Ο Κώστας Γαβρόγλου πήρε αυτό το ύφος του γατούλη, ένας Σιλβέστερ της Αριστεράς. «Δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα γίνεται η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο». Και γιατί να ξέρει; Μήπως είναι υπουργός Παιδείας; Ωπα, μισό λεπτό. Είναι υπουργός Παιδείας!
Ο Λυριτζής και ο Οικονόμου μάλλον είπαν να είναι διακριτικοί, ίσως γιατί νωρίτερα τους είπε ότι είναι οι αγαπημένοι του στην τηλεόραση και έτσι δεν έπεσαν να τον φάνε στο στούντιο. Μολονότι ο Σιλβέστερ-Γαβρόγλου έπειτα παραδέχτηκε με κάποιον κυνισμό ότι «σε αυτόν που είναι σήμερα στην Γ’ Γυμνασίου θα του πούμε είναι πως “το Λύκειο που θα πας θα αλλάξει, θα είναι ένα καινούργιο σχολείο που θα σου δίνει όλα τα εφόδια”». Θα το πει αυτό. Σε έναν 14χρονο. Προφανώς μια νέα παιδαγωγική αντίληψη.
Ο Γαβρόγλου θεωρείται από τους σοβαρούς της κυβέρνησης. Γενικά μετρημένος, συμπαθής, με μια σπάνια για στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ τάση για αναζήτηση συναινέσεων. Αλλά στον ΣΚΑΪ το πρωί είχε ένα δύσκολο, ένα τιτάνιο έργο. Να εξηγήσει πώς θα γίνουν αυτά που λίγες ώρες νωρίτερα είχε εξαγγείλει με το γνωστό του large ύφος ο πολιτικός του προϊστάμενος στη φιέστα στο υπουργείο Παιδείας: κατάργηση πανελλαδικών, προσλήψεις, ολοήμερα, 14 χρόνια υποχρεωτική εκπαίδευση, νηπιαγωγεία από τα τέσσερα, πανεπιστημιοποιημένα ΤΕΙ, μάστερ· λίγο κέφι παραπάνω να υπήρχε και ο Αλέξης Τσίπρας θα υποσχόταν και καθηγήτριες τύπου Μπριζίτ Τρονιέ.
Ετσι ο Γαβρόγλου άρχισε τα γενικόλογα: «σε βάθος τριετίας», «μεταβατική περίοδος», «θα συζητήσουμε με τους Θεσμούς», «δεν ξέρουμε», «όλα είναι ατμός» (όχι αυτό το λέει ο Θρασύβουλος στον «Ατσίδα» παρασύρθηκα).
Πέρα από τις πανελλήνιες που είναι μια αστειότητα να λέμε ότι θα καταργηθούν, μας διαφεύγει κάτι άλλο πολύ πιο μεγάλο. Η κυβέρνηση μόλις έκλεισε μια συμφωνία με τους Θεσμούς που αφορά και στην Παιδεία. Συμφώνησε σε πράγματα που από τη μία αποκλείουν τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού και από την άλλη επιβάλλουν άλλα συγκεκριμένα πράγματα.
Ως γενικό προβληματισμό αναφέρω ότι ενώ η κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις για πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022, περιστολές δαπανών, εισοδημάτων, συντάξεων, μια συνεχιζόμενη χρηματοοικονομική μέγγενη και εποπτεία που δεν αφήνουν περιθώρια κινήσεων, ο Πρωθυπουργός υπόσχεται 14 χρόνια υποχρεωτική εκπαίδευση, σχολεία και νηπιαγωγεία παντού και άλλα ωραία.
