Η πρόσφατη αναφορά του Κώστα Σημίτη σε «ανόητους που μας κυβερνούν, νομίζοντας ότι από την Ελλάδα θα αλλάξουν την Ευρώπη», προβλήθηκε ιδιαίτερα από όλα τα μέσα ενημέρωσης. Νομίζω ότι ο πρώην Πρωθυπουργός κάνει λάθος στο επίθετο που χρησιμοποιεί. Οι κυβερνώντες δεν είναι πλέον ανόητοι.
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι όλα όσα έλεγαν τον καιρό της αντιπολίτευσης στηρίζονταν σε καθαρή άγνοια και ανοησία, αυτό παύει να υπάρχει από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής τους. Ακόμα κι αν τους δώσουμε ένα επιπλέον ελαφρυντικό, ότι μέχρι και τότε δεν είχαν καταλάβει πλήρως τι συνέβαινε, αυτό έπαυσε οριστικά και αμετάκλητα τον Ιούλιο του 2015, όταν ο Πρωθυπουργός και το στενό επιτελείο του συνειδητοποίησαν πλήρως την πραγματικότητα και έκαναν τη μεγάλη στροφή.
Είναι, λοιπόν, μεγάλο λάθος σήμερα να προβάλλεται η θεωρία των «ανόητων», οι οποίοι τάχα «δεν ξέρουν τι λένε και τι κάνουν». Οσοι εξακολουθούν να το πιστεύουν αυτό καλύτερα να αλλάξουν πλευρό.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ χρησιμοποιούν μια μέθοδο διακυβέρνησης και προπαγάνδας που στηρίζεται σε δύο στοιχεία: την κουτοπονηριά και τον κυνισμό.
Καθόλου δεν πιστεύουν ότι «θα αλλάξουν την Ευρώπη». Πώς να το πιστεύουν, όταν είναι ολοφάνερη η απόλυτη πρόσδεσή τους στο γερμανικό άρμα; Είναι οι πιο συνεπείς μερκελιστές, απλώς προσπαθούν να το φτιασιδώσουν με διάφορα πολιτικά κόλπα, τα οποία αγγίζουν -αυτά όντως- τα όρια της ανοησίας. Οπως ότι, δήθεν, θα ασκήσουν κάποιο βέτο στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής. Σιγά τα αίματα. Σε τίποτα, άλλωστε, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας κάτι τέτοιο και μάλλον δεν θα γίνει… το υπονόησε ο υπουργός Εξωτερικών (εδώ).
Καθόλου δεν πιστεύουν ότι «θα αλλάξουν την Ευρώπη». Πώς να το πιστεύουν, όταν είναι ολοφάνερη η απόλυτη πρόσδεσή τους στο γερμανικό άρμα; Είναι οι πιο συνεπείς μερκελιστές, απλώς προσπαθούν να το φτιασιδώσουν με διάφορα πολιτικά κόλπα
Δεν είναι καθόλου «ανοησία» η τακτική του Αλέξη Τσίπρα να διαψεύδει τα αδιάψευστα. Είναι κουτοπονηριά και κυνισμός. Για παράδειγμα:
- Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν ήθελαν το ΟΧΙ που βγήκε στο δημοψήφισμα. Γι’ αυτό και το βράδυ εκείνο ο ίδιος και οι στενοί του συνεργάτες ήταν σαν να είχαν επιστρέψει από κηδεία. Ο Γιάννης Βαρουφάκης λέει επ’ αυτού την αλήθεια. Τώρα ο κ. Τσίπρας του καταλογίζει «ανοησίες». Οι εξελίξεις φανερώνουν την αλήθεια.
- Ο συνεχής καταγγελτικός λόγος τους για τα συμφέροντα και τη διαπλοκή που -δήθεν- αντιμάχονται, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος μετά την αποκάλυψη των πολλαπλών μυστικών συναντήσεων με τον Σταύρο Ψυχάρη. Η εκ των υστέρων επίκληση της δικαιολογίας ότι «δεν του έκανε τα χατίρια» δεν αντέχει σε καμιά σοβαρή συζήτηση. Οποιος παρακολούθησε την πολύ ευνοϊκή προεκλογική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα προσωπικά (εδώ ένα παράδειγμα) καταλαβαίνει πολύ καλά ότι τα ραντεβού απέδωσαν. Πού χάλασε η ατμόσφαιρα στη συνέχεια ας το πουν οι ενδιαφερόμενοι. Ισως ο καταλληλότερος να είναι ο ενδιάμεσος, επί χρόνια στέλεχος του ΔΟΛ και τα τελευταία χρόνια συνεργάτης του Πρωθυπουργού.
Ο κ. Τσίπρας δεν απάντησε ουσιαστικά σε κανένα από τα επίμαχα ερωτήματα που του ετέθησαν για όλα αυτά. Και δεν το έκανε για έναν απλό λόγο: διότι η ουσία έρχεται σε καταφανή αντίθεση με τη ρητορική του. Ο κ. Τσίπρας ρητορεύει εναντίον της διαπλοκής, αλλά επιδίωξε να την προσεταιριστεί. Και με ένα τμήμα της τα έχει καταφέρει θαυμάσια. Με ένα άλλο κάπου το πράγμα έχει στραβώσει. Επιπλέον, επιδιώκει να φτιάξει και τη δική του, φιλική, διαπλοκή. Νομίζει ότι έτσι θα διασωθεί από την κατάρρευση ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Κάθε εξουσία το νομίζει αυτό και το παλεύει αναλόγως. Αυτό είναι, όντως, ανοησία.
Ομως, το βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής τακτικής τους είναι η κουτοπονηριά και ο κυνισμός. Διαστρέφουν την πραγματικότητα, χρησιμοποιούν προπαγανδιστική γλώσσα, που σε ορισμένα μοιάζει με την Newspeak του Οργουελ. Και είναι απίστευτα κυνικοί όταν προετοιμάζουν το έδαφος να πουν το αντίθετο από αυτό που έλεγαν μέχρι προ ολίγου. Είναι πραγματικά ωμός ο κυνισμός με τον οποίο ο κ. Τσίπρας προϊδέασε το βράδυ της Δευτέρας πώς θα πετσοκόψει τις «υψηλές» συντάξεις (των 1.400 ή μήπως των 1.200 ευρώ;), ενώ μέχρι τώρα κυριαρχούσε η ρητορική των κόκκινων γραμμών «καμιά μείωση σε κύριες και επικουρικές συντάξεις».
Μέχρι τώρα η μέθοδος της κουτοπονηριάς και του κυνισμού ήταν αποδοτική. Γι’ αυτό και την συνεχίζουν. Ισως γιατί δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν την αλήθεια που περιέχεται στη ρήση ενός γάλλου συγγραφέα: «Ενας άνθρωπος δεν είναι πολύ έξυπνος αν χρειάζεται να ξεγελάει τους άλλους».