Στις 25 Ιουλίου 2016, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε στο προαύλιο της Βουλής τις προτάσεις του για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ηταν μία ωραία καλοκαιρινή βραδιά, δίπλα στη δροσιά του Εθνικού Κήπου, με χυμούς φρούτων και φρέσκες ιδέες.
Εκείνο το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στη «Νέα Μεταπολίτευση»: «Σήμερα, με τη πρότασή μας για τη δημιουργία ενός Νέου Συντάγματος, μαζί με το λαό, μαζί με τους πολίτες αυτής της χώρας, επιθυμούμε να ανοίξουμε έναν καινούργιο κύκλο. Καλούμε τους ενεργούς πολίτες, καλούμε τις νέες και τους νέους, να ανοίξουν αυτοί το δρόμο. Να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν μια καλύτερη Ελλάδα. Να δημιουργήσουμε μαζί τη Νέα Ελλάδα». Ακολούθησε η σύσταση της γνωστής Επιτροπής με τη συμμετοχή του Γιώργου Κιμούλη και μετά το θέμα κάπου ξεχάστηκε. Ομως τότε μας είχαν εντυπωσιάσει οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα, ειδικά αυτές για την ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας.
Μια από αυτές τις προτάσεις προέβλεπε τη «δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω των 500.000 υπογραφών για εθνικά θέματα».
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι είχαμε τώρα τη Νέα Μεταπολίτευση, τη Νέα Ελλάδα και ένα Σύνταγμα αναθεωρημένο με βάση τις προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα. Βέβαια η λέξη «δυνατότητα» καθιστά αμφίβολη τη βεβαιότητα, αλλά ας πούμε ότι σήμερα η χώρα λειτουργούσε υπό το Σύνταγμα Τσίπρα. Θα κοιτάζαμε το ημερολόγιο για να δούμε ποια Κυριακή είναι καλύτερη για το δημοψήφισμα με θέμα την ονομασία της ΠΓΔΜ. Θα είχαν μαζευτεί μισό εκατομμύριο υπογραφές; Ανετα. Μπορεί και δύο εκατομμύρια. Και τι θα έκανε η κυβέρνηση που προώθησε την άμεση δημοκρατία; Θα αγνοούσε τις φωνές και τις υπογραφές των πολιτών;
Αυτό το ενδεχόμενο είναι φανταστικό. Είναι όμως πραγματική η ελαφρότητα με την οποία ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αντιμετώπισε τη διατύπωση προτάσεων για τη συνταγματική αναθεώρηση. Πέταξε μερικές επικίνδυνες ανοησίες, γνωρίζοντας ότι λίγοι θα τις πάρουν στα σοβαρά και, τέλος πάντων, θα ικανοποιούσαν όσους γοητεύονται με ιδεολογήματα περί άμεσης δημοκρατίας. Εννοείται ότι δεν θα είχε πρόβλημα να τις επαναλάβει. Και αν του έλεγες ότι αυτά με τις υπογραφές και τα δημοψηφίσματα είναι επικίνδυνα πράγματα, θα σου απαντούσε ότι ο λαός μας είναι ώριμος. Μετά θα πήγαινε φιλήσει το χέρι του Αρχιεπισκόπου.