Τα έχουμε δει όλα σ’ αυτή τη χώρα, σωστά; Όχι. Βέβαια, μετά την ανάρτηση του υπουργού Εθνικής Αμυνας με τη γραβάτα, τι να μας εντυπωσιάσει; Κι όμως, η ανάρτηση μιας σατιρικής φωτογραφίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σε ρόλο ζητιάνου ζητάει εκλογές, στον προσωπικό λογαριασμό FB «διορισμένης» κεντρικής παρουσιάστριας της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, μας προκαλεί ξανά.
Είναι που είναι χωρισμένη η Ελλάδα σε ήρωες και προδότες, με ευθύνη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και της ανεύθυνης ρητορικής τους, έχει βγει που έχει βγει της ΕΡΤ το όνομα, μαζί με το μάτι της, κάνει κι αυτή την ανάρτηση η Κατερίνα Ακριβοπούλου και αναρωτιέσαι. Στην επόμενη εκπομπή τι θα κάνει; Θ’ αρχίσει να βρίζει τους φιλελέδες και να μιλάει σαν τον Πολάκη (που στην τελική, αυτός είναι εκλεγμένο κομματικό στέλεχος); Και γιατί η κυρία Ακριβοπούλου έσβησε την ανάρτηση απ’ το λογαριασμό της, αν ήταν αθώα χιουμοριστική;
Δεν πρόκειται πλέον για το τέλος των προσχημάτων της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Άλλωστε, με το που προσπαθεί κάποιος λογικός να αρθρώσει ένα επιχείρημα και να πει ότι αντικειμενικότητα δεν υπάρχει, γιατί και οι δημοσιογράφοι όπως και όλοι οι άνθρωποι (ναι καλέ, άνθρωποι είναι κι αυτοί) έχουν υποκειμενικές απόψεις, έρχεται η Ακριβοπούλου ν’ ακυρώσει και το τελευταίο πέπλο της ανεξαρτησίας του δημοσιογράφου, που είναι αντικειμενικά προσδιορισμένη κι εφικτή. Ως γνωστόν, αντικειμενική δημοσιογραφία δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως ανεξάρτητη. Και σωστά αναρωτιέται ο φορολογούμενος πολίτης, γιατί θα πρέπει να πληρώνει ο ίδιος, δημοσιογράφους που δουλεύουν καταφανώς για την κυβερνητική προπαγάνδα.
Το ότι η ΝΔ επισήμως ζητάει την απομάκρυνση της συγκεκριμένης παρουσιάστριας είναι υπερβολικό και περιττό. Έτσι κι αλλιώς, η αξιοπιστία των ειδησεογραφικών εκπομπών του καναλιού, και γενικά της ΕΡΤ, είναι στο ναδίρ και η φιλοκυβερνητική ειδησεογραφία είναι όχι μόνο αναποτελεσματική αλλά και ακίνδυνη, λόγω της απαξίωσης και της χαμηλής τηλεθέασης. Πράγμα θλιβερό και επικίνδυνο φυσικά.
Η κρατική ραδιοτηλεόραση, ενώ θα έπρεπε, δεν είναι η δημόσια τηλεόραση όλων των Ελλήνων. Δεν είναι το μέσο που θα έπρεπε όλοι να εμπιστευόμαστε και να θαυμάζουμε. Σ’ αυτό όμως δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, για να είμαστε δίκαιοι. Καμία κυβέρνηση δεν θέλησε ποτέ να κάνει την ΕΡΤ σαν το BBC. Όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, επιθυμούσαν να έχουν σίγουρα, κι απ’ τα αποδυτήρια δικό τους, το μεγάλο τηλεοπτικό μαγαζί. Είναι κακό κι άδικο και για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, που αναλόγως με τις εποχές, μπαίνουν όλοι σ’ ένα τσουβάλι και χαρακτηρίζονται βολεμένοι, γλύφτες, κομματόσκυλα, κηφήνες και πολλά ακόμη.
Η χώρα χρειάζεται μια δημόσια, ανεξάρτητη ραδιοτηλεόραση. Και χρειάζεται και μια κυβέρνηση, που θα μπορεί να εγγυηθεί ότι θα το καταφέρει. Όσο δε συμβαίνει αυτό, κάθε τόσο, λίγο ή περισσότερο –και ανάλογα με την κρισιμότητα των καταστάσεων- θα έχουμε και την αντίστοιχη καθεστωτική ενημέρωση. Δεν είναι κι έγκλημα καθοσιώσεως η Ακριβοπούλου να κάνει πλάκα με τον Κυριάκο, μόνο όμως από τη στιγμή θα την έχουμε δει, να λέει και ότι «άνθρακες ο θησαυρός, η κυβέρνηση δεν κέρδισε τίποτα στο Eurogroup».
Υ. Γ Την απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχει αφήσει δημοσιογράφο για δημοσιογράφο με αντίθετη άποψη και κανάλια που είναι αντίθετα με την κυβερνητική πολιτική, χωρίς να τα λούσει με επαίσχυντους χαρακτηρισμούς, τη βρίσκω οριακά χαριτωμένη κι εξόχως ειρωνική: «Είναι πρωτοφανές για ένα κόμμα να ζητά, μέσω ανακοίνωσης, την απόλυση δημοσιογράφου, και μάλιστα για ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Η νοοτροπία της φίμωσης και της λογοκρισίας της αντίθετης άποψης, με κορυφαία πράξη το επαίσχυντο «μαύρο» στην ΕΡΤ παραμένει βαθιά ριζωμένη αντίληψη για το κόμμα της ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη, όσο κι αν ορκίζεται, κατά τα άλλα, στον φιλελευθερισμό».