Παραφράζοντας τον Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος πριν από σχεδόν 50 χρόνια τραγουδούσε: «καλά ήταν τα ψέματα που είπαμε ως εδώ , ας πούμε και μια αλήθεια κι ας πέσει στο γιαλό», μπορούμε να πούμε ότι η νευρικότητα και οι σπασμωδικές απειλές του Πάνου Καμένου δεν είναι τίποτα περισσότερο από το ότι, πράγματι, τελειώνουν τα ψέματα και έρχεται η ώρα όπου κάθε κατεργάρης πάει στο πάγκο του.
Ο κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα, αυτός με το τρενάκι, χοροπηδάει –κοντορίχνεται όπως λένε στην Ηπειρο και στο Αθαμάνιο– επειδή αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ώστε να επιβιώσει πολιτικά· είναι εν πολλοίς απαξιωμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε Τσίπρας: πού να πάει ο Καμένος). Για την ακρίβεια μπορεί να κάνει ελάχιστα για τον εαυτό του στα οποία όμως μπορεί να συμπαρασύρει και τον Πρωθυπουργό οδηγώντας τον κ. Τσίπρα σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Με αφορμή λοιπόν τις τελευταίες δηλώσεις του Νίκου Κοτζιά (ότι ο Καμμένος έπαψε να απειλεί όταν είδε ότι δεν τον ακολουθούν οι βουλευτές του) , οι οποίες δεν αποδοκιμάστηκαν από το Μαξίμου, ο υπουργός Αμυνας είναι προδήλως δυσαρεστημένος γιατί εμφανίζεται ως «δεδομένος» και πιστός στα όσα επιθυμεί το πρωθυπουργικό περιβάλλον παρά το γεγονός ότι έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα συμπράξει όταν, τις επόμενες εβδομάδες, έρθει στην ελληνική Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών.
Το ποιος τον έχει «στήσει» από το Μαξίμου είναι ένα θέμα. Οι επιλογές του κ. Καμμένου είναι ένα άλλο – και έχει δύο επιλογές:
Η πρώτη, όπως έχει πει, είναι να αποχωρήσει ο ίδιος και οι υπουργοί των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα χωρίς όμως να άρει την εμπιστοσύνη του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, επαναλαμβάνοντας ότι δεν θα ψηφίσει πρόταση μομφής που τυχόν θα καταθέσει η ΝΔ. Στην περίπτωση αυτή η δεδηλωμένη για την κυβέρνηση δεν χάνεται και η κυβερνητική πλειοψηφία διατηρείται. Ο κ. Τσίπρας θα προχωρήσει σε αντικατάσταση του υπουργού Αμυνας και όσων τον ακολουθήσουν από τα κυβερνητικά στελέχη των ΑΝΕΛ, ίσως και σε ευρύτερο ανασχηματισμό (άλλωστε πρέπει να αντικαταστήσει και τους Ηλιόπουλο, Νοτοπούλου από τα Εργασίας και Μακεδονίας-Θράκης καθώς είναι υποψήφιοι για δήμαρχοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη).
Πρόκειται για το σενάριο της διπλής πλειοψηφίας, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα έχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο κ. Τσίπρας θα ψάξει να βρει αντικαταστάτες των κυβερνητικών εταίρων του για να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών πιέζοντας τον Σταύρο Θεοδωράκη και τους βουλευτές του Ποταμιού καθώς και τον Θανάση Θεοχαρόπουλο , οι οποίοι διάκεινται θετικά στη συμφωνία (το αν θα το πετύχει είναι άλλη συζήτηση). Πρόκειται για ευνοϊκό σενάριο ώστε να συνεχίσουν ο κ. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ του να διατηρούν σημαντικό ρόλο στο πολιτικό παιχνίδι. Ομως με τον τρόπο αυτόν συντελείται και επιτείνεται η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης.
Η δεύτερη επιλογή είναι οι ΑΝΕΛ, εκτός από την αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα, να άρουν την εμπιστοσύνη και στη Βουλή. Αρα οι δρόμοι τους με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίζουν. Η παράδοξη συμβίωση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τελειώνει. Συνεπώς δεν υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οπότε πυροδοτούνται ταχέως οι διαδικασίες για να στηθούν σύντομα, ακόμη και πριν από τον Μάιο, κάλπες. Ο κ. Καμμένος θα μπορεί να εμφανίζεται στο όποιο ακροατήριό του συνεπής πως δεν συμπράττει στη κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, διεκδικώντας την πολιτική επιβίωση και την επανείσοδο στη Βουλή. Δεν θα μπορεί όμως να πείσει γιατί επί τέσσερα χρόνια συμφωνούσε και συγκυβερνούσε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχει και ακόμη μία τελευταία εξήγηση. Λένε οι κακές γλώσσες, στα πολιτικά παρασκήνια, για τις οιμωγές του κ. Καμένου ότι συνιστούν μήνυμα στον κ. Τσίπρα πως η πολιτική αποδρομή των ΑΝΕΛ θα σημαίνει και πολιτική αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, με αποκαλύψεις από όλη την τετραετή τους συμβίωση. Οπότε ο Πρωθυπουργός να λάβει τα μέτρα του…
Διαλέγετε και παίρνετε!