Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, σκύλος έκανε την ανάγκη του μέσα στο Νοσοκομείο Χανίων φτάνοντας ως την κουζίνα. Είναι μεγάλο, διαβάζουμε, το πρόβλημα με τα αδέσποτα που έχουν συγκεντρωθεί στους χώρους γύρω από το νοσοκομείο. Χαρακτηριστικές και οι καταγγελίες της ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων): στους χώρους του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς «υπάρχουν αγέλες αφηνιασμένων αδέσποτων σκυλιών που εξαγριωμένα επιτίθενται στο προσωπικό. Καμία μέριμνα δεν λαμβάνεται για την φιλοξενία τους σε ειδικό χώρο και για την στείρωσή τους».
Την εβδομάδα που συνέβη το κωμικοτραγικό περιστατικό στα Χανιά, κάμερα ασφαλείας στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης κατέγραψε μια γυναίκα να φρενάρει με το αυτοκίνητό της μπροστά σε ένα βενζινάδικο και να εγκαταλείπει τον σκύλο της. «Βίντεο σοκ», έγραψαν. Αυτό περιμέναμε για να σοκαριστούμε; Το σοκ το βιώνει καθημερινά κάθε ευαίσθητος πολίτης με όσα διαβάζει σε Τύπο και Διαδίκτυο: «Αναζητείται ο ιδιοκτήτης των κουταβιών που βρέθηκαν πνιγμένα σε ποταμό», «Σε κρίσιμη κατάσταση το κουτάβι που έκαψαν με οξύ», «Βρήκαν σκύλο νεκρό, κρεμασμένο σε ελιά», «Καταδίωξε και εκτέλεσε σκύλο», «Έκκληση για να καλυφθούν τα έξοδα περίθαλψης σκύλου που πυροβολήθηκε στο κεφάλι και χτυπήθηκε από ΙΧ», «Σκότωσε σκύλο και δηλητηρίασε τα κουτάβια του». Ένα σύντομο google-άρισμα και νομίζεις πως ζεις στην Κόλαση.
Τον Ιούνιο του 2003, η Γιάννα Αγγελοπούλου, σε συνέντευξη Τύπου για τα αδέσποτα της Αθήνας που θα φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες έλεγε: «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση και ταυτόχρονα να θέσουμε τους άξονες για την επίλυση του προβλήματος και μετά τους αγώνες». Ο τότε υφυπουργός Γεωργίας, Φώτης Χατζημιχάλης συμπλήρωνε: «Η προσπάθεια δυσφήμησης της χώρας λόγω των αδέσποτων ζώων ήταν έντονη, ωστόσο η Ελλάδα αποκτά θεσμικό πλαίσιο για την περίθαλψη τους».
Δέκα χρόνια μετά με σχετική εγκύκλιο η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζητούσε από τους Εισαγγελείς Εφετών της χώρας να παραπέμπονται στο αυτόφωρο όσοι προβαίνουν σε βασανισμούς, κακοποίηση, βάναυση μεταχείριση ή οποιαδήποτε άλλη πράξη βίας κατά ζώων προβλέπεται στο νόμο. Αλλαγές προς το καλύτερο στη νομοθεσία περί προστασίας ζώων περιλαμβάνει ο νόμος που δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι, με κυρώσεις και πρόστιμα για τους παραβάτες.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο με απόφαση των αρμόδιων υπουργών εκδόθηκε η ΚΥΑ (3114Β 8/9/17) «για τον καθορισμό των προϋποθέσεων και της διαδικασίας χρηματοδότησης των Δήμων και των Συνδέσμων Δήμων για τη λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς, για την υλοποίηση των ενεργειών διαχείρισης τους για το έτος 2017, όπως την περισυλλογή, την ηλεκτρονική σήμανση, την καταγραφή, την αποπαρασίτωση, τη στείρωση, τον εμβολιασμό, την αποθεραπεία, τη σίτιση, την υιοθεσία ή την επανένταξη, ώστε να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις διατάξεις του ν.4039/2012, όπως αυτός ισχύει».
Όμως, στους δρόμους της χώρας, ο πόλεμος κατά των αδέσποτων (και όχι μόνο) εξακολουθεί να μαίνεται: Εξήντα έξι σκύλοι νεκροί από φόλες, το τελευταίο δεκαπενθήμερο, στα πέριξ της Πρεβέζης. Κρούσματα φολιάσματος ζώων και στην συνοικία της Παναγίας, στην Καβάλα, όπου κάτοικοι σε ένδειξη διαμαρτυρίας τοιχοκόλλησαν κηδειόχαρτα με την «προειδοποίηση»: «Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να ρίξεις φόλα, εδώ θα γράφει το όνομά σου». Φόλες κοντά στα Καμπιά της Αγιάσου εντόπισε ο Κυνηγετικός Σύλλογος Μυτιλήνης. Καταγγελίες για φόλες στη Νυμφαία Ροδόπης, στην Κομοτηνή, στην Καστοριά, στη Σκόπελο, στην Κόρινθο, στη Λάρισα και στα πάρκα της Αθήνας, επιβεβαιώνουν πως ζούμε σε ένα εθνικό σφαγείο, λαός σαδιστών που σκορπίζει το θάνατο.
Οι όποιες προσπάθειες για να αντιμετωπιστεί το κακό δεν είναι αρκετές. Επειδή είναι σποραδικές, αν όχι «για τα μάτια του κόσμου». Επειδή δεν είναι συντονισμένες. Επειδή στην πραγματικότητα οι πολλοί δεν ενδιαφερόμαστε. Το πρόβλημα με τα αδέσποτα παραμένει και επιδεινώνεται. Αν και η εγκατάλειψη, η κακοποίηση ή και η θανάτωση ενός ανυπεράσπιστου σκύλου δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται απλώς «πρόβλημα», είναι ξεκάθαρη κτηνωδία. Και ως κτηνωδία πρέπει να καταδικάζεται. Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί;
Υ.Γ.: Αξιέπαινοι μέσα σε αυτή την τραγική πραγματικότητα οι φιλόζωοι που προτιμούν να υιοθετήσουν ένα αδέσποτο από το να αγοράσουν έναν σκύλο ράτσας!