Η χθεσινή είδηση -περίπου στις 12.00- ότι ο υπουργός Κουρουμπλής παραιτείται δημιούργησε μία αίσθηση έκπληξης σε όσους την διάβασαν. Μετά από λίγη ώρα, η βεβαιότητα της παραίτησης μετατράπηκε σε πρόθεση, αν ο Πρωθυπουργός το επιθυμούσε. Στη συνέχεια, αμβλύνθηκε ακόμα περισσότερο, σε αξιακό δικαίωμα για να καταλήξει στο τέλος, σε «λογοπαίγνιο»…
Η αφέλεια στην ανάγνωση των ειδήσεων είναι κακό πράγμα. Για να πιστέψεις τις προθέσεις ενός υπουργού, θα πρέπει να έχεις αξιολογήσει πρώτα την πολιτική του πορεία και την «συνομοταξία» στην οποία ανήκει. Αν, για παράδειγμα, διαβάσεις ότι ο Σπίρτζης έστειλε συγχαρητήρια στη Fraport για την καλή λειτουργία των αεροδρομίων, τότε δύο πράγματα θα συμβαίνουν: ή ο υπουργός μεταλλάχτηκε σε κάτι άλλο από αυτό που είναι ή εσύ που το πίστεψες είσαι πολύ αφελής.
Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ συμβαίνει το εξής αξιοπερίεργο το οποίο βεβαίως, δικαιολογείται από την πολιτική ανάλυση του φαινομένου. Πρόκειται για ανθρώπους που η εξουσία είναι αυτοσκοπός. Για τον εξής απλό λόγο: σε όλη τους τη ζωή δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να συνδέονται με θέσεις αδράνειας και παθητικής διαχείρισης φαινομένων. Αλλος από τη θέση του συνδικαλιστή, άλλος από τη θέση του βουλευτή και άλλος από τη θέση κάποιας κομματικής μικροομάδας που οραματιζόταν την εξουσία σαν αυτοσκοπό.
Πώς είναι λοιπόν, δυνατόν να παραιτηθούν από τον ρόλο τους, όταν δεν θα έχουν πια τι άλλο να κάνουν; Με τι θα αναπληρώσουν την παρουσία τους στην δημόσια σφαίρα, από τη στιγμή μάλιστα, που ξέρουν ότι πολύ δύσκολα θα επιστρέψουν στην εξουσία;
Ας μη μας εκπλήσσει η στάση του κ. Κουρουμπλή που κάνει «λογοπαίγνια» με τις παραιτήσεις. Ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα λογοπαίγνιο και έτσι ακριβώς, κέρδισε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του. Με λογοπαίγνια και συνθήματα. Με ατάκες και μύθους προσαρμοσμένους στη «δημιουργική ασάφεια» των εννοιών.
Η χώρα η ίδια μοιάζει πια με λογοπαίγνιο, αφού η εμπιστοσύνη έχει χαθεί από κάθε πολιτική διατύπωση της εξουσίας.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η αυταπάτη δεν είναι για όλους. Για μας είναι πολυτέλεια. Δεν πρόκειται να παραιτηθεί ούτε ένας υπουργός από αυτήν την κυβέρνηση και για κανέναν λόγο. Ο πρώτος που θα το κάνει θα σημάνει ταυτόχρονα και την κατάρρευσή της. Είναι τόσο αρραγές το μέτωπο μπροστά στο κοινό συμφέρον που είναι τελείως ανεδαφικό να περιμένει κανείς ήθος, αξιοπρέπεια και αιδώ από «εξαρτημένους» ανθρώπους.
Ο,τι κι αν γίνει, ό τι και να συμβεί κάποιο άλλοθι θα εμφανιστεί για να μεταβιβάσει τις ευθύνες σε άλλους και κυρίως, στους προηγούμενους.
Αν δεν το καταλάβατε, με το «λογοπαίγνιό» του, το είπε ξεκάθαρα ο υπουργός: «Πάντα οι παραιτήσεις μας είναι στη διάθεση του Πρωθυπουργού». Ξέροντας καλά ότι ο Πρωθυπουργός δεν έχει διάθεση να απολύσει κανέναν από την εξουσία που τόσο δύσκολα με τις αυταπάτες, κατέκτησε. Δεν κάνει απολύσεις αυτή η κυβέρνηση ούτε και δέχεται παραιτήσεις. Αντίθετα, πασχίζει να διορίσει ακόμα περισσότερους στο Δημόσιο.