Οι εικόνες από την ακροαματική διαδικασία μεταδόθηκαν με ταχύτητα φωτός στην παγκόσμια «γειτονίτσα»: Ενας διάσημος άνθρωπος περπατά χωρίς τα τεχνητά μέλη του μπροστά στο δικαστήριο, για να δείξει πόσο ευάλωτος είναι χωρίς αυτά. Ωστε να αποδείξει την αθωότητά του.
Και όλοι τον κοιτάζουν να στέκεται απέναντι από την κάμερα -ή τους ενόρκους, το ίδιο είναι- σαν γυμνός. Αξιολύπητος. Ταπεινωμένος. Να ισορροπεί με δυσκολία σαν σε ξυλοπόδαρα. Είναι μια σκληρή εικόνα στην οποία πρωταγωνιστεί ένας celebrity. Δηλαδή είναι ακριβώς το υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα παγκόσμια γεγονότα. Διόρθωση: τα παγκόσμια γεγονότα ελαφρών βαρών.
Κι εμείς κοιτάζουμε τα παραμορφωμένα πόδια του με μια νοσηρή περιέργεια ανάμεικτη με αμηχανία. Σαν να έβλεπες τον γείτονά σου να βγαίνει γυμνός στο μπαλκόνι κατά τη διάρκεια μιας νευρικής κρίσης. Θα το συζητήσει η γειτονιά για μέρες. Iσως κάποιοι ανεβάσουν φωτογραφίες στο facebook με ατάκες πολλών αποσιωπητικών.
Η οθόνη μας είναι αυτό ακριβώς το παράθυρο που βλέπει στον ακάλυπτο τους γείτονες. Γιατί το δράμα του Πιστόριους είναι πλέον τόσο οικείο όσο και ο γείτονάς μας. Και δεν είναι το μόνο. Εκατοντάδες άνθρωποι ανώνυμοι ή επώνυμοι τροφοδοτούν κάθε μέρα με τις αντίστοιχες νευρικές κρίσεις τους τα sites.
Δεν είναι ο μόνος. Πλέον ο μέσος χρήστης του διαδικτύου είναι σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς έδειξε το υπερηχογράφημα της Κιμ Καρντάσιαν, το ακριβές σχήμα του στήθους της Μάιλι Σάιρους, το αποτέλεσμα των πλαστικών της Μεγκ Ράιαν και το τελευταίο παραπάτημα της Τζένιφερ Λόρενς. Ολοι αυτοί – και πολλοί άλλοι είναι οι νέοι μας γείτονες.
Τον Πιστόριους δεν θα τον ξαναδούμε ποτέ πια με τον ίδιο τρόπο που τον βλέπαμε παλιά. Η ιδιωτική στιγμή του έχει γίνει αμετάκλητα δημόσια. Η δημόσια έκθεση τον έχει μεταμορφώσει οριστικά στα μάτια μας. Και το χειρότερο: μας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό να έχουμε όλοι οπτική πρόσβαση στη δεδομένη στιγμή του.
Ισως μάλιστα επιδίωξε και ο ίδιος να τον δούμε έτσι, καθώς πλέον η «παγκόσμια γετονίτσα» όταν νιώσει οίκτο αλλάζει στάση. Δεν είναι καθόλου απίθανο να έριξε μια δικονομική «ζαριά», ελπίζοντας σε ένα παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης μέσω των social media. Που πλέον καθορίζουν εκβάσεις σε δίκες, πολιτικές εξελίξεις και καριέρες. Γιατί πλέον η γειτονίτσα σχολιάζει μεγαλόφωνα. Και όλοι την ακούν.
Τι θα παθαίναμε όμως αν δεν είχε μεταδοθεί η συγκεκριμένη εικόνα του Οσκαρ Πιστόριους; Αν για λόγους διακριτικότητας το δικαστήριο είχε αποκλείσει τις κάμερες απο την αίθουσα; Αν δεν είχαμε αυτή την εικόνα του αξιολύπητου ύφους στα μάτια μας για το υπόλοιπο της μέρας; Τίποτα δεν θα παθαίναμε είναι η απάντηση. Δεν θα μας έλειπε. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
Αλλά η παγκόσμια ηδονοβλεψία είναι σαν την ηρωίνη: κάθε μέρα χρειάζεσαι όλο και μεγαλύτερη δόση, όλο και πιο ακραία πράγματα για να εντυπωσιαστείς. Οπότε τώρα που εξοικειωθήκαμε με τα παραμορφωμένα πόδια του Πιστόριους ίσως αύριο να είμαστε έτοιμοι για μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ή για μια έκτρωση (μαζί με το ξύπνημα από τη νάρκωση) live από το facebook. Γιατί όχι;