Τις προάλλες μιλούσα με έναν πολύ καλό μου φίλο. Ρομαντικός και σπιτόγατος, ο τύπος του άντρα που συχνά αποκαλούμε «σχεσάκιας», βγήκε από έναν μεγάλο δεσμό και σχετικά σύντομα μπήκε σε έναν άλλο, για να βγει και από αυτόν τώρα πρόσφατα.
Εχοντας μάθει στα ήσυχα βράδια της αγάπης και του «για πάντα μαζί», αναγκάστηκε, στα 40 του αισίως, να αναζητήσει τον Ερωτα εκεί έξω, να δει πώς φλερτάρει σήμερα ο κόσμος.
Παραζαλισμένος καθώς ήταν από το τζετ λαγκ των δύο μεγάλων σχέσεων που έληξαν αφήνοντάς του μια κάποια πικρία, τα κουρασμένα βήματά του τον οδήγησαν σε ιντερνετικές λύσεις. Ποιο Facebook και ποιο Instagram; Αυτά θεωρούνται πλέον απαρχαιωμένα.
Σήμερα, όπως έμαθε και με πληροφόρησε κι εμένα, «όλο το παιχνίδι γίνεται στο Tinder και στο OkCupid». Αυτές τις δύο εφαρμογές αν έχεις στο smart-phone σου, μπορείς να γνωρίσεις πολύ κόσμο, που κάτι, κάπως, κάποιον ψάχνει.
Εκείνο που του έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι οι κατηγορίες στις οποίες επιλέγουν να ενταχθούν οι επίδοξοι εραστές και ερωμένες, βάζοντες από μόνοι και μόνες τους ταμπέλες στον εαυτό τους, προκειμένου να κάνουν την αναζήτησή σου πιο εύκολη.
Οπως όταν είσαι στο σούπερ μάρκετ. Αλλού θα κοιτάξεις για τα αλλαντικά, αλλού για τα λαχανικά, αλλού για τα πατατάκια και αλλού για τα χαμηλά λιπαρά.
Κάπως έτσι έχει λοιπόν η κατηγοριοποίηση, όταν αναζητάς το ερωτικό προϊόν των ονείρων σου μέσα σε μια τόσο αχανή αγορά, που πλέον, ας μην ξεχνάμε, έχει γίνει και διεθνής, λόγω Διαδικτύου:
-«polyamorous», είναι εκείνος που φιλοδοξεί να έχει πολλές ερωτικές σχέσεις ταυτόχρονα. Αλλά ο λεγόμενος «πολυσυντροφικός», διαχωρίζει τη θέση του από τον «πολυγαμικό», καθώς εδώ, υπάρχει η υπόσχεση ότι ναι μεν ασχολούμαι με πολλούς, αλλά σε όλους δίνω και κάτι από τον συναισθηματικό μου κόσμο.
-«Sapiosexual», από το λατινικό sapiens, που σημαίνει σοφός, είναι εκείνος που ερωτεύεται μόνο εγκεφαλικά, εκείνον που θα ιντριγκάρει το πνεύμα του. Το αν θα εξελιχθεί και σωματικά όλο αυτό, είναι μια άλλη υπόθεση.
-«Αsexual», που ένας θεός ξέρει τι ακριβώς γυρεύει σε τέτοιου είδους εφαρμογές που θα αρνηθεί αργότερα να εφαρμόσει.
– «Demisexual», είναι ο ερωτικά αναποφάσιστος, ο θέλω και δεν θέλω. Εξίσου εκνευριστικός και στην ηλεκτρονική μορφή του.
– «Pansexual», συνώνυμο του σεξουαλικά παμφάγου. Υπάρχει επίσης και η κατηγορία «questioning», αυτό άρχισε να εμφανίζεται τελευταία και παραπέμπει στο «δεν ξέρω τί ακριβώς κάνω εδώ, απλά ρίχνω μια ματιά, είδα φως και μπήκα».
Οι επιλογές φαίνονται πολλές, στην πραγματικότητα όμως, είναι πολύ περιορισμένες. Και ειλικρινά, δεν ξέρω τι είναι πιο θλιβερό: να έχει το «Power of Love» του ΣΚΑΪ υψηλή τηλεθέαση, ή να δηλώνεις «polyamorous» και «sapiosexual» στο OkCupid και αμέσως μετά να κράζεις τη Στέλλα για τις τρέσες της και τον Δώρο τον Κύπριο για το λουκ κλαρινογαμπρού που λανσάρει τα μεσημέρια στις οθόνες μας;
Καθημερινά συντελείται λοιπόν στον ΣΚΑΪ ένα τηλεοπτικό νυφοπάζαρο. Το κόνσεπτ απλό: πρέπει να ζευγαρώσεις. Αν θες να κερδίσεις, πρέπει να βρεις το ταίρι σου.
