Αδεια έδρανα στην ελληνική Βουλή. Συνηθισμένη εικόνα | Nick Paleologos / SOOC
Απόψεις

Εχουμε βουλευτές από χαρτόνι

Ενα μέλος της ρωσικής Δούμας τοποθέτησε στη θέση του ένα χάρτινο ομοίωμα του εαυτού του. Μία πράξη ύψιστης ειλικρίνειας που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν και μέλη της ελληνικής Βουλής...
Ανδρέας Στασινός

Ενας βουλευτής της ρωσικής Δούμας έσπασε το πόδι του. Και καθώς δεν μπορούσε να παραστεί στις εργασίες κοινοβουλευτικής επιτροπής, αποφάσισε να στείλει ένα χάρτινο ομοίωμά του.

Πράγματι, όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία, το ομοίωμα εγκαταστάθηκε στα έδρανα της επιτροπής, ενώ ο βουλευτής, σε δηλώσεις του, αναρωτήθηκε τι επιπλέον κάνουν οι περισσότεροι από τους συναδέρφους του. Αν δεν απουσιάζουν από την παραγωγή κοινοβουλευτικού έργου, παρίστανται για να πατήσουν, άβουλοι ως συνήθως, το κουμπί της ψηφοφορίας, υπηρετώντας την κομματική γραμμή. Από εδώ θα μπορούσε να ξεκινήσει ολόκληρη κουβέντα για την ποιότητα του κοινοβουλευτισμού. Όμως δεν είναι παντού έτσι. Η συμμετοχή των βουλευτών στην παραγωγή και επεξεργασία του νομοθετικού έργου είναι δείκτης μέτρησης για τη λειτουργικότητα του κοινοβουλευτισμού. Και στη Ρωσία, ούτως ή άλλως, γνωρίζουμε ότι το πολίτευμα δεν λειτουργεί και άρτια. Εκεί έχουν Πούτιν. Όμως ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο κοινοβουλευτισμός λειτουργεί αποδοτικά στην Ελλάδα; Φυσικά και λειτουργεί ομαλά. Ωστόσο είναι συζητήσιμο το κατά πόσο υπηρετείται σωστά από τους λειτουργούς του.

Ο Βλάντιμιρ Πετρόβ συμμετείχε στη συνεδρίαση… ως ομοίωμα

Δύο είναι οι βασικές επιπτώσεις της κρίσης στη λειτουργία του κοινοβουλευτισμού. Η πρώτη έχει να κάνει με την πτώση του επιπέδου των βουλευτών. Δεν είναι μόνο οι χρυσαυγίτες που ρίχνουν τον μέσο όρο. Γενικά το επίπεδο έχει κατέβει. Δεν χρειάζεται να διαβάσεις τα βιογραφικά τους. Αρκεί να τους ακούσεις στο βήμα ή στο τηλεοπτικό πάνελ. Αυτό εξηγεί και τη δεύτερη επίπτωση της κρίσης: τα προσχήματα κατέπεσαν με τόσο θεαματικό τρόπο, ώστε πλέον η βουλευτική έδρα αντιμετωπίζεται ανοιχτά ως μέσο βιοπορισμού, ως μία καλοπληρωμένη δουλειά που, εν τέλει, έχει ως κύρια απαίτηση την υπακοή προς την κομματική ηγεσία.

Το βλέπεις και στην καθημερινότητα του κοινοβουλευτικού έργου. Αδεια έδρανα, συμμετοχές σε επιτροπές που αυξάνουν τον μισθό, γκρίνια στο καφενείο και πειθαρχία εντός της αίθουσας. Δεν φταίει το σύστημα. Ευθύνονται οι άνθρωποι. Αν δεις ποιους εκλέγουμε, θα παραδεχθείς ότι η συμπεριφορά τους είναι αναμενόμενη. Γιατί πιθανότατα το ίδιο θα έκανες και εσύ ή, έστω, ο διπλανός σου.