι κάθε φορά που φτάνει ο λογαριασμός στο σπίτι.
Οταν ανοίγεις τον φάκελο της ΔΕΗ και βλέπεις τρακοσάρια χωρίς η κατανάλωσή σου να τα δικαιολογεί, όταν προσπαθείς να καταλάβεις τι διάολο πληρώνεις στις διάφορες χρεώσεις και γιατί ο λογαριασμός του ρεύματος έρχεται όλο και πιο φουσκωμένος κάθε μήνα, ένα σοκ το παθαίνεις, όταν μαθαίνεις ότι τώρα η ΔΕΗ θα προσλάβει και διευθυντή για τη χορωδία της. Και δεν ξέρω αν θα πληρώνουμε και τον μαέστρο στο λογαριασμό του ρεύματος (ελπίζω όχι), αλλά οπωσδήποτε αναρωτιέται κανείς πώς ένας οργανισμός στα πρόθυρα της διάλυσης έχει λεφτά για τέτοια.
Πώς περιμένετε, κ. Αδαμίδη, να δείξει ο κόσμος ευαισθησία και κατανόηση; Η εικόνα στο κάδρο δείχνει έναν πολύπαθο οργανισμό στα πρόθυρα χρεοκοπίας, με χίλια μύρια κακά στην πλάτη του, με αγκυλώσεις στη λειτουργία του κι ένα αβέβαιο μέλλον, που τώρα τον μάρανε να προσλάβει καλλιτεχνικό διευθυντή για τη χορωδία του. Καταφέρατε να γίνετε δηλαδή αυτό που λέει το ρητό, ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στο αλεύρι. Δεν έχετε υλικά για τούρτα αλλά πληρώνετε αδρά για το κερασάκι πάνω της.
Και στο κάτω-κάτω, αν η χορωδία είναι καταξιωμένη και με σημαντική πορεία όπως λέτε, ας κόβει εισιτήριο κι ας πληρώνει το μαέστρο απ’ τις εισπράξεις της. Ναι;
ΥΓ. Ο μισθός των 1.875 ευρώ για έναν καταξιωμένο μαέστρο δεν θα έπρεπε να είναι προκλητικός, αλλά με δεδομένη την κατάσταση της ΔΕΗ και της χώρας, είναι και παραείναι, κ. Αδαμίδη.