Ωστε ο Αλέξης Τσίπρας φόρεσε γραβάτα. Δεν ήταν τόσο δύσκολο, τελικά. Οταν έπαιζε τις τύχες της χώρας στα ζάρια προτιμούσε να εμφανίζεται ντυμένος σαν γκαρσόνι —τιμημένο επάγγελμα, ραχοκοκαλιά της τουριστικής βιομηχανίας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι για Συνόδους Κορυφής όταν εκπροσωπείς μια ολόκληρη χώρα— αλλά τώρα είπε να φορέσει γραβάτα για να πάει στο Ζάππειο και να μας πει ότι πήραμε επιμήκυνση των δανείων.
Θα μπορούσε κανείς να ανατρέξει στις δηλώσεις του για τις επιμηκύνσεις —όταν έλεγε ότι «είναι ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε»— αλλά αυτό είναι για την όχι και τόσο δημιουργική Ομάδα Αλήθειας του Κυριάκου. Θα μπορούσε κανείς να ανατρέξει στις δηλώσεις του ότι θα φορέσει γραβάτα «όταν κουρευτεί το χρέος», αλλά αυτό ούτε κουρεύτηκε, απλώς «επιμηκύνθηκε», ούτε έπαψε να είναι χρέος. Αυτά όμως τα έχει ξεφτιλίσει ο ίδιος.
Αυτά είναι απλές σκέψεις. Ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει στο ίδιο μοτίβο. Αυτά που έλεγε κάποτε δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που κάνει τώρα, ασχέτως αν βαυκαλίζεται ότι πάντα λέει την αλήθεια στον λαό και άλλα τέτοια όμορφα και αριστερά.
Ο άνθρωπος κατέλαβε την εξουσία με σημαία το τέλος του επάρατου παλιού και τελικά εφάρμοσε ό,τι ήταν να εφαρμόσουν οι παλιοί. Και μετά πάει και στο Ζάππειο για να το πανηγυρίσει.
Ο άνθρωπος που θα έσχιζε το μνημόνιο, που θα το ακύρωνε με ένα άρθρο και ένα νόμο, που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ, που θα διέγραφε το χρέος, που θα άλλαζε την Ευρώπη και θα έφερνε επί Γης ειρήνη, αυτός ο άνθρωπος δεν είναι παράξενο να φορά γραβάτα ενώ το χρέος δεν κουρεύτηκε, παρά μόνο πήρε μια παράταση (μεταξύ μας, καλή είναι, αλλά δεν χρειαζόμασταν τρία χρόνια για να το καταλάβουμε).
Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε τα δισεκατομμύρια των «τοκογλύφων», έκοψε τις συντάξεις των ανθρώπων, φορολόγησε τους υπόλοιπους προεξοφλώντας ότι αυτοί θα φορολογηθούν ακόμη περισσότερο από το 2020, κάθησε στο πλευρό του Πάνου Καμμένου ακόμα και όταν εκείνος βρυχόταν κατά του Μακεδονικού και μοίραζε γραβάτες με πέη και φόρεσε τη δική του.
Οχι, ο Αλέξης Τσίπρας δεν φόρεσε μια γραβάτα με πέη, αλλά μια συμβατική πορφυρή -και, μάλιστα, κακοδεμένη- για να υποστηρίξει τη συμφωνία στο Eurogroup. Το θέαμα ήταν γελοίο και θα του ανήκε αποκλειστικά, ένας άνθρωπος που ενηλικιώνεται στα 44 του, αλλά καλώς ή κακώς ο Πρωθυπουργός εκπροσωπεί τη χώρα και όχι μόνο τον εαυτό του ή τα απωθημένα του.
Θα μπορούσαμε να πούμε και πολλά άλλα, ανατρέχοντας στη σχέση του Αλέξη Τσίπρα με την πραγματικότητα και την εφηβική προσέγγιση για τη δημόσια παρουσία του. Αλλά καλύτερα το έχει τραγουδήσει ο Ντέιβιντ Μπάουι:
«As ugly as a teenage millionaire»*.