Αλλιώς είσαι παράταιρος, ανεπιθύμητος. Θα σε ψηφίσουν οι συμπαίκτες σου για αποχώρηση-δεν μπορούν να καταψηφίσουν κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα ζευγάρια, κρίμα είναι να βγουν εκτός και να μην προλάβουν να ζήσουν τον έρωτά τους.
Κι αν πάλι δεν σε ψηφίσουν οι συμπαίκτες σου δείχνοντας συμπόνοια στη μοναξιά σου, ε τότε σίγουρα θα σε ψηφίσει το κοινό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από κάποιον που μπήκε σε ένα ριάλιτι για να ζευγαρώσει και έχει μείνει μπουκάλα.
Πού πας έτσι single μέσα σε αυτή την τηλε-κιβωτό του Νώε, όπου όλα τα αλλόκοτα είδη κατάφεραν να βρουν το άλλο τους μισό;
Αν βρεις το ταίρι σου μες στο παιχνίδι, είσαι ευλογημένος. Αλλιώς, απλά παράταιρος.
Δες πόσο ωραία για παράδειγμα ταιριάζουν κορίτσια που περπατούν από τις 10 το πρωί πάνω σε κοθόρνους με αγόρια που δεν έχουν ούτε μισό χιλιοστό δέρματος χωρίς να το έχουν καλύψει με τατουάζ.
Εδώ οι κλαρινογαμπροί συναντούν τις νυφομανείς, τις νύφες από κούνια, που κοιμούνταν με πέπλο από δώδεκα χρονών και αφού δεν βρήκαν τον έναν και μοναδικό στην σκληρή πραγματικότητα, είπαν να τον αναζητήσουν σε ένα ανάλαφρο ριάλιτι.
«Γιατί πιστεύεις ότι δεν είχε αγάπη για σένα το σπίτι του Power of Love;» ήταν η προβοκατόρικη ερώτηση της οικοδέσποινας Μαρίας Μπακοδήμου σε παίκτη που αποχώρησε τη δεύτερη εβδομάδα ντροπιασμένος και μπάκουρος.
Οι γυναίκες παίκτριες είναι εκείνες που πιέζουν τις καταστάσεις, πετώντας, όσο τους επιτρέπουν οι τρέσες που βαραίνουν τα κεφάλια τους, από κηφήνα σε κηφήνα.
«Ο άντρας πρέπει να ‘ναι κυνηγός» είναι το χιλιομασημένο κλισέ που έχει βγει από το στόμα κάθε άντρα παίκτη, ενώ στρογγυλοκάθεται βαριεστημένος στον καναπέ, αγκαλιά με τον καφέ του, πάντα σταυροπόδι, για να φαίνεται και το ανασηκωμένο μπατζάκι στο παντελόνι-τελευταία λέξη της μόδας στις κυνηγετικές στολές.
«Δεν έχεις καταλήξει ακόμα;;; Τί περιμένεις;» ρωτούν και ξαναρωτούν οι γυναίκες περιμένοντας να τις αποκαταστήσουν. Αυτή τη στιγμή λοιπόν, η ελληνική τηλεόραση, μέσα από τα τρία ριάλιτι που παρουσιάζει, προάγει τρία διαφορετικά είδη γυναίκας.
Στο «Survivor» (ΣΚΑΪ) έχουμε τη γυναίκα- αμαζόνα, που κυνηγάει για την τροφή, σκαρφαλώνει, πηδάει εμπόδια και κυλιέται στις λάσπες για να φέρει φαγητό στην καλύβα.
Στο «Master chef» (Star), έχουμε τη γυναίκα- φάντασμα, που ενώ έχει φέρει το φαγητό στην καλύβα, οι άντρες τη διώχνουν γιατί είναι ανίκανη να το μαγειρέψει, επειδή θα το κάνει «μαμαδίστικα και όχι γκουρμέ και fine dining».
Και τέλος, στο «Power of Love», έχουμε τη γυναίκα-νύφη, που κάνει μακιγιάζ και μανικιούρ γάμου και φοράει τα καλά της κάθε μέρα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα γονατίσει κάποιος ξαφνικά μπροστά σου με ένα μονόπετρο.
Το «Power of Love» επίσης, κάνει τις πιο φιλότιμες προσπάθειες για την αποκατάσταση των τεταμένων ελληνοτουρκικών σχέσεων: τα γυρίσματα γίνονται στην Τουρκία, από τουρκική παραγωγή (Acun Medya) και οι Ελληνίδες συμπεριφέρονται σαν σωστές Ανατολίτισσες.
Κάθε πρωί ετοιμάζουν στους άντρες τους πρωινό που θα ζήλευε ακόμα και ο Σουλτάνος. Και όπως είπε και μία παίκτρια: «μας βλέπουν όλη την ώρα με τα τακούνια και τις βλεφαρίδες και θα νομίζουν ότι δεν μαγειρεύουμε, κάτσε να τους δείξουμε τι ωραίο πρωινό ξέρουμε να φτιάχνουμε…».
