Ο Ερντογάν συνέδεσε ευθέως το θέμα των Ελλήνων στρατιωτικών με τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που βρίσκονται στην Ελλάδα. «Δεν μας τους έδωσαν όταν το ζητήσαμε. Τώρα μιλούν για την ανάγκη άμεσης αποφυλάκισης των δύο Ελλήνων. Το θέμα είναι στη Δικαιοσύνη».
Φαντάσου και να μην είχε πιεστεί, επί είκοσι λεπτά παρακαλώ, στη Βάρνα! Ο Καμμένος έδωσε εντολή για άσκηση ανακατάληψης βραχονησίδας. Ομως το ζουμί σερβιρίστηκε από έναν άλλο των ΑΝΕΛ, τον Κώστα Κατσίκη. Μιλώντας το πρωί στον ΣΚΑΙ έθεσε ευθέως θέμα ανταλλαγής των στρατιωτικών με παράκαμψη της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα και στην Τουρκία. «Αν μπορούν να παρακάμψουν οι κυβερνήσεις των δύο κρατών τη Δικαιοσύνη και προχωρήσουν σε μια ανταλλαγή δεν ξέρω πού θα μπορούσε να μας κοστίσει αυτό. Εγώ θεωρώ ότι θα μπορούσε να είναι μια λύση».
Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι εκείνη τη στιγμή άφησαν το φλιτζάνι του καφέ στο τραπέζι, άνοιξαν τα χέρια και είπαν ότι, επιτέλους, ακούστηκε το προφανές. Ανταλλαγή και τα παιδιά μας κάνουν Πάσχα σπίτι τους. Ναι. Με εισβολή του Ερντογάν στην Ελλάδα. Χωρίς να ακρωτηριάσει τη χώρα. Τραυματίζοντας το πολίτευμά της.
Ο Ερντογάν είπε, περίπου, αυτό που λέει και ο Τσίπρας: «Δεν είμαι πιο μεγάλος από τη Δικαιοσύνη». Με μία διαφορά. Ο Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να το τηρεί, έστω και προσχηματικά. Ο Ερντογάν δεν είναι. Το σενάριο της ανταλλαγής, λοιπόν, μπαίνει επισήμως στο τραπέζι. Κατά παράκαμψη της Δικαιοσύνης.
Ας υποθέσουμε ότι αυτό το φανταστικό σενάριο συναντά την πραγματικότητα. Οι δύο κυβερνήσεις συμφωνούν σε ανταλλαγή των στρατιωτικών. Για την Τουρκία τα πράγματα θα είναι εύκολα. Οι δυο Ελληνες θα βρεθούν αντιμέτωποι με κατηγορίες που επιτρέπουν τη γρήγορη επιστροφή στο σπίτι. Για την Ελλάδα, όμως, τα πράγματα θα είναι βάρβαρα. Πρώτον γιατί υπάρχει απόφαση του Αρείου Πάγου που απαγορεύει την έκδοση των στρατιωτικών όσων δεν υπάρχουν συνθήκες δίκαιης δίκης. Οσα τηλέφωνα και αν σηκώσει η κυρία Θάνου από το Μαξίμου, εκτός από φαντασία, χρειάζεται φασιστικό θράσος για να οδηγηθούμε σε νέα δικαστική απόφαση. Δεύτερον, οι Τούρκοι κρατούν δύο στρατιωτικούς που θέλουν να γυρίσουν σπίτι τους. Η Ελλάδα φιλοξενεί οκτώ στρατιωτικούς που δεν επιθυμούν το ίδιο. Αν η Τουρκία απελευθερώσει τους δύο Ελληνες, θα εισπράξει εύσημα από τη διεθνή κοινότητα. Αν η Ελλάδα παραδώσει τους οκτώ Τούρκους θα εισπράξει χλεύη, έχοντας εκπέσει στο μέτρο του Ερντογάν.
Μην το παιδεύουμε με άσκοπη ανάλυση: στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να επιτρέπει την ανταλλαγή των στρατιωτικών. Η συζήτηση έπρεπε να τελειώνει εδώ. Οχι όμως όταν έχεις τον Κατσίκη να σου αφήνει υπονοούμενα, παίρνοντας πάσα από τον Ερντογάν. Το ερώτημα είναι τι μπορεί να συμβεί έτσι και η κυβέρνηση του «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος» εκτιμά ότι θα αποκομίσει πολιτικό όφελος απαντώντας θετικά στον Ερντογάν.
Ας πούμε ότι οι Καμμένοι και οι Κατσίκηδες βγαίνουν στα κανάλια και αρχίζουν να λένε ότι τίποτα δεν είναι υπεράνω του εθνικού συμφέροντος, ούτε οι θεσμοί, ούτε οι «λεπτές» διακρίσεις ανάμεσα στις εξουσίες. Και ας πούμε ότι οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν αυτήν την άποψη. «Θα σαπίσουν τα παιδιά μας στη φυλακή για οκτώ Τούρκους που, μην ξεχνάμε, έχουν εκπαιδευτεί για να εισβάλλουν στην Ελλάδα;» Επίσης, εντελώς μεταξύ μας, όλοι γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινής γνώμης είτε δεν αντιλαμβάνεται τα της διάκρισης των εξουσιών, είτε δεν αξιολογεί με υψηλή σημασία αυτά τα πράγματα.
Είστε, λοιπόν, ο Τσίπρας. Το πολιτικό σας κεφάλαιο εξαντλήθηκε, ετοιμάζεστε για εκλογές και ο Ερντογάν σας δίνει μία ευκαιρία για να κλείσετε υπόθεση που ενδιαφέρει την κοινή γνώμη. Πρέπει, βέβαια, να παραβιάσετε το Σύνταγμα. Το ξέρουμε ότι δεν έχετε και τόσο μεγάλες αναστολές, όμως εδώ μιλάμε για εξόφθαλμη, για τρομακτική εκτροπή. Από την άλλη, ποιος θα τολμήσει να σας σύρει εγκαλούμενο στη Βουλή; Ποιος, από την αντιπολίτευση, θα πει στον λαό ότι το εθνικό συμφέρον υπηρετείται με τη λειτουργία του κράτους δικαίου; Και ποιος θα θυμίσει στην κοινή γνώμη ότι οι πολιτικοί (και οι στρατιωτικοί) δίνουν όρκο ή διαβεβαίωση για την τήρηση του Συντάγματος; Δακτυλοδεικτούμενος θα είναι αυτός που «δεν επιθυμεί την επιστροφή των παιδιών μας.» Και εντάξει, ας πούμε, ότι πολιτικά μπορεί να το διαχειριστεί η κυβέρνηση. Ποιος θα ήταν ο πρακτικός χειρισμός; Θα τους έπαιρναν σηκωτούς και θα τους πήγαιναν στους Κήπους; Καλά, αυτά δεν χρειάζονται να γίνουν με τόσο δραματικό τρόπο. Τους αφήνουν, απλώς, ελεύθερους στην Αθήνα.
Αυτό που η χώρα χρειάζεται τώρα είναι μία σαφή και ξεκάθαρη απάντηση του Μαξίμου προς τον Ερντογάν. Δεν συζητάμε ανταλλαγή, δεν επιτρέπουμε εισβολή με θεσμική λεηλασία της χώρας. Και καλό θα ήταν να πει κάτι σχετικό και ο Καμμένος. Περιμένουμε.