Οι μισές επαφές που έχω στον τηλεφωνικό κατάλογο του κινητού μου τελειώνουν σε –άκης, πολλούς από τους γνωστούς μου είναι Κρητικοί. Καλοκαίρια ατελείωτα στα νότια παράλια του νησιού, ώρες κι ώρες πάνω από ρακές και απάκι. Αν κάποιος περάσει μία βόλτα από τα Σφακιά, θα καταλάβει πως η εικόνα του Παύλου Πολάκη είναι σε μεγάλο βαθμό αντιπροσωπευτική του μέσου Σφακιανού. Ψηλοί άντρες, γεροδομένοι, σπαστά ψαρά μαλλιά, μούσια και βαριά φωνή. Δεν είναι στερεότυπο, είναι μία πραγματικότητα. Κι αν κάποιος τους ζήσει λίγο παραπάνω, θα καταλάβει πως είναι 20 φορές πιο τοπικιστές από τους άλλους Κρητικούς. Γενικώς, δεν φημίζονται για το τακτ, τους λεπτούς τους τρόπους και την πολιτική ορθότητα του λόγου τους. Καλώς, κακώς, αυτοί είναι περίπου. Σου αρέσουν –ενδεχομένως- για παρέα (αυτό είναι θέμα αισθητικής εξάλλου), δεν μου αρέσουν –σίγουρα- για υπουργοί της χώρας μου.
Το περιστατικό με τον Πολάκη πριν λίγους μήνες θα το θυμάστε. Τότε που είχε επιτεθεί σε δημοσιογράφο, βρίζοντας και μετατρέποντας τη συνέντευξη Τύπου σε κάτι σαν κρητικό γλέντι που καταλήγει σε αιματοκύλισμα μετά από βεντέτα.
Το απόγευμα της Τετάρτης, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας έδωσε ακόμη ένα σόου. Δεν μετέτρεψε αυτή τη φορά μία θεσμική παρουσία του σε τσίρκο. Δεν ήταν συνέντευξη με το σήμα του υπουργείου και της Ελληνικής Δημοκρατίας από πίσω, ήταν κομματική εκδήλωση στο Μαρούσι. Οπότε, στο δικό του μυαλό, δικαιολογείται και η μία κουβέντα παραπάνω. Δικαιολογούνται και δύο παρεκτροπές. Δικαιολογούνται και τα τρία μέτρα κάτω από τη γη. Ναι, τρία μέτρα κάτω από τη γη. Τόσο είπε ότι έπρεπε να χώσει τον δημοσιογράφο που του είχε πάει κόντρα τον περασμένο Δεκέμβριο. Δείτε το video και θα καταλάβετε τι έγινε:
Σε κάποια στιγμή του video, ο Πολάκης λέει πως τον παρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι ως αγροίκο. Φαντάζομαι όσοι δημοσιογράφοι το κάνουν αυτό δεν χρειάζεται να γράψουν και πολλά για να πείσουν το κοινό εάν ισχύει. Αρκεί να δείξουν το video. Εχει ένα ενδιαφέρον, πάντως, το ότι χρησιμοποιεί τη λέξη «βοθροκάναλα» την οποία με τόση έμφαση εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο η Χρυσή Αυγή.
Κάποτε, ο Πολάκης έλεγε πως θα έθαβε το Μνημόνιο τρία μέτρα κάτω από τη γη. Αντίθετα, ψήφισε το Τρίτο Μνημόνιο και το εφαρμόζει υποδειγματικά. Ο άνθρωπος που κάποτε ήταν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ (κατά της ΕΕ), μετά πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ (υπέρ της ΕΕ, αλλά αλλαγμένης, χωρίς Μνημόνια) και τώρα έγινε υπουργός υπογράφοντας αυτά που κάποτε αντιμαχόταν. Μην ξεχνάτε, ο Πολάκης δεν ήταν σε κυβερνητική θέση στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα, μετά έγινε, μετά το Τρίτο Μνημόνιο.
Κανονικά, σε ένα οποιοδήποτε σοβαρό κράτος, αυτή την στιγμή ο Πολάκης θα βρισκόταν στο γραφείο του Εισαγγελέα, θα τον είχε καλέσει για υποκίνηση βίας. Ειδικά από την στιγμή που κατέχει θεσμικό αξίωμα, το οποίο τον κάνει να αναφέρεται στον ίδιο τον Πρωθυπουργό (δεν είναι υφυπουργός, είναι αναπληρωτής υπουργός). Κανονικά, σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος, αυτή την στιγμή η ΕΣΗΕΑ και η κάθε ΕΣΗΕΑ τέλος πάντων θα είχε βγάλει ανακοινώσεις και θα είχε οργανώσει εκδηλώσεις για τον πόλεμο που δέχεται ένα μέλος της δημοσιογραφικής κοινότητας. Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος, όχι εδώ.
Ειλικρινά, δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος του Πολάκη. Καταλαβαίνω από πού απορρέει τόσο μίσος και τέτοια έχθρα, αυτό έχει μάθει να λέει: Κατηγορούμε τα ΜΜΕ, βάζουμε δημοσιογράφους στο στόχαστρο και καθαρίσαμε. Αλλά υπάρχει κι άλλος τρόπος να το κάνεις, όχι να υποπέσεις σε συμπεριφορές που είναι ποινικά κολάσιμες. Πρόκειται για μία επιθετικότητα που δεν οδηγεί πουθενά. Εκτός αν οδηγεί τρία μέτρα κάτω από τη γη. Εκεί όπου είναι θαμμένα –εκτός των άλλων- και κάτι ονόματα που αφορούν συγγενικά του πρόσωπα που εμπλέκονται σε θανάτους ασθενών, με βάση καταγγελίες (εδώ όλο το στόρι). Ή τα έγγραφα με τα δύο ταμεία που παραδέχθηκε ο ίδιος ότι κρατούσε ως δήμαρχος Σφακίων.
Υ.Γ. Στο video ακούγονται γέλια, πολλά γέλια. Κατά κύριο λόγο, στο ακροατήριο βρίσκονταν γιατροί της Βορειοανατολικής Αττικής. Εκεί όπου ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε κοντά στο 37%, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά του, δηλαδή.
Υ.Γ1. Μέχρι χθες, πάντως, νόμιζα πως ο Πολάκης χρησιμοποιεί μόνο όπλα και όχι φτυάρια.
