Οποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία για το αν η συμφωνία Ελλάδας-ΠΓΔΜ είναι (αμοιβαία) επωφελής δεν έχει παρά να κάνει κάτι απλό: να ακούσει και να διαβάσει τι λένε οι εθνικιστές και οι τυχοδιώκτες και στις δύο χώρες.
Ας το δούμε πρώτα από τη σκοπιά των γειτόνων μας. Ο ούλτρα εθνικιστής πρόεδρος της γειτονικής χώρας ξεσπάθωσε εναντίον της κυβέρνησής του. Η συμφωνία με την Ελλάδα -είπε- είναι «ταπεινωτική» (κρατήστε τη λέξη). Η Ελλάδα -πρόσθεσε- «πήρε ό,τι ζήτησε κι εμείς τίποτα»! (εδώ).
Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια, αν πάρουμε τοις μετρητοίς την «πατριωτική» αυτή λογική; Ότι η Ελλάδα πέτυχε έναν θρίαμβο, αφού το αναγνωρίζει ο επικεφαλής του «αντίπαλου» (έτσι το βλέπουν οι δικοί μας υπερπατριώτες) κράτους. Είναι έτσι; Οχι βεβαίως, διότι η εθνικιστική λογική(και του Ιβάνοφ και των δικών μας) είναι παράλογη, αφού είναι τυφλή.
Ας το δούμε τώρα από τη σκοπιά των δικών μας εθνικιστών και τυχοδιωκτών. Τι είναι η συμφωνία; Ενας «ταπεινωτικός» (να ‘την η ίδια λέξη) συμβιβασμός! (εδώ)
Ερώτημα: Πώς γίνεται η συμφωνία να είναι «ταπεινωτική» συγχρόνως και για την Ελλάδα και για την ΠΓΔΜ; Δεν γίνεται, διάβολε! Αν «ταπεινώθηκαν» τα Σκόπια, όπως λέει ο Ιβάνοφ, η Ελλάδα θριάμβευσε. Αντίθετα, αν «ταπεινώθηκε» η Ελλάδα, όπως λέει ο Σαμαράς, ο θρίαμβος είναι των Σκοπίων. Μόνο που εκεί δεν το ξέρουν!
Ποια είναι η αλήθεια; Φυσικά απέχει παρασάγγας από τους ισχυρισμούς περί «ταπείνωσης», που μας ξεφουρνίζουν οι εκατέρωθεν επαγγελματίες του πατριωτισμού. Οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι θα ξεμείνουν από επάγγελμα, αν η συμφωνία περάσει και εφαρμοστεί.
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι απλή και εύκολα κατανοητή από τον διαθέτοντα κοινό νου πολίτη:
1. Σε μια συμφωνία αυτής της μορφής, που γίνεται σε περίοδο ειρήνης, κανένας δεν βγαίνει θριαμβευτής ούτε και ταπεινωμένος. Γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις.
2. Τα Σκόπια υποχώρησαν στο όνομα και παραιτήθηκαν από τις αρχαιομακεδονικές φαντασιώσεις και τις αλυτρωτικές ιδεοληψίες τους τους, που δεν τους απέφεραν τίποτα επί 25 χρόνια. Θα πάρουν την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που θα τους αποφέρουν ασφάλεια και άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου. Αυτό πιστεύει η κυβέρνησή τους και τα σκυλιά δεμένα.
3. Η Ελλάδα δεν παραχωρεί τίποτα από το κεκτημένο της. Αποσπά ένα όνομα για το οποίο αγωνίζεται από το 1995, όταν έκανε την Ενδιάμεση Συμφωνία και παραχώρησε το «Μακεδονία», έστω ως «Πρώην». Εχει κάθε συμφέρον να ενταχθεί η γειτονική χώρα στους ευρωτλαντικούς θεσμούς και όχι να καταντήσει δορυφόρος γειτονικών κρατών με άλλες επιδιώξεις.
4. Τώρα που το όνομα αυτό -σύνθετο με γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως ζητούσαμε- βρέθηκε, άρχισε το άλλο παραμύθι. «Δεν έχει σημασία το όνομα, αλλά παραχωρούμε τη μακεδονική γλώσσα», μας λένε όσοι έτσι κι αλλιώς δεν θέλουν καμιά λύση. Αυτοί θέλουν να μας πουν ότι επί δεκαετίες οι άνθρωποι εκεί ήταν άγλωσσοι. Δεν καταλαβαίνουν έτσι κι αλλιώς-γιατί δεν θέλουν, δεν το αντέχουν- τι έλεγαν για τη μακεδονική γλώσσα ο Παύλος Μελάς στις αρχές του 20ου αιώνα και ο Ευάγγελος Αβέρωφ το 1959 στην ελληνική Βουλή (εδώ). Οσοι δεν θέλουν καμία λύση πάντα θα βρίσκουν κάτι που θα τους μυρίζει. Ακόμα και τη…μύτη των Σκοπιανών! (εδώ)
Ολοι αυτοί οι τύποι, οι εθνικιστές, οι τυχοδιώκτες και οι επαγγελματίες πατριώτες, θα ηττηθούν κι εδώ και στα Σκόπια μόνο αν η συμφωνία περάσει και γίνει πράξη.
Ας κάνουμε μια προβολή στο άμεσο μέλλον. Του χρόνου τέτοια εποχή, αν η συμφωνία έχει υλοποιηθεί, η ελληνική Μακεδονία θα είναι στη θέση της. Και θα υποδέχεται βορειομακεδόνες τουρίστες. Στο καζίνο της Γευγελής θα εναποθέτουν τα ευρώ τους έλληνες εκδρομείς και θα άδουν έλληνες αοιδοί. Οπως συμβαίνει ήδη, δηλαδή.
Ουδείς θα αισθάνεται «ταπεινωμένος». Σημασία έχει οι χώρες και οι λαοί τους να αφήνουν πίσω τις χαμένες δεκαετίες και να πηγαίνουν μπροστά. Κι ας μείνουν από δουλειά οι επαγγελματίες πατριώτες: οι Ιβάνοφ και το VMRO τους εκεί, οι Καμμένοι και οι Σαμαράδες εδώ. Αυτοί ας αισθάνονται ταπεινωμένοι.