Ο Αλέξης Τσίπρας είναι, ως γνωστόν, βράχος αξιοπιστίας. Ο λόγος του συμβόλαιο. Πριν πει κάτι το έχει μελετήσει καλά. Γι’ αυτό και ό,τι έχει υποσχεθεί μέχρι τώρα, έχει γίνει.
Για όποιον αμφιβάλλει, θα υπενθυμίσουμε ορισμένα από τα τόσα χαριτωμένα που έχει πει, μια που τώρα κοντεύουν να ξεχαστούν (και που να δείτε πόσο θα ξεχαστούν μόλις αρχίσουν να εκπέμπουν τα νέα κανάλια, με το «ποιοτικό και αντικειμενικό» πρόγραμμα, που λέει κι ο Παππάς…):
1. Ως γνωστόν, τα Μνημόνια (των επάρατων δεξιοσοσιαλιστών) καταργήθηκαν, όπως ακριβώς το λέει εδώ. Με ένα νόμο και με ένα άρθρο. Στη θέση τους ψηφίστηκε το υπερήφανο (ως αριστερό) δικό του Μνημόνιο. Υπόσχεση Νο1 τηρήθηκε.
2. Κατόπιν αυτού, δεν υφίστανται πλέον Μνημόνιο και Τρόικα, όπως ακριβώς το έχει πει (εδώ). Η Τρόικα, την οποία βλέπετε να βασανίζει τον δυστυχή Ευκλείδη, είναι άλλη, δεν είναι αυτή που είχε σκοτώσει ο σύντροφός του Γιάνης (πού χάθηκε αυτό το παιδί;). Υπόσχεση Νο2 τηρήθηκε.
3. Και αφού έδιωξε την Τρόικα, σιγά τη δυσκολία να παραμερίσει την αυθάδη Ανγκελα (εδώ). Υπόσχεση Νο3 τηρήθηκε.
4. Τι κάνει ο κατώτατος μισθός; Ε, δεν ξέρετε; Εχει πάει στα 750 ευρώ, όπως ακριβώς το είχε πει (εδώ). Τώρα, αν έρχονται τα στατιστικά και λένε άλλα (εδώ), μην τα πιστεύετε. Όποιος τα ανακαλύπτει αυτά είναι υπονομευτής, κινδυνεύει να τον πιάσει η τσιμπίδα της αγρυπνούσης κυρίας εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και να τρέχει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Υπόσχεση Νο4 τηρήθηκε.
5. Το ΕΚΑΣ πού βρίσκεται; Μα, το ρωτάτε; Στη θέση του. Ποιος βουλευτής και δη αριστερός θα τολμούσε να σκεφθεί να το καταργήσει (εδώ); Ο Γεώργιος Κατρούγκαλος, που το κατάργησε, έχει μπερδευτεί. Νόμιζε ότι είναι ταξικός αποστάτης, αλλά του προέκυψε υπερήφανη διαπραγμάτευση. Υπόσχεση Νο5 τηρήθηκε.
Ευλόγως θα αναρωτηθεί κανείς γιατί υπενθυμίζουμε όλα αυτά τα δείγματα αξιοπιστίας του Πρωθυπουργού μας. Μα, γιατί μόλις σήμερα (Παρασκευή) έδωσε άλλη μια υπόσχεση. Θα πάρει τα λεφτά των (διαπλεκόμενων και μη) καναλαρχών και θα τα μοιράσει (εδώ) σε ευπαθείς ομάδες.
Πριν από τρεις και πλέον δεκαετίες ένας, μακαρίτης πλέον, Πρωθυπουργός μοίραζε «επιταγές της ΕΟΚ» σε φτωχούς αγρότες. Βρισκόταν σε πολιτική απελπισία, καθώς έβλεπε την ήττα του κόμματός του να πλησιάζει (1981). Ο κ. Τσίπρας δεν έχει τέτοιο πρόβλημα. Ακόμα. Γι’ αυτό και μεθαύριο στην ΔΕΘ δεν θα υπογράφει επιταγές προς αναξιοπαθούντες, που θα γράφουν πάνω «λεφτά της πλουτοκρατίας». Απλώς θα δώσει άλλη μια υπόσχεση, την οποία θα υλοποιήσει, φυσικά, όπως όλες τις προηγούμενες.
Μήπως αυτό είναι εμπόριο ελπίδων, την ώρα που οι συντάξεις «προστατεύονται» δια των μειώσεων και οι νέοι εργαζόμενοι, που δεν μεταναστεύουν, αμείβονται με 200-400 ευρώ;
Θέλει και ρώτημα; Ο Ναπολέων Βοναπάρτης είχε πει ότι «ο ηγέτης είναι έμπορος ελπίδων». Ο κ. Τσίπρας μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί μαέστρος στην εκμετάλλευση του πόνου και δεινός πωλητής ελπίδων. Μένει να δούμε πόσοι αγοράζουν ακόμα το εμπόρευμά του.