Η μοναδική πραγματική πολιτική είδηση του καλοκαιριού είναι οι διεργασίες στο χώρο του Κέντρου (Κεντροαριστεράς, Σοσιαλδημοκρατίας ή όπως αλλιώς λέγεται). Όλα τα άλλα (π.χ. η αντιπαράθεση για ναζισμό-κομμουνισμό) είναι εκτός τόπου και χρόνου και, κυρίως, ήταν κυβερνητικός αντιπερισπασμός, στον οποίο τσίμπησε η αντιπολίτευση.
Αντίθετα, στις διεργασίες που γίνονται στον κεντρώο χώρο υπάρχει αληθινό πολιτικό διακύβευμα. Μπορεί σήμερα να φαίνεται υπερβολικός ο ισχυρισμός, αλλά από το αποτέλεσμα των διεργασιών αυτών θα κριθεί, υπό προϋποθέσεις, η επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Θα το εξηγήσουμε.
Προέχει, όμως, να οδηγηθούν σε αποτέλεσμα οι διεργασίες αυτές. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πριν από μερικούς μήνες, όταν τα πάντα είχαν βαλτώσει, σήμερα φαίνεται ότι η θετική κατάληξη είναι προ των πυλών. Και αυτό πρέπει να πιστωθεί εν πολλοίς στη σημερινή ηγεσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης-ΠΑΣΟΚ. Η κυρία Γεννηματά, υπό τις θετικές παροτρύνσεις έμπειρων και ανοιχτόμυαλων ανθρώπων (π.χ. Κώστας Σημίτης) κατανόησε ότι, αν δεν γίνει προσπάθεια «να ανοίξει το παιχνίδι», ο χώρος θα σέρνεται σε μονοψήφια ποσοστά και το μέλλον του θα είναι αβέβαιο. Η συγκρότηση της «επιτροπής Αλιβιζάτου» βοήθησε πολύ να ξεπεραστεί η καχυποψία, που επικρατούσε σε άλλους, όμορους, χώρους.
Ετσι, φαίνεται ότι και το Ποτάμι προσανατολίζεται να συμμετάσχει και πιθανότατα ο Σταύρος Θεοδωράκης να διεκδικήσει την αρχηγία του νέου, υπό διαμόρφωση, κόμματος. Αν συμβεί, θα είναι η καθοριστική εξέλιξη. Διότι το κόμμα αυτό μπορεί να κρατήσει στο χώρο εκλογικά στρώματα που δεν θα έμεναν, αν κυριαρχούσαν μόνο παλιότερες -«παραδοσιακές»- δυνάμεις.
Αν όλα εξελιχθούν όπως σήμερα φαίνονται, το νέο κόμμα θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις, μπαίνοντας σφήνα ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Μεταξύ των ψηφοφόρων που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 κυριαρχεί η απογοήτευση. Επειδή, όμως, οι περισσότεροι από αυτούς είναι «αντιδεξιοί» και «αριστερόστροφοι», πολύ δύσκολα θα πάνε στην κάλπη της ΝΔ. Αλλοι θα προτιμήσουν την αποχή και άλλοι θα παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δημιουργηθεί αξιόπιστος φορέας στον χώρο του Κέντρου(από τον οποίο άλλωστε προέρχονται), με διακριτά χαρακτηριστικά από την ΝΔ, θα τον δουν με άλλο μάτι. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει απογοήτευση σ΄αυτόν τον κόσμο, η ΝΔ δεν του εμπνέει εμπιστοσύνη. Αυτομάτως δημιουργείται πολιτικό κενό, το οποίο θα κληθεί να καλύψει τρίτη δύναμη. Και πιο κατάλληλη από αυτή που πάει να δημιουργηθεί στον ενδιάμεσο χώρο δεν υπάρχει.
Αν οι διεργασίες κυλήσουν ομαλά και η νέα ηγεσία εκλεγεί με άψογη διαδικασία-και υπάρχουν όλα τα εχέγγυα για να συμβεί αυτό-η μισή δουλειά θα έχει γίνει. Την άλλη μισή θα αναλάβει να κάνει ο(η) νέος αρχηγός και το επιτελείο του, εννοείται με την υποστήριξη και χωρίς την υπονόμευση των ηττημένων. Ποια θα είναι αυτή η δουλειά;
Πρώτον, να επαναφέρει την αξιοπιστία στην πολιτική ζωή, χωρίς τις τερατολογίες και αερολογίες, που εκτοξεύθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012, όταν έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, μέχρι και το πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν προσγειώθηκε ανώμαλα στην κυβερνητική πραγματικότητα.
Δεύτερον, να συγκρατήσει τις όποιες υπερφίαλες επιδιώξεις κάποιων της άλλης πλευράς, οι οποίοι(μπορεί να) νομίζουν ότι αρκεί να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ για να τελειώσουν όλα τα δεινά μας. Επειδή δεν είναι έτσι, δηλαδή επειδή η κατάσταση δεν είναι άσπρο-μαύρο, ένα ισχυρό κόμμα στον ενδιάμεσο χώρο θα αποτελέσει ισχυρό ανάχωμα, θα επιφέρει πολιτική και κοινωνική ισορροπία και θα είναι καθοριστικός παράγοντας στην επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή.
Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια. Όμως, ένα ισχυρό κόμμα στο χώρο μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς (μπορεί και να) αποτελεί σήμερα εθνική αναγκαιότητα. Mετά τις προσεχείς εκλογές, η Ελλάδα θα χρειάζεται τις μετριοπαθείς, μεταρρυθμιστικές, υπεύθυνες δυνάμεις του Κέντρου και όχι μια εκτός ορίων σύγκρουση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ.: Οι προσωπικές φιλοδοξίες είναι θεμιτές. Αλλά ας μην μετατρέψουν τη διεκδίκηση της αρχηγίας του νέου κόμματος σε πασαρέλα υποψηφίων. Το ποιοι έχουν πραγματικές δυνατότητες να εκλεγούν είναι λίγο-πολύ γνωστό. Οσοι από τους άλλους θέλουν απλώς να καταγραφούν ως υποψήφιοι αρχηγοί, ώστε να έχουν μετά καλύτερες προοπτικές στην κατανομή των θέσεων, δεν (θα) προσφέρουν καλή υπηρεσία. Ας συγκρατηθούν.