Δωμάτιο με θέα. Καμένο δωμάτιο, καμένη και η θέα. Πώς έχτισαν μέσα στο δάσος; Ο Κουρουμπλής έχει μια ιδέα. | REUTERS/Alkis Konstantinidis
Απόψεις

Το αστείο με τα αυθαίρετα

Η επιλογή των αυθαιρέτων ως νέου εχθρού της κυβέρνησης, στοχεύει στον αποπροσανατολισμό για τα αληθινά αίτια της τραγωδίας, αλλά αναδεικνύει και ένα υπαρξιακό πρόβλημα: την οργανική σχέση της πολιτικής με την αυθαίρετη δόμηση
Κώστας Γιαννακίδης

H κυβέρνηση ξεκινά εκστρατεία κατά των αυθαιρέτων. Εύγε. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Μετά να πιάσουν και το λαθρεμπόριο, τη Λίστα Λαγκάρντ και τη φοροδιαφυγή.

Υποθέτω θα ξεκινήσουν με καμιά βίλα εκπροσώπου του κατεστημένου, κατά προτίμηση όχι στο Λαγονήσι ή στο Σούνιο γιατί μπορεί να πέσουν και σε κανένα γνωστό. Σημασία έχει ότι πρέπει να δώσουν στο λαό κάποιο πρόσωπο ενόχου που είναι διαφορετικό από αυτό που βλέπουν στον καθρέφτη τους.

Το πρόβλημα είναι ότι μια βίλα δεν φτάνει. Ούτε δύο, ούτε τρεις. Αλλωστε αν πάρουμε στα σοβαρά τις εξαγγελίες του Σπίρτζη για άμεση και καταλυτική δράση, τα αυθαίρετα πρέπει να εξαφανίζονται με την ταχύτητα που χάνεται το παρθένο δάσος στον Αμαζόνιο. Να πάρουμε αναμνηστικά screen shot του Google Earth από τη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής, γιατί δεν πρόκειται να την ξαναδούμε έτσι. Μόνο τα συνεργεία του Σπίρτζη και οι ορδές του Τζεγκινς Χαν θα έχουν πετύχει τέτοια αλλαγή τοπίου.

Θα ήταν αστείο, αλλά έχει πίσω του μία τραγωδία. Διότι ο εχθρός που διάλεξαν, πάνω στον πανικό τους, είναι, κατά κάποιον τρόπο, κομμάτι από τη σάρκα τους ή, τέλος πάντων, φτιάχνει σταγόνα-σταγόνα ένα κύμα που μπορεί να καταπιεί όλο το πολιτικό σύστημα. Κάτι ήξερε ο Κουρουμπλής όταν καθυστερούσε την κατεδάφιση αυθαιρέτων στη Ραφήνα. Διότι όταν μιλάμε για αυθαίρετα, δεν έχουμε μπροστά μας την περίπτωση του λεφτά που έχει μπαζώσει την παραλία. Τα αυθαίρετα που δημιουργούν πολεοδομικά αδιέξοδα και κόβουν δρόμους, σε πολλές (αν όχι στις περισσότερες) περιπτώσεις, στεγάζουν απλούς ανθρώπους, ήρωες του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με το γιασεμί στην αυλή, τα στέφανα στο εικόνισμα και το ψηφοδέλτιο σταυρωμένο στον Κουρουμπλή. Νομίζετε ότι υπάρχει κυβέρνηση που θα τα βάλει με όλους αυτούς; Εδώ έκαναν καριέρα υπερασπιζόμενοι νοικοκυραίους πάνω στη μάντρα του αυθαιρέτου, θα κάτσουν τώρα στη θέση του χειριστή της μπουλντόζας; Αν τα ελεγχόμενα ακίνητα είναι περίπου ένα εκατομμύριο, φανταστείτε πόσοι ψηφοφόροι έχουν οργανικό ενδιαφέρον για το θέμα.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο πολιτικό. Είναι και υπαρξιακό. Το «δικαίωμα» στο κεραμίδι, έστω και δια του αυθαιρέτου, διαχρονικά εθεωρείτο δίκαιο και ιερό από τον λαικισμό της εξουσίας, με ισχυρή ανταλλακτική αξία στο παζάρι της ψήφου. Και χωρούσαν όλοι στο ίδιο τσουβάλι -και αυτός που έχτιζε σε θάλασσα και εκείνος που έστηνε μία λαμαρίνα δίπλα στο φουγάρο ενός εργοστασίου. Σήκωσε ποτέ πολιτικός τον λόγο του κατά των αυθαιρέτων και θα το κάνουν τώρα ο Τσίπρας με τον Σπίρτζη; Δουλευόμαστε.

Η επιλογή των αυθαιρέτων ως αιτία της τραγωδίας θα οδηγήσει σε ακόμα ένα παράδοξο: θα μπουν στην άκρη οι πραγματικές προτεραιότητες, όπως η πρόληψη, η πυρόσβεση και η πολιτική προστασία. Θα συζητάμε για αυθαίρετα, για σκοτεινά κέντρα και εμπρηστές μόνο και μόνο για να μην αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τις ευθύνες της. Και παρακαλάτε μην πιάσει φωτιά σε καμιά καλντέρα στη Σαντορίνη γιατί με τέτοια δόμηση θα είναι άξιοι της μοίρας τους.