Μπορείτε να φανταστείτε τον Άδωνι Γεωργιάδη να συνδιαλέγεται με την Άνγκελα Μέρκελ; Τη λαχανιασμένη, αγχώδη φλυαρία του ενός, απέναντι στην αργή και στοχαστική στάση της άλλης;
Δύσκολο έτσι; Κι όμως, αν ο Άδωνις εκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, θα πρέπει να συνδιαλέγεται με την Μέρκελ και τον Κάμερον και άλλους βαρύγδουπους. Μπορεί η παράταξή του σήμερα να είναι σε ύφεση, αλλά δεν παύει, εκτός από αξιωματική αντιπολίτευση, να εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που είναι το μεγαλύτερο στο Ευρωκοινοβούλιο. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες κυβερνούνται όχι από πρώτο-δεύτερη φορά Αριστερά, αλλά από πολλοστή φορά Κεντροδεξιά.
Ο Άδωνις είναι η πιο ενδιαφέρουσα – ανθρωπολογικά και πολιτικά – υποψηφιότητα για την ηγεσία της Ν. Δ. Ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος, με ξεκάθαρες δεξιές πολιτικές θέσεις, μαχητικός και δυναμικός. Σαν υπουργός άφησε πίσω του έργο. Στα τηλεοπτικά παράθυρα πρωταγωνιστεί.
Γιατί λοιπόν όχι τον Άδωνι;
Για δύο λόγους. Ο ένας είναι το παρελθόν του. Ακόμα και ως βιβλιοπώλης, δεν πούλαγε τόσο βιβλία, όσο άκρατο εθνικισμό – με φόντο την ελληνική σημαία και την Ακρόπολη, με ανταγωνιστές τον Λιακόπουλο και τον Πλεύρη. Όσο κι αν προσπαθεί να ξεχάσουμε την παρουσία του στο ΛΑΟΣ, δεν είναι εύκολο.
Ο άλλος είναι ο χαρακτήρας του. Αυτός ο δυναμικός αυθορμητισμός που του επιτρέπει να πρωταγωνιστεί στα τηλεοπτικά παράθυρα, γίνεται μειονέκτημα για κάποιον που θα φορτωθεί βαριές ευθύνες.
Για τους άλλους δύο συνυποψήφιους δεν έχω να πω κάτι. Ο Μεϊμαράκης είναι το παρελθόν. Θέλει η Ν. Δ. να γυρίσει πίσω; Όσο για τον Τζιτζικώστα είναι το κενόν. Θα του ταίριαζε η φράση που είπε ο Τσόρτσιλ για τον Άτλη: «Ένα άδειο ταξί σταμάτησε στην Ντάουνιγκ Στρητ, άνοιξε η πόρτα και κατέβηκε ο Άτλη».
Μένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Με τον ίδιο τρόπο που τον επέλεξα σε προηγούμενο άρθρο (6.10. «Ο Κωνσταντίνος, ο Κώστας και ο Τζιτζικώστας») δηλαδή δια της μεθόδου του αποκλεισμού, θεωρώ ότι είναι ο μόνος από τους υποψήφιους που μπορεί και να μιλήσει με την Μέρκελ και να ανανεώσει την Νέα Δημοκρατία. Επαναλαμβάνω ότι δεν θα τον ψηφίσω διότι δεν είμαι, ούτε προτίθεμαι να γίνω, μέλος της Ν. Δ. Αλλά με ενδιαφέρει πάρα πολύ η αξιωματική αντιπολίτευση να αποκτήσει ένα αρχηγό με συγκρότηση και κύρος.