«Δεν μπορείτε να περάσετε απέναντι από εδώ, γίνεται γύρισμα για το “Born to be Murdered”» μου είπε ευγενικά το παιδί με το κίτρινο γιλέκο, και με κατεύθυνε προς τα πλάγια της πλατείας Συντάγματος. Αν ήταν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, τα νεύρα μου θα γίνονταν λίγο κρόσσια με την παράκαμψη. «Αϊ σιχτίρ με την ταλαιπωρία σε αυτή την πόλη», θα σκεφτόμουν.
Αυτή τη φορά όμως ούτε νεύρα με έπιασαν, ούτε σιχτίρισα. Περπάτησα στην κατεύθυνση που μου έδειξε το παιδί με μια αίσθηση χαράς, εμποτισμένη και από μια μικρή δόση ψωροπερηφάνιας, το ομολογώ. Ήμουν το «ήρθε το Χόλιγουντ στο χωριό μας, τι καλά» προσωποποιημένο. Και μέσω Μυτιλήνης και Χίου να μου ζητούσαν να πάω απέναντι, θα πήγαινα με χαμόγελο.
Οποιος κατέβηκε αυτές τις μέρες Σύνταγμα, κατάλαβε τι εστί παραγωγή αξιώσεων. Ενα ολόκληρο σκηνικό μπάχαλου φτιαγμένο εξ’ ολοκλήρου απ’ το μηδέν: Ματ, κλούβες, αναποδογυρισμένοι κάδοι, ατμός από ξηρό πάγο που έμοιαζε με δακρυγόνα, και ένας στόλος από κομπάρσους με πανό που έκαναν πορεία. Ενα Σύνταγμα άνω κάτω, ένα βομβαρδισμένο τοπίο, ένας χαμός καλύτερος και απ’ το πραγματικό που ζούμε συχνά-πυκνά σε αυτή την πλατεία. Ηταν αδύνατο να μην σταθείς να τους χαζέψεις, και να μουρμουρίσεις : «κοίτα να δεις τι έχουν στήσει οι άτιμοι. Χόλιγουντ παιδί μου!»
Βέβαια, θα προτιμούσα να χάζευα στο Σύνταγμα κανένα χολιγουντιανό γύρισμα για ταινία εποχής. Να βλέπω για παράδειγμα κυρίες με τουαλέτες και κυρίους με σμόκιν να βγαίνουν απ’ τη «Μεγάλη Βρεταννία», ενώ flapper girls με καπελάκια και φιόγκους στα πουκάμισα περπατούν στο πεζοδρόμιο και αμάξια του 1930 να διασχίζουν τη Βασιλέως Γεωργίου. Ή να χαζεύω καμιά τζεϊμσμποντική καταδίωξη στα πλακόστρωτα της Πλάκας και γύρω απ’ το βράχο της Ακρόπολης.
Το βομβαρδισμένο Σύνταγμα από επεισόδια σου κάθεται και λίγο στο λαιμό. Οσο να πεις, δεν είναι και πολύ ευχάριστη η σκέψη ότι κάποιοι στο Χόλιγουντ κάθισαν για brainstorming και είπαν: «θέλουμε τόπο επεισοδίων στο δρόμο, πάμε Σύνταγμα; Τέλεια ιδέα!» Δεν έλειψαν και τα αστεία στο τουίτερ: «Να πάνε και στα Εξάρχεια την επόμενη φορά», έγραφαν μεταξύ άλλων.
Είναι κάπως στενάχωρο να συνειδητοποιείς ότι ο τόπος σου θεωρήθηκε ιδανικός για γύρισμα επεισοδίων. Απ’ την άλλη, και πώς θα μπορούσε να μην θεωρηθεί; Οι περισσότερες εικόνες από το κέντρο της Αθήνας που βγαίνουν προς τα έξω τα τελευταία χρόνια, και κάνουν το γύρο του κόσμου, ένα τέτοιο σκηνικό μεταφέρουν. Είναι μια αλήθεια, εξάγουμε ήλιο, θάλασσα, και επεισόδια. Ας είμαστε ρεαλιστές και ας το δούμε θετικά, αφού καταφέραμε να το πουλήσουμε κι αυτό, μπράβο μας.
Πάντως, το «Born to be Murdered», δεν θα δείξει μόνο μπάχαλο στο κέντρο της Αθήνας. Θα δείξει και Τρίκαλα, και Μετέωρα, και Ζαγόρια, και Καλαμπάκα. Στο Τσεπέλοβο ετοιμάζονται να τους υποδεχτούν για γύρισμα στις 27 Μαρτίου και ο δήμος έχει δώσει άδεια για χρήση κτιρίων και στησίματος σκηνικών σε διάφορα σημεία γύρω απ’ την χαράδρα του Βίκου.
Η ταινία είναι ελεύθερη μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ντένις Άλαν (ψευδώνυμο της συγγραφέως Ελινορ Ντένισον), που εκδόθηκε το 1945. Αφηγείται την περιπέτεια ενός αμερικανού τουρίστα, τον οποίο υποδύεται ο Τζον Ντέιβιντ Γουάσινγκτον, που άθελά του γίνεται στόχος μιας επικίνδυνης συνομωσίας, σε μια ορεινή περιοχή της Βορειοδυτικής Ελλάδας. Σκηνοθέτης της είναι ο ιταλός Φερντινάντο Τσίτο Φιλομαρίνο.
ΥΓ. Αντε, και εις άλλα χολιγουντιανά γυρίσματα με υγεία.