Το πιθανότερο είναι ότι η επόμενη Βουλή θα κληθεί να διερευνήσει αν, κατά τους χειρισμούς της υπόθεσης Novartis, υπήρξε κατάχρηση εξουσίας προκειμένου να ασκηθεί επιρροή στη Δικαιοσύνη, δηλαδή να αλλοιωθεί το πολίτευμα. Από κάποιους αυτό περιγράφεται ως εσχάτη προδοσία, αλλά, τέλος πάντων, είναι θέμα που πρώτα πρέπει να απασχολήσει τον Τσίπρα, τον Κοντονή, τον Παπαγγελόπουλο και μετά εμάς.
Το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης Novartis έκλεισε και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν πήρε πίσω αυτά που επένδυσε, βρέθηκε και να χρωστάει. Και το πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα μεγαλώνει αν δεις τα πράγματα από απόσταση: η περίφημη μάχη κατά της διαφθοράς και η τιμωρία όσων έριξαν τη χώρα στα γόνατα, αποδείχθηκε φούσκα που σκάει στο πρόσωπο του ίδιου του Πρωθυπουργού.
Θυμηθείτε τις προγραμματικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα ή τις μεγαλόστομες εξαγγελίες των στελεχών του.
Αυτοί δεν θα έκλειναν πίσω από τα κάγκελα φοροφυγάδες και λαθρεμπόρους; Δεν θα έβαζαν το μακρύ χέρι του κράτους σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς ολιγαρχών; Αλήθεια, πόσα μάζεψαν; Και πόσους στρίμωξαν στη γωνία, κάτω από το τεράστιο δάχτυλο του λαϊκού κατηγορητηρίου;
Αυτοί δεν είναι που θα τιμωρούσαν, ακόμα και για εσχάτη προδοσία, όσους έβαλαν τη χώρα στα μνημόνια, πιθανότατα κερδοσκοπώντας για δικό τους όφελος με παράγωγα και ασφάλιστρα κινδύνου; Τι έκαναν τελικά; Πάτσισαν με το δικό τους μνημόνιο;
Αυτοί δεν θα ψάρευαν λαβράκια στα θολά νερά του Παναμά; Δεν θα απεκάλυπταν μίζες δισεκατομμυρίων σε χίλιες μύριες υποθέσεις;
Αυτοί δεν θα ξεδόντιαζαν τη διαπλοκή; Μόνο τον Ψυχάρη εννοούσαν;
Ήρθαν στην εξουσία ως οι αδιάφθοροι τιμωροί και τελικά ελέγχονται για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και εξωθεσμικές εκτροπές. Φυσικά και υπάρχουν σκελετοί στις ντουλάπες. Γιατί δεν τους βλέπουμε; Ναι, βέβαια, φταίει και το «σύστημα» ή το συνταγματικό περιβάλλον περί ευθύνης υπουργών. Ωστόσο οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έγιναν κυβέρνηση καταγγέλλοντας τα μακριά χέρια που καταλήστευσαν τον τόπο, αλλά δεν κατάφεραν να κόψουν ούτε ένα. Είναι ανεπαρκείς; Αδύναμοι μπροστά σε ένα ισχυρό σύστημα; Συκοφάντες; Το τελευταίο αποδείχθηκε σε περιπτώσεις όπως τα παράγωγα, τα CDS, η Novartis…
Η υπόθεση της Novartis ήταν η κίνηση που, υποτίθεται, θα αφαιρούσε και το φύλλο συκής από το «σάπιο πολιτικό κατεστημένο». Τελικά έγινε σύμβολο αυθαιρεσίας, μίας γκανγκστερικής αντίληψης εξουσίας. Και θα τη βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας στο μέλλον. Όποιος πιάνεται με το δάχτυλο στο μέλι, θα το βάζει στο στόμα, θα το γλείφει και μετά θα δείχνει τη Novartis.