Ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα κοιμάται τα βράδια σπίτι του. Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι στον έκτο χρόνο της. Θα ξεχάσουμε και για ποιο λόγο δικάζονται. Δεδομένων των συνθηκών, ο Λαγός δύναται να θεωρηθεί και ευπρεπής όταν φτύνει ύβρεις από το βήμα της Βουλής. Και εσείς στη θέση του θα αισθανόσασταν άτρωτοι.
Ο Ξυδάκης πήγε και όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον θηριώδη χρυσαυγίτη. Μπράβο του. Μπορεί να έτρωγε καμιά κουτουλιά. Στη χειρότερη περίπτωση θα του αφιέρωναν αίθουσα στο Κοινοβούλιο. Ο Λαγός θα τραβιόταν στα δικαστήρια. Θα υφίστατο και νέα περικοπή μισθού. Λες και περιμένει να ζήσει από τη βουλευτική αποζημίωση.
«Πρέπει να δυναμώσουμε τους θεσμούς» έλεγε ένας βουλευτής σε τηλεοπτικό πάνελ. Με βάρη και πρωτεΐνη, θα πρότεινα. Είναι αργά εδώ και καιρό. Το πολιτικό σύστημα παρακολουθούσε έκπληκτο «το ναζιστικό μόρφωμα» και οι άλλοι μάζευαν μισό εκατομμύριο ψήφους. Με γραφεία απέναντι από την Αστυνομία και δίπλα στον Στρατό.
Συνήθως οι αναλύσεις για τη Χρυσή Αυγή ξεκινούν από τις μούντζες στο Σύνταγμα. Και από την οργή των λαϊκών στρωμάτων για την κρίση. Εντάξει, τα είπαμε. Κόψτε κάτι. Αποφεύγουμε το προφανές. Ανάμεσα μας υπάρχουν μισό εκατομμύριο φασίστες. Καμία έκπληξη. Πάντα υπήρχαν. Απλώς η κρίση τους έδωσε την ευκαιρία να νομιμοποιήσουν το άγριο πολιτικό τους ένστικτο.
Ο Λαγός δεν είναι το πρόβλημα. Είναι ένα από τα πρόσωπά του. Το πρόβλημα είναι εκεί έξω, μακριά από τη Βουλή. Στο αγόρι με τα φουσκωμένα μπράτσα στη λαϊκή γειτονιά. Στον αμόρφωτο εθνικιστή. Στον ξερόλα ρατσιστή συνταξιούχο. Στον τύπο που λούστηκε σε ένα καζάνι με μίσος, μαύρο σαν πίσσα. Στον χουλιγκάνο που απέκτησε και άποψη έξω από τα κάγκελα της Θύρας. Στον επαρχιώτη αστυνομικό που νομίζει ότι εκδικείται αυτούς για τους οποίους στέκεται προσοχή. Στον αγρότη που φτύνει θυμωμένος επειδή δεν μπορεί να αγοράσει Ρωσίδα. Στον παπά που μισεί την ελευθερία των άλλων. Δεν κάνουν όλοι αυτοί μισό εκατομμύριο κεφάλια; Και λίγοι είναι.
Η κοινοβουλευτική μακροημέρευση της Χρυσής Αυγής είναι εξασφαλισμένη. Δεν έχουν μόνο εκλογική βάση. Εχουν αναπτύξει μηχανισμούς διείσδυσης στις λαϊκές γειτονιές. Κάνουν πάσης φύσεως δουλειές. Πουλάνε εξυπηρετήσεις. Διευθετούν «καταστάσεις». Η κοινωνία μας συνεγείρεται με τα εθνικά και την απασχολούν τα θρησκευτικά. Αυτό το περιβάλλον, σε αρκετές περιπτώσεις, δημιουργεί συνθήκες θερμοκοιτίδας για χρυσαυγίτες.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, λόγος για να συζητάμε πώς βρέθηκαν όλοι αυτοί στη Βουλή. Τα είπαμε αυτά. Είναι δε αφελής η κουβέντα που θεωρεί ότι η έξοδος από την κρίση θα συρρικνώσει τη Χρυσή Αυγή. Υπάρχει πρόθυμο ακροατήριο. Kαι όπως φαίνεται θα υπάρχει. Το θέμα είναι τι κάνεις με τους Λαγούς ως Βουλή και ως Δικαιοσύνη. Διότι αν δεν δείξεις τα δόντια σου, στο τέλος θα σου σπάσουν αρκετά.