Το βράδυ της Μ. Τετάρτης, από το βήμα της Βουλής, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε την λέξη «εκλογές» 10 φορές. Απευθυνόταν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και κάποια στιγμή έφτασε να προβλέψει ότι η ΝΔ θα χάσει τις εκλογές, όταν αυτές γίνουν. Πότε θα γίνουν; «Στην ώρα τους», είπε ο κ. Τσίπρας.
Ηταν η πρώτη φορά που δεν είπε «στο τέλος της τετραετίας».
Και την επόμενη ημέρα, ήλθε να το κάνει καλύτερο. Στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου το πρωί της Μ. Πέμπτης περιέγραψε κανονικά και χωρίς περιστροφές μία πορεία προς τις κάλπες. Μίλησε για «υπερασπίσιμη συμφωνία», για «μομέντουμ» που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ (το 15% στις δημοσκοπήσεις το δείχνει, άλλωστε…), για «πολιτική επιτυχία» και «νέα εκλογική νίκη». Και το έκανε ακόμη πιο σαφές όταν είπε: «έχουμε χρυσή ευκαιρία μετά το κλείσιμο της συμφωνίας».
Με λίγα λόγια, αυτά που είπε ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσαν να σημαίνουν «κλείνουμε την συμφωνία και πάμε σε εκλογές προτού πάρουν χαμπάρι οι συνταξιούχοι και οι φορολογούμενοι τι συμφορά τους περιμένει». Ισως και να σημαίνουν ότι θέλει να μαντρώσει τους δικούς του, που έχουν αρχίσει να καταπίπτουν όσο διαβλέπουν το πολιτικό τους μέλλον.
Αυτή η εκδοχή έχει μία βασική προϋπόθεση – και το νόημα κρύβεται πίσω από τον κωδικό «υπερασπίσιμη συμφωνία»: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάει απολύτως συντεταγμένος, θα ψηφίσει όλα αυτά που μέχρι τώρα έλεγε ότι δεν ψηφίζει, θα τα εφαρμόσει και θα τα «πουλήσει» ως success story.
Οσο απλό ακούγεται, τόσο δύσκολο είναι, δεν δείχνουν όλοι να πείθονται ότι είναι υπερασπίσιμη η συμφωνία. Αλλά το Πάσχα πλησιάζει, κάποιοι μπορεί ακόμη να πιστεύουν σε θαύματα.
Το να μιλάει ένας Πρωθυπουργός τόσο ανοιχτά για εκλογές είναι σπάνιο. Και το θέμα είναι πως όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μοιραία και αυτομάτως ξεκινά μία προεκλογική περίοδος.
Αυτό που είναι άγνωστο, είναι πόσο θα διαρκέσει, κυρίως όμως υπό ποίες συνθήκες και προϋποθέσεις θα οδηγηθεί η χώρα στις κάλπες.
Το περιβάλλον που καλλιεργείται από την κυβέρνηση δίνει μία πρώτη γεύση: σκανδαλολογία, προπαγάνδα, κατασκευή εχθρών, ακραία πόλωση, εγκαίνια και κορδέλες, αναδρομές στον Εμφύλιο, γαρύφαλλα, Μπελογιάννης, Ανδρέας Παπανδρέου και Τεμπονέρας…
Υπό αυτήν την έννοια, ίσως το βασικό που θα πρέπει να εξετάσει κάποιος να είναι άλλο. Πόσο θα πρέπει να αρκούμαστε στις διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα; Ας αναρωτηθούμε μόνο πόσες φορές (δεν) έχει κλείσει η αξιολόγηση έως τώρα.
Και ας δούμε μήπως πίσω από το σενάριο του success story, που δύσκολα πείθει, υπάρχει και κάποιο άλλο στην πορεία προς τις κάλπες, πιο θορυβώδες και περιπετειώδες…