Ο πατέρας μου ήταν αθυρόστομος. Κι εγώ προέκυψα αθυρόστομη, ίσως γιατί του είχα αδυναμία. Είχε μεγάλη γκάμα βρισιών. Υπήρχε όμως και μια, που δεν μπορούσα να την κατανοήσω. «Γαμώ την πανακόλα μου». Τι είναι η πανακόλα; Δεν ξέρω καν αν τη γράφω σωστά. Τι διαχωρίζει την πάνω, από την κάτω κόλα; Γράφεται κόλα ή κώλα; Ωστόσο τη χρησιμοποιούσα αυθόρμητα και ενστικτωδώς όταν για παράδειγμα κάτι εμπεριείχε ένα «φτου σ!». Όταν είχε χοντρό σιχτίρισμα!
Πώς να σας το εξηγήσω; Να! Μόλις είδα το βλέμμα του στη φωτογραφία, το βλέμμα του δίπλα στη σύζυγο Πατούλη….Αυτό! Ακριβώς αυτό! Βλέμμα ονόματι «Γαμώ την πανακόλα μου!».
Ενίοτε τον συμπάσχω τον Κώστα Καραμανλή κι ας του έχω γράψει, ό,τι του έχω κατά καιρούς γράψει. Είναι συμπαθητικό το «φυζίκ» του. Βεβαίως γνωρίζω πόσο εκτινάχτηκαν οι δείκτες επί των ημερών αρχηγίας του. Βεβαίως ενθυμούμαι πώς ξεχύθηκαν τα πρωτοπαλίκαρά του, λες και έκαναν κόντρες με το ΠΑΣΟΚ, μην και ο ένας δεν κάνει το χειρότερο από τον άλλον…
Εγιναν προσπάθειες χρόνων και χρόνων και διαβρώσεις σε όλους τους τομείς και αγώνας για να εξελιχθεί ο λαός σε βαθιά παραδόπιστος, με ένα λαχανιασμένο, φθηνό, αγωνιώδες, κοντόφθαλμο «τι μου δίνεις να σε ψηφίσω» και να παραδοθεί ή και να σουροκουβαλιαστεί (όπως το πάρει κανείς) στην ανάγκη ή στην κατάντια, στα πόδια τέλος πάντων του μέγιστου πολιτικού ψεύτη όλων των εποχών, του Αλεξίου Τσίπρα.
Τι να τα λέμε; Εκτοτε, όπως είναι γνωστό τοις πάσι, ο πολιτικός άνδρας εμουγκάθη. Κι άρχισαν όλοι «πες κάτι, πες κάτι» όπως μάνα σκουντάει ντροπαλό παιδί… «Πες βρε, δηλαδή πιο έξυπνοι είναι οι άλλοι;», αποκλείοντας το ενδεχόμενο να μην έχει τι να πει…
Εγώ ειδικά είχα γράψει, ότι πληρώνεται για να μας κρατάει μούτρα. Μήπως και τον τσιγκλίσω παραπάνω.
Και να που μίλησε ο χριστιανός! Τη μεγάλη μέρα! 79 λέξεις. Τις μέτρησαν ως διψασμένοι για λόγο. 79 λέξεις. Το λες και «Γαμήθ…. να μιλάει!».
Και νόμιζε ότι θα ησύχαζε. Οτι τελείωσε η αποστολή του προς το κόμμα! Και τι του έτυχε του δυστυχή; Η μαντάμ Πατούλη στο πλευρό του. Λαλίστατη. Τον τάραξε στη σκουντιά. «Πρόεδρε και Πρόεδρε» που να Προεδριάσει… Και ένα βαρύ άρωμα λες και πέρναγε δίπλα σου η Ζωζώ Σαπουντζάκη με τα φτερά! Και να χτυπάνε και τα κοσμήματα της στο αφτί του σε κάθε κίνηση «Ντρούμπου ντρούμπου ντρουμ, τα βραχιόλια της βροντούν». Γαμώ τη πανακόλα μου! Αυτό ακριβώς, αυτό. Γαμώ την πανακόλα μου!
Τη λάτρεψα τη φωτογραφία, μα την αλήθεια της! Τόσο αληθινή αλήθεια! Ξεπέρασε όλη την αλήθεια του Πρωθυπουργού μας Αλεξίου Τσίπρα. «Κάτω οι βαρόνοι του πλούτου!». Τι κέφια για αλήθειες έχει και ο Τσίπρας! Το ψέμα είναι η δική του αλήθεια! Ενώ το βλέμμα του πρώην Πρωθυπουργού… Αλήθεια-αλήθεια!
Πέρα από πλάκα… Μακάρι να κατορθώσουμε πατριώτες, απεξάρτηση από χρόνιες παθογένειες, από αγκυλώσεις, από το ψέμα. Εχει αγώνα η απεξάρτηση «μας», όσο για τον ναρκομανή, για τον αλκοολικό, για τον παχύσαρκο. Εξαρτήσεις κι εξαρτήσεις…
Η δική «μας», τραγικότερη όλων! Καλό βόλι. Μακάρι… Πάντως, πρώτη φορά αρχηγός αντιπολίτευσης δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια, παρά αναφέρθηκε σε εφικτά.