Πιο απλά δεν μπορούσε να το πει ο Μιχαλολιάκος: «Η Χρυσή Αυγή αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα».
Τρία 24ωρα προτού ανοίξουν οι κάλπες, ο Μιχαλολιάκος δεν θα μπορούσε να το πει πιο ξεκάθαρα προς τον ψηφοφόρο που θα μπει στο παραβάν: Εσύ που θα με ψηφίσεις, αν με ψηφίσεις, πρέπει να ξέρεις ότι επικροτείς την οργάνωση, υπό την πολιτική ομπρέλα της οποιας διαπράχθηκε ένα στυγερό έγκλημα, ότι συμφωνείς με όλη αυτή τη ρητορική του μίσους και τη μεθοδολογία συμμορίας που οδήγησε έναν μαχαιροβγάλτη να σφάξει έναν νεαρό επειδή έτυχε να είναι αριστερός και χιπ-χοπερ, ότι δεν έχεις κανένα πρόβλημα μια ομάδα που οπλίζει πολιτικά το χέρι ενός δολοφόνου να βρίσκεται στην ελληνική Βουλή.
Εστω και όψιμα ο Μιχαλολιάκος είναι ειλικρινής. Και ως ειλικρινής δείχνει το πιο φρικτό πρόσωπό του αποφασίζοντας τώρα ο ψηφοφόρος του να τα ξέρει όλα.
Δεν είναι απλά ένας τύπος που στα νιάτα του και στα μεγάλα του φωτογραφιζόταν με τη σβάστικα και χαιρετούσε ναζιστικά. Είναι ο τύπος που ζητάει την ψήφο σου ενώ με άνεση αποδέχεται από το ραδιόφωνο την ηθική αυτουργία σε μια αποτρόπαια δολοφονία.
Ας μην παίζουμε με τις λέξεις – τι είναι η «πολιτική ευθύνη» αν όχι ηθική αυτουργία; Η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου γέμισε με τον μισαλλόδοξο λόγο της το μυαλό του Ρουπακιά που μετά πήγε και έσφαξε τον Φύσσα.
Ο ψηφοφόρος του Μιχαλολιάκου τα ξέρει όλα, ακόμα και αυτά που εδώ και δύο χρόνια, από τότε δηλαδή που έγινε το μακελειό στο Κερατσίνι, απέφευγε να αποδεχτεί, υιοθετώντας αβίαστα θεωρίες συνωμοσίας και καφενειακού τύπου μυθολογίες για να υποκρίνεται ότι δεν ξέρει.
Ο ψηφοφόρος του Μιχαλολιάκου δεν μπορεί πια να επικαλεστεί, αφελώς ή εντέχνως, την ανεργία, τον θυμό, το προσφυγικό, τις «κακόμοιρες γιαγιούλες που δεν μπορούν να πάνε στο ATM». Εκτός και αν θεωρεί ότι οι καλοσυνάτες γιαγιάδες και η πρόσβασή τους στην τράπεζα ή το ότι δεν έχει δουλειά επιτρέπουν στον καθένα να παίρνει ένα μαχαίρι και να σφάζει έναν συμπολίτη του.
Τώρα πια ο ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής ξέρει – του το είπε ανερυθρίαστα ο αρχηγός της οργάνωσης.
Τώρα όμως και εμείς θα ξέρουμε τι είναι ο ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής. Διότι δεν θα είναι ούτε ψήφος διαμαρτυρίας, ούτε ψήφος εθνικιστική, ούτε βέβαια πατριωτική. Θα είναι η ψήφος των Ελλήνων που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναλάβουν την πολιτική άρα και την ηθική ευθύνη για μια δολοφονία.
Είναι και αυτός ένας τρόπος να μετρηθούμε.