Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να εξελιχθούν αλλιώς. Ετσι όπως η αξιολόγηση προσεγγίζει, ημερολογιακά, τις εκλογές σε τρεις ευρωπαϊκές χώρες, η Κριστίν Λαγκάρντ δεν είχε και περιθώρια να πει κάτι διαφορετικό μετά τη συνάντηση της με την Ανγκελα Μέρκελ: «το ελληνικό χρέος δεν χρειάζεται κούρεμα, αλλά μείωση επιτοκίων. Και απαιτούνται παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό και στο Φορολογικό ώστε το Ταμείο να συμμετάσχει στο πρόγραμμα».
Ναι, αλλά το Ταμείο δεν μας έλεγε τα τελευταία χρόνια ότι η συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα διέρχεται από τη βιωσιμότητα του χρέους; Φυσικά. Και, εξ όσων είχαμε αντιληφθεί δεν αναφερόταν σε κούρεμα; Ασφαλώς. Τότε τι συνέβη και η Λαγκάρντ έκανε αυτήν τη στροφή και μάλιστα με κατεύθυνση προς τα πίσω; Αργήσαμε. Αυτό συνέβη.
Η αξιολόγηση έχει καθυστερήσει τόσο πολύ, με αποτέλεσμα όσο πλησιάζουμε χρονικά στις εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία, τα καλά νέα για την Ελλάδα να λιγοστεύουν.
Είναι πασιφανές ότι κατά τη συνάντηση Μέρκελ – Λαγκάρντ στο Βερολίνο, η καγκελάριος ζήτησε από την επικεφαλής του ΔΝΤ να σταματήσουν, προς το παρόν τουλάχιστον, οι συζητήσεις για κούρεμα του ελληνικού χρέους. Και η διευθύντρια του Ταμείου το αποδέχτηκε.
Είναι λογικό. Οταν το 52% της γερμανικής κοινής γνώμης τάσσεται υπέρ του Grexit, το τελευταίο που θα ήθελε η Μέρκελ να ακουστεί, είναι ένα σχέδιο για κούρεμα του ελληνικού χρέους, κάτι που ουσιαστικά επιβαρύνει τον γερμανό φορολογούμενο και δίνει τροφή στον λαϊκισμό. Αυτή είναι μία κουβέντα που θα γίνει μετά τις εκλογές, αν οι δείκτες της ελληνικής οικονομίας επιβεβαιώσουν τις υψηλές προσδοκίες κυβέρνησης και δανειστών. Θα μπορούσε, όμως, να γίνει και ένα χρόνο νωρίτερα, αν η πορεία προς το κλείσιμο της αξιολόγησης είχε μπει εγκαίρως σε τροχιά. Τώρα τα περιθώρια ελιγμών είναι για όλους πιο στενά.
Είναι επίσης προφανές ότι Μέρκελ και Λαγκάρντ έκαναν μία συμφωνία πάνω στο ελληνικό πρόβλημα: το Ταμείο θα σταματήσει να ομιλεί περί κουρέματος, αλλά και οι Ευρωπαίοι θα αποδεχθούν την ατζέντα του για παρεμβάσεις στις συντάξεις και στη φορολογία.
Μέσα δύο μέρες η Ελλάδα βρέθηκε στα σχοινιά. Στο Eurogroup αποδέχθηκε τη λήψη μέτρων που θα αντισταθμιστούν μόνο αν υπάρξουν δημοσιονομικά πλεονάσματα, ενώ βλέπει τον εθνικό στόχο απομείωσης του χρέους να απομακρύνεται ή, τέλος πάντων, η σχετική συζήτηση να μετατίθεται για την επόμενη χρονιά, κάτω από πολλούς αστερίσκους. Και όμως, το κλίμα είναι πανηγυρικό, ο ελεγχόμενος Τύπος προβάλλει το… τέλος της λιτότητας, ενώ στην ΕΡΤ είναι έτοιμοι να δείξουν έκτακτο εορταστικό πρόγραμμα. Θα καλέσουν, τουλάχιστον, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο;