Η αλήθεια του Αγίου Φωτός βρίσκεται σε αμφισβήτηση από χρόνια. Αντικείμενο επιστημονικών ερευνών, ύστερα ντοκιμαντέρ, θέμα σοβαρών ή λιγότερο σοβαρών εκπομπών και άρθρων. Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο έντονα, όλο και πιο πολύ. Προφανώς και όλοι όσοι δεν παρακάμπτουμε τον συμβολισμό του, δεν είμαστε και πεπεισμένοι ότι το Άγιο Φως είναι ένα θαύμα με περιοδικότητα. Εν πάση περιπτώσει και με αναπτήρα του μισού ευρώ απ’ το περίπτερο να άναβε αυτή η φλόγα, το «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός» εσωκλείει μήνυμα Ανάστασης στη διακριτική ευχέρεια εκείνου που το ακούει, εκείνου που μπορεί και να το περιμένει. Το μήνυμα είναι το θέμα, όχι η κάθε φορά φλόγα που καίει το κερί.
Σκέφτομαι αν στην περίπτωση του Αγίου Φωτός εκείνο που περισσότερο ενοχλεί είναι η πλάνη ή το κόστος της μεταφοράς του. Θεωρώ πως περισσότερο ενοχλεί το δεύτερο και είναι λογικό στη δίνη της κρίσης. Όμως αν το σκεφτούμε περισσότερο ψύχραιμα, η μεταφορά του Αγίου Φωτός θα μπορούσε να σημάνει και την αρχή του διαχωρισμού Εκκλησίας Κράτους. Αν η μεταφορά του Αγίου Φωτός είναι ζήτημα εθνικής συνοχής, τότε ναι, το κόστος της μεταφοράς του θα πρέπει να αναλαμβάνει η Πολιτεία. Αν όμως είναι θέμα θρησκευτικής ταύτισης, τότε το κόστος οφείλει να αναλαμβάνει η Εκκλησία. Αντέχει η Πολιτεία να αποδεσμευτεί από την Εκκλησία; Γιατί το ότι η Εκκλησία αντέχει οικονομικά να αναλάβει τη μεταφορά του Φωτός είναι βέβαιο. Αντέχουν οι θεσμοί χωρίς την Εκκλησία και τελικά ποια είναι εκείνη η κυβέρνηση που από τις σκέψεις περί διαχωρισμού Εκκλησίας Κράτους, θα περάσει στην πράξη;
Καλή Ανάσταση!