Αυτή τη στιγμή όμως οι υποδομές της χώρας –σε εγκαταστάσεις, σε ανθρώπινους (εκπαιδευτικούς, διοικητικούς κλπ) και οικονομικούς πόρους– ίσα που αντέχουν τις υποχρεώσεις εννεαετούς εκπαίδευσης. Πώς θα χρηματοδοτηθούν οι ανάγκες για άλλα πέντε χρόνια; Και μάλιστα μέσα στα επόμενα τρία χρόνια; Οταν στον ΣΚΑΪ τον στρίμωξαν να πει κάτι έστω για προσλήψεις εκπαιδευτικών, ο Γαβρόγλου άρχισε τα μισόλογα «είναι σύνθετο, να δούμε με τους φορείς, να μονιμοποιήσουμε και αναπληρωτές, όχι τόσο με τον ΑΣΕΠ, κάποια στιγμή στην επόμενη τριετία»…
Λίγο αργότερα, συμπτωματικά πάλι στον ΣΚΑΪ, βγήκε η Αννα Διαμαντοπούλου, προγενέστερη του Γαβρόγλου στο υπουργείο Παιδείας. Και υπενθύμισε ότι 14 χρόνια υποχρεωτική εκπαίδευση δεν υπάρχει σε καμία χώρα του ΟΟΣΑ και η πλειονότητα των χωρών της Ευρώπης έχει εννέα. Θα μου πείτε τι ξέρουν οι Ευρωπαίοι, αν δεν ήμασταν εμείς θα έτρωγαν βελανίδια, απλώς το αφήνω εδώ έτσι να υπάρχει.
Η Διαμαντοπούλου διατύπωσε ωστόσο και έναν πιο ειδικό προβληματισμό. Κάτι για το οποίο ούτε ο νυν υπουργός, ούτε βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας μίλησαν στο υπουργείο Παιδείας. Η κυβέρνηση με βάση τη τεχνική συμφωνία που υπέγραψε και εδώ και ημέρες έχει αφήσει να κυκλοφορεί μόνο στα αγγλικά για ευνόητους λόγους, έχει δεσμευτεί: α) για «επικαιροποίηση της τόσο μισητής μελέτης του ΟΟΣΑ, που ήταν νεοφιλεύθερη κλπ» όπως είπε χαρακτηριστικά η Διαμαντοπούλου και β) για «την κατάθεση μέσα στον Μάιο ενός τριετούς πλάνου μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία που πρέπει να περιλαμβάνει: αξιολόγηση εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες, κάθε απόφαση να έχει το “Οk” της τρόικας για το θέμα του προϋπολογισμού, να μελετηθεί το ωράριο των εκπαιδευτικών, να μελετηθεί ο αριθμός παιδιών ανά τάξη» (όσοι έχετε όρεξη, διαβάστε εδώ στη σχετική ανακοίνωση της Ωρας Αποφάσεων, στα αγγλικά και στα ελληνικά, τι περιλαμβάνει η συμφωνία με τους δανειστές για την Παιδεία).
Προσωπικά αμφιβάλλω ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί μέσα σε 504 ώρες –τόσες είναι οι 21 ημέρες ως το τέλος Μαΐου για να έχουμε μια τάξη μεγέθους– να έχει έτοιμο ένα τέτοιο τριετές πλάνο μεταρρυθμίσεων για την Παιδεία, εκτός και αν της το δώσουν έτοιμο απ’ έξω, αλλά και πάλι είναι λίγες ημέρες για να το μεταφράσει.
Αμφιβάλλω αν μπορεί και βεβαίως αμφιβάλλω αν θέλει. Διότι μεταξύ άλλων η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών υπήρξε casus belli για τη μεγάλη εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ που συνιστούν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές. Αν το ήθελε αυτό το πλάνο μεταρρυθμίσεων θα το ανακοίνωνε χθες ο Τσίπρας. Δεν το έκανε. Προτίμησε να υπόσχεται τη δημιουργία Πανεπιστημίου της Δυτικής Οχθης. Και μετά έπρεπε πρωί πρωί στον ΣΚΑΪ ο συμπαθής Γαβρόγλου να προσπαθεί να εξηγήσει πώς θα υλοποιηθούν όλες αυτές τις πρωθυπουργικές αρλούμπες.