Χούλιγκαν ή τραμπούκος; Βεβαίως, το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Αυτά είναι, συνήθως, συμπληρωματικά. Το ερώτημα ανακύπτει μετά τις χειρονομίες που έπιασε ο φωτογραφικός φακός τον Π. Καμμένο να κάνει στις κερκίδες ενός κολυμβητηρίου. Αλλά η απάντηση είναι εδώ και καιρό δεδομένη. Ας δούμε γιατί:
– Τον Σεπτέμβριο του 2013 ο Πάνος Καμμένος προέτρεψε δημότες να λιντσάρουν τον δήμαρχό τους (εδώ). Eνας εισαγγελέας παράγγειλε δίωξη εναντίον του και έκτοτε αγνοείται η τύχη της. Η τύχη της δίωξης αγνοείται. Του Καμμένου η τύχη καθόλου. Αυτή η συμπεριφορά και πολλές ανάλογες που προηγήθηκαν και ακολούθησαν, τού άνοιξαν διάπλατα της λεωφόρο της επιτυχίας.
– Τον Ιανουάριο του 2015 ο σοφός ελληνικός λαός τον διατήρησε στη Βουλή και αμέσως μετά ο αριστερός Πρωθυπουργός τον έκανε υπουργό.
– Τον Ιούνιο του 2015, την ώρα που ετοιμαζόταν να υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο (το οποίο δεν θα υπέγραφε «ούτε νεκρός»!) ο υψηλόφρων αυτός άνδρας κραύγαζε προς τους πολιτικούς αντιπάλους του: «Στα τέσσερα εσείς»!
-Δύο μήνες μετά πάλι ο σοφός ψηφοφόρος επιβράβευσε τον «πολιτικό τραμπουκισμό» του ανδρός και τον διατήρησε στη Βουλή. Ευλόγως ο αριστερός Πρωθυπουργός τον διατήρησε στην ίδια υπουργική θέση. Ευτυχώς, διότι αλλιώς, μετά το «ούτε νεκρός», θα έπρεπε να τρέχει στην Ιαπωνία, για να μάθει τι είναι το Σεπούκου.
Δεν έχει, λοιπόν, μεγάλη σημασία τι θα έκανε στις εξέδρες του κολυμβητηρίου της Βουλιαγμένης ένας χούλιγκαν και τι έκανε ο Καμμένος, ούτε πώς δικαιολογήθηκε. Αξία θα είχε αν είχε συλληφθεί, στιγματιστεί και δικαστεί το 2013, το 2014 και το 2015. Αν ο νέος (τότε) Πρωθυπουργός αρνιόταν να τον κάνει υπουργό. Αν, έστω σήμερα, ο (παλιωμένος πλέον) Πρωθυπουργός πέταγε έξω από την κυβέρνησή του τον Καμμένο.
Αυτά, όμως, δεν γίνονται. Αν γίνονταν, δεν θα συζητούσαμε σήμερα τι είναι ο Καμμένος. Είναι απλό. Ο Καμμένος είναι το είδος εκείνο του πολιτικού που δεν έχει ούτε τσίπα ούτε πέτσα. Για την τσίπα δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα.
Για την πέτσα χρειάζεται. Ο αθεόφοβος δήλωσε ότι κάποιοι οπαδοί του Ολυμπιακού έβριζαν τον ίδιο και την αδελφή του (προπονήτρια στη Βουλιαγμένη) και μάλιστα μπροστά στον ανήλικο γιο του. Τον πιστεύουμε.
Τι θα έκανε ένας εύθικτος άνθρωπος, που κατέχει και δημόσιο αξίωμα; Θα έπαιρνε το παιδί του και θα έφευγε, δηλώνοντας: «Θλίβομαι που κάποιοι χούλιγκαν δεν με άφησαν να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι, βρίζοντάς με μπροστά στο παιδί μου». Και θα μάζευε όλη τη δόξα.
Αντ’ αυτού απέδειξε ότι είναι χοντρόπετσος. Εκατσε και άκουσε όλες τις βρισιές. Και απάντησε στους ανώνυμους χούλιγκαν με την ίδια συμπεριφορά, αποκαλύπτοντας όλη το εύρος του χαρακτήρα του.
Δοξάστε τον, αριστεροί συγκυβερνήτες του…