Πώς σκέφτονται σήμερα οι άνω των 39; Ιδού πώς σκέφτονται: «Είμαστε 40 με 50, είμαστε η γενιά που έφαγε την κρίση στο κεφάλι». Το είπε μόνος του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στον ραδιοφωνικό σταθμό Sfera 102,2 την Τρίτη το πρωί. «Και είμαστε έξω από το πρόγραμμα της φθηνής στέγης» θα προσέθεταν πολλοί σαραντάρηδες.
Η «καημένη γενιά» των σημερινών σαραντάρηδων λοιπόν, που δεν προβλέπεται να πάρει σύνταξη στα 45 της από την Ολυμπιακή, μπορεί πλέον να βαδίζει στη μέση ηλικία αλλά έχει τα προβλήματα που έχουν και οι νεότεροι, οι 39 και κάτω.
Δεν βγαίνει. Ούτε με το νοίκι που είναι στα ύψη ενώ ούτε δάνειο μπορεί να πάρει γιατί δεν έχει την προκαταβολή. Τι κι αν δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ επί 20 με 25 χρόνια. Tα 14 χρόνια της κρίσης που άρχισε το 2008 της έστειλαν το κύμα κατά πρόσωπο και όσο κι αν «κωπηλατεί» στο ίδιο σημείο βρίσκεται.
Μπορεί λοιπόν κάποιοι να χασκογελάνε όταν ακούν «νέος 45 ετών», και να θυμούνται την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Ρίκα Διαλυνά, αλλά το πρόγραμμα της «φθηνής στέγης» ακουμπάει σε ένα πραγματικό κοινωνικό πρόβλημα.
«Θα θέλαμε αυτό το όριο ηλικίας των 39 να ήταν διαφορετικό» ανέφερε παραγωγός του Sfera την Τρίτη στον κ. Μητσοτάκη, ζητώντας του να γίνει «μέχρι 50, γιατί πλέον και τα ζευγάρια παντρεύονται από μία ηλικία και πάνω».
«Εχεις δίκιο σε αυτό το οποίο λες», αντέδρασε ο Μητσοτάκης. «Δεν είναι αδικαιολόγητο αυτό το παράπονο», πρόσθεσε. Η ουσία είναι ότι ο Πρωθυπουργός άνοιξε ένα παράθυρο για να μπουν στη «φθηνή στέγη» και οι ηλικίες 40 ως 50: «Θεωρώ ότι εφόσον είναι πετυχημένο και θα είναι πετυχημένο (σ.σ.: το πρόγραμμα) και εφόσον κινηθεί συνολικά η αγορά σε αυτή τη λογική (…) είμαι απολύτως διατεθειμένος να δεσμεύσω περισσότερους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό και να διευρύνουμε το πρόγραμμα».
Το παράθυρο αυτό θα μπορούσε να γίνει πόρτα για να μπουν και οι άνω των 39. Οχι στη λογική «δώσε κι εμένα μπάρμπα» που οδήγησε στη χρεοκοπία αλλά πολύ απλά διότι ένα πρόγραμμα που σχεδιάστηκε για τους νέους αποδεικνύεται ότι αφορά μια ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα.
Και ό,τι αφορά τη μεσαία τάξη, και τους οικονομικά ενεργούς συμπολίτες μας, μπορεί, όπως πχ. το πρόγραμμα «Εξοικονομώ», να έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για την οικονομία, να «ζεστάνει» κλάδους και επαγγέλματα. Να «κινηθεί η αγορά», όπως είπε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Ακούγεται υπέρβαση, αλλά αν υπάρχουν οι πόροι και τα νούμερα βγαίνουν, η διεύρυνση της φθηνής στέγης ως την ηλικία των 50 ετών θα ήταν μια υπέρβαση προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η γενιά που έζησε την παιδική ουτοπία των 80s με τα «ποτάμια» των συγκεντρώσεων, που λούστηκε την εποχή της αστακομακαρονάδας και της πλασματικής ευημερίας, που βρήκε δουλειά αλλά ζούσε με χρεωμένες κάρτες και στη συνέχεια διέβη από τη δεκαετία των μνημονίων, τον κορονοϊό και τώρα την ενεργειακή κρίση, δεν έζησε τελικά «το τέλος της Ιστορίας» που της είχαν υποσχεθεί. Το αντίθετο. Και είναι λογικό να περιμένει «επιτέλους λίγη κανονική ζωή».