Το επόμενο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία είναι προγραμματισμένο να γίνει στην Αθήνα, την Κυριακή 8 Ιουλίου. Ως διοργανωτής θα επέλεγα τον κόμβο των Νέων Μουδανιών στη Χαλκιδική αλλά, πιθανότατα, στις 8 Ιουλίου δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα. Αν η συμφωνία κλείσει τις προσεχείς ημέρες, οι αντιδράσεις θα σβήνουν στη θάλασσα. Και αν οι συζητήσεις ναυαγήσουν, κανένας δεν έχει λόγο να στήνει σκαλωσιές μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά πώς ενδεχόμενη συμφωνία θα περάσει χωρίς κόστος για την κυβέρνηση, έστω και αν η εμμονή για μη χρήση του όρου «Μακεδονία» είναι ανεδαφική και κατάλοιπο δημαγωγικών πρακτικών. Συνήθως αυτοί οι λογαριασμοί δεν εξοφλούνται στις πλατείες, αλλά στις κάλπες. Και εν προκειμένω η κυβέρνηση έχει την κοινή γνώμη απέναντί της, τουλάχιστον όπως αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Μπορεί οι Καρανίκες να απαξιώνουν όσους διαφωνούν με τους κυβερνητικούς χειρισμούς, αλλά δεν είναι και εύκολο να ξηλωθεί ένα ταμπού από την εθνική συλλογική συνείδηση. Και εδώ υπάρχει κάτι ενδιαφέρον που, συνάμα, έχει και την πλάκα του: η κυβέρνηση της Αριστεράς αγνοεί το λαϊκό αίσθημα, το οποίο μάλιστα εκφράζεται με συγκεντρώσεις και αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Το έκανε και με το δημοψήφισμα, αλλά δεν το παραδέχεται επισήμως. Τώρα όμως αξίζει να πάρεις ένα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, να τον βάλεις δίπλα στις δημοσκοπήσεις και να τον ρωτήσεις αν ο λαός κάνει λάθος. Τι κρίμα να μην είναι στην αντιπολίτευση, ε;
Τέλος πάντων, αυτά είναι χαριτωμένα για να γελάμε. Η κυβέρνηση βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά μένει να δούμε και πού θα φτάσει. Συχνά παίρνεις τον σωστό δρόμο, αλλά καταλήγεις σε λάθος προορισμό. Η σύνθετη ονομασία είναι το λιγότερο. Είναι το αυτονόητο. Δεν έπρεπε καν να επιδεικνύεται ως επιτυχία. Σημασία έχουν τα άλλα: το Σύνταγμα των γειτόνων, τα αλυτρωτικά, η γλώσσα και η εθνότητα. Τι θα κερδίσει από αυτά ο κ. Κοτζιάς; Αποκλείεται να τα κερδίσει όλα. Δεν γίνεται να τα κερδίσει όλα. Σε τέτοιες περιπτώσεις δίνεις κάτι που σε ενδιαφέρει λιγότερο για να πάρεις εκείνο που θεωρείς σημαντικότερο. Μην είναι η γλώσσα, για την οποία γίνεται κουβέντα; Μεταξύ μας, τι συζητάμε όταν στο Google Translate γίνονται μεταφράσεις στη λεγόμενη μακεδονική γλώσσα; Και αν δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα, τότε τι είναι όλοι αυτοί που κατοικούν σε μία χώρα που έχει τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά της; Σλάβοι και Αλβανοί, θα πείτε. Ναι, λογικά όλα είναι επάνω στο τραπέζι. Για αυτό και πρέπει να δούμε τι θα φέρει ο Κοτζιάς και μετά να αξιολογήσουμε την τοποθέτηση όλων των άλλων, κυρίως της Νέας Δημοκρατίας.
Τι λέει η Νέα Δημοκρατία; «Η λύση πρέπει να είναι ενιαία, συνολική και να περιλαμβάνει τρία στοιχεία: Αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων, αφαίρεση κάθε αλυτρωτικού στοιχείου και μία ονομασία για όλες τις χρήσεις εντός και εκτός σκοπιανών συνόρων. Η εκχώρηση “Μακεδονικής εθνότητας” και “μακεδονικής γλώσσας” δεν είναι αποδεκτή». Ουσιαστικά η Νέα Δημοκρατία ζητεί το τζακ ποτ στη διαπραγμάτευση, κάτι που πιθανότατα δεν θα επιτευχθεί. Λογική και αναμενόμενη η στάση της, για ευνόητους λόγους, δεν θα συρθεί πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως από την άλλη, υπάρχει θέμα με τη στάση της έναντι των συλλαλητηρίων. Τα συλλαλητήρια γίνονται κυρίως κατά της σύνθεσης ονομασίας. Η Νέα Δημοκρατία δέχεται τη σύνθετη ονομασία. Τι κάνουν, λοιπόν, τα στελέχη της στα συλλαλητήρια; Tι παριστάνει ο Απόστολος Τζιτζικώστας που, κατά τα λοιπά, πουλάει σύγχρονο ύφος και πολιτικό ρεαλισμό;
Ο τρόπος με τον οποίο πάει να κλείσει το θέμα είναι ενδεικτικός της πολιτικής μας ζωής. Η κυβέρνηση ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση φροντίζοντας κυρίως να επιφέρει πλήγματα στα πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, αγνοώντας το ρήγμα στο εσωτερικό της. Κάποια στιγμή δε, υπήρχαν τρεις διαφορετικές φωνές μέσα στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο. Και η Νέα Δημοκρατία στάθηκε στο θέμα φυλάσσοντας πρωτίστως τα νώτα της. Βέβαια για να διατηρούμε επαφή με την πραγματικότητα, σε ένα περιβάλλον πόλωσης, μία ανάσα πριν τις εκλογές, τα περί συναίνεσης και μεγαθυμίας λέγονται για προσχηματικούς λόγους. Σημασία έχει τι θα λεχθεί μετά τη συμφωνία. Αν μείνουμε με «προδότες» και «ακροδεξιούς», το Μακεδονικό θα μας έχει κοστίσει περισσότερο από όσο αξίζει.
*«Μακεδονική Σαλάτα» λέγεται, κυρίως από τους Γάλλους, η πολύχρωμη χειμωνιάτικη σαλάτα, λόγω του συνδυασμού πολλών διαφορετικών και ετερόκληρων υλικών. Όπως οι λαοί της περιοχής…