Παρά τα πρώτα θετικά δείγματα γραφής που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και την αξιοσημείωτη δραστηριότητα της πρωτοβουλίας «Ωρα Αποφάσεων», των τριών πρώην υπουργών του ΠΑΣΟΚ, που την Κυριακή διοργανώνουν νέα εκδήλωση στη Πάτρα, είναι φανερό ότι ο ευρύτερος χώρος της Κεντροαριστεράς θα πρέπει να φάει ακόμη πολλά καρβέλια για να σταθεί στα πόδια του και να αποτελέσει τον τρίτο πολιτικό πόλο που επθυμεί.
Η έλλειψη ώσμωσης, εμπιστοσύνης και παράλληλα η μερική αναβίωση των προσωπικών αντιπαραθέσεων του παρελθόντος τόσο στο εσωτερικό της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, όσο και η καχυποψία με το Ποτάμι και την πρωτοβουλία των τριών, είναι κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Χρειάζεται λοιπόν ακόμη αρκετός χρόνος για να συνυπάρξουν όλοι μαζί . Η διάθεση ωστόσο υπάρχει. Και κινήσεις για να τρέξουν γρηγορότερα τα πράγματα επίσης.
Ετσι, με τη φιλοδοξία να υπερβούν αυτά τα εμπόδια οι – υπό τον Σπύρο Λυκούδη – Μεταρρυθμιστές της Αριστεράς και οι Κινήσεις Πολιτών διοργανώνουν κοινή εκδήλωση την επόμενη Τετάρτη στο Γκάζι, προσκαλώντας άπαντες τους εμπλεκόμενους: Η εκδήλωση προσβλέπει στο να φέρει δίπλα-δίπλα την πρόεδρο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά, τον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη, την Αννα Διαμαντοπούλου (από την κίνηση των τριών) και προσωπικότητες με ευρύτερη απήχηση στον προοδευτικό σοσιαλδημοκρατικό χώρο.
Πρόκειται μάλιστα να σταλούν τις επόμενες ημέρες προσωπικές προσκλήσεις. Η παρουσία τους θεωρείται από τους διοργανωτές πολύ χρήσιμη για το μήνυμα που πρέπει να σταλεί στους προοδευτικούς πολίτες που αναζητούν σοβαρό σχέδιο για τη χώρα πέρα από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Βαθύτερη επιδίωξη είναι να γίνει το πρώτο βήμα είναι να καθίσουν οι εμπλεκόμενοι γύρω από το ίδιο τραπέζι για το πολιτικό «διά ταύτα» της παράταξης παραμερίζοντας προσωπικές φιλοδοξίες και τακτικές. Το παράδειγμα του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στο SPD, ο οποίος έθαψε τις προσωπικές του φιλοδοξίες, κάνοντας στην άκρη υπέρ του Μάρτιν Σούλτς για να πάει καλά το κόμμα του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, είναι πολύ διδακτικό.
Ο μέχρι προχθές αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προέταξε εκείνο που θα ήταν καλύτερο για το κόμμα του και όχι για τον ίδιο. Οι εξελίξεις ήδη τον δικαιώνουν γιατί το SPD ενισχύεται θεαματικά σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Συσπειρώνει και κινητοποιεί ξανά μέλη κι οπαδούς του ενώ ενισχύει την αυτοπεποίθηση αλλά και την ουσιαστική επιρροή των σοσιαλδημοκρατών στα πολιτικά πράγματα της Γερμανίας και κατ΄επέκταση της Ευρώπης.
Αυτά συμβαίνουν δυστυχώς στη Γερμανία κι όχι στην Ελλάδα όπου το κυρίαρχο ζητούμενο δεν είναι αποτελεσματικότητα στην πολιτική αλλά η περιφρούρηση, από δεκάδες πραγματικούς και εν δυνάμει αρχηγούς, της προσωπικής τους επιρροής και του δικού τους χώρου. Αναζητούνται λοιπόν μιμητές.
Παρά τη σταθερή θέση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ότι όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ενταχθεί με την αυτονομία το , υπάρχουν ισχυρές φωνές στο εσωτερικό της οι οποίες θεωρούν να μην είναι άκαμπτο το πλαίσιο συμμετοχής για να διευκολυνθεί πρώτα απ’ όλα το Ποτάμι που διαμηνύει ότι δεν θα θυσιάσει την κοινοβουλευτική του υπόσταση για να συνεργαστεί.
Το ίδιο ισχύει και για την πρωτοβουλία των Τριών. Μια ευέλικτη στάση από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη για την εξεύρεση κοινού τόπου εκτιμάται ότι θα αφήσει τα περιθώρια για συνεννόηση η οποία θα προσδώσει την ώθηση που απαιτείται για να αναπτυχθεί η δυναμική που καταδείξει την ισχύ του τρίτου πόλου που είναι και η επιδίωξη όλων.
Μέχρι στιγμής η Φώφη Γεννηματά δεν έχει πάρει τις τελικές αποφάσεις μολονότι δεν αφίσταται από τη βασική θέση ότι όλα συζητούνται και αποφασίζονται μέσω της Δημοκρατικής Συμπαράταξης υπό τον φόβο να μην επικρατήσουν στη πορεία της συνεργασίας δεύτερες σκέψεις και αυτόνομες επιλογές. Μάλιστα δεσμεύεται η εκλογή ηγεσίας να γίνει ανοιχτά από τη βάση, όπως είχε άλλωστε προτείνει από τον περσινό Φεβρουάριο με το άρθρο της στα ΝΕΑ. Αλλωστε η επιτυχία του εγχειρήματος θα της πιστωθεί και πολιτικά και ιστορικά.