Μην είστε όμως τόσο ρομαντικοί. Δεν είναι ότι τόσοι άντρες και τόσες γυναίκες μπήκαν στο παιχνίδι μόνο και μόνο για να βιώσουν τη δύναμη της αγάπης. Είναι και το χρηματικό έπαθλο στη μέση. Αλλά και η επαγγελματική αποκατάσταση.
«Μπήκα για να με δουν κάποιοι άνθρωποι, για να βοηθηθώ επαγγελματικά» λέει συχνά πυκνά ο Σωκράτης Ελ Γκαμαλί, παίκτης που δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς δουλειά ψάχνει, ντυμένος κι αυτός με κάτι πλουμιστά πουκάμισα και με ένα μαλλί κοκκοράκι που για να το φτιάξει, θα κάνει όση ώρα χρειάζεται και η ξανθιά Στέλλα για να βάλει τους γαλάζιους φακούς επαφής που πάνε ασορτί με τις ψεύτικες βλεφαρίδες της.
Η «19χρονη» τα τελευταία δέκα χρόνια Αθηνά, το «κορίτσι» του Δώρου, ρίχνει πού και πού έναν χορό, λέει και κανά τραγουδάκι, μήπως ανοίξει κάποια πόρτα σε κάποια πίστα.
Ο Ανδρέας, γρατζουνάει αξιοθρήνητα την κιθάρα του και ψελλίζει κάτι αυτοσχέδια άσματα, μήπως τον μπερδέψει κάποιος με τον διάδοχο του Παντελή Παντελίδη.
Κι ενώ στο αντίστοιχο ριάλιτι με Τούρκους παίκτες το ξεμάλλιασμα των γυναικών και οι τσαμπουκάδες των ανδρών είναι το βασικό πιάτο στο μενού, οι Ελληνες κρατούν χαμηλούς τόνους.
Αμπελοφιλοσοφούν κάνοντας ορθογραφικά λάθη ακόμα και στον προφορικό λόγο και φλερτάρουν σε ένα σύμπαν γεμάτο σιλικόνη, υαλουρονικό οξύ και φρεσκοχτυπημένα τατουάζ.
«Θα σε περιμένω μέσα» είπε κλαίγοντας ο Ανδρέας στην «καλή του» την Αλεξάνδρα, όταν εκείνη αποχώρησε από το παιχνίδι. «Θα σε περιμένω έξω» τον αποστόμωσε εκείνη.
Ομως, ποιος από όλους αυτούς θέλει να ξαναβγεί έξω; Μέσα στο σπίτι του «Power of Love», περνάει τέλεια. Εχει φαγητό, μουσική και free wi-fi για να ανεβάζει insta-stories και να ζητάει τη στήριξη του τηλεοπτικού κοινού.
Κάθε μέρα, θα ανταλλάξουν μεταξύ τους τις ίδιες ερωτήσεις και θα πάρουν τις ίδιες απαντήσεις: «Τι κοιτάς σε μια γυναίκα;» «-Την εμφάνιση αλλά και τον χαρακτήρα». «Ζηλεύεις στις σχέσεις σου;» «-Μόνο αν μου δώσουν δικαίωμα».
Στον «Αστακό», την εξαιρετική ταινία του Γιώργου Λάνθιμου που αποτελεί ωδή στη μοναξιά που βιώνει ο καθένας μας είτε είναι «σε σχέση» είτε είναι «ελεύθερος», είτε είναι «sapiosexual» είτε απλά «homo sapiens», όποιος δεν κατάφερνε να βρει το άλλο του μισό μέσα σε εκείνο το παράξενο ξενοδοχείο, αναγκαζόταν να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του μεταμορφωμένος σε κάποιο ζώο της επιλογής του.
Καθώς παρακολουθώ το «Power of Love», λόγω επαγγελματικής ή όποιας άλλης διαστροφής, πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζει ώρες ώρες με συμπάθεια όλους εκείνους που έχουν κλειστεί οικειοθελώς εκεί μέσα ψάχνοντας δόξα, δουλειά ή έρωτα.
Μου περνά απ’ το μυαλό ότι εκείνοι τουλάχιστον, το κάνουν εντελώς ανοιχτά, και όχι κλεισμένοι στο μπάνιο, για να μην τους ανακαλύψει ο άντρας ή η γυναίκα τους την ώρα που κατεβάζουν την αμαρτωλή εφαρμογή στο κινητό τους.
Στο τέλος της κάθε μέρας, η αλήθεια είναι πάντα μία: όλοι ψάχνουν την αγάπη. Απλά οι περισσότεροι, συνήθως ψάχνουν σε λάθος μέρη.