«Πέταξε μια μπαρούφα ο Αδωνις και ένα «ειδησεογραφικό» site και πρέπει να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες; Όσο θα απομακρύνεται η αριστερή παρένθεση ,τόσο θα παθαίνουν κατάθλιψη ,τόσο οι παραληρηματικές ιδέες θα μεγαλώνουν …. Ευτυχώς ψηφίζουμε σύντομα το νομοσχέδιο για την “οργάνωση και ανάπτυξη της Ψυχικής Υγείας” και θα έχουν αναβαθμισμένη αντιμετώπιση…»
Αυτή είναι μια πολύ πρόσφατη ανάρτηση στο facebook του Παύλου Πολάκη, βουλευτή και αναπληρωτή υπουργού Υγείας. Εκτός από την πολιτική του ιδιότητα, ο κ. Πολάκης συμβαίνει να είναι και γιατρός, δηλαδή άνθρωπος εξοικειωμένος με την ασθένεια και τον ανθρώπινο πόνο. Αν μη τι άλλο, θα πρέπει να γνωρίζει ότι η κατάθλιψη είναι ψυχική νόσος, δηλαδή ασθένεια. Είναι δεδομένο ότι δεν αγνοεί ότι οι παραληρηματικές ιδέες είναι σύμπτωμα άλλης ψυχικής νόσου την οποία δεν επιλέγει ο ασθενής κι ότι αυτή η νόσος δε μοιάζει με μια βραδιά χάχανων με μπάφους και τρελομανίταρα, αλλά μοιάζει με την κόλαση.
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο κ. Πολάκης δεν δίστασε να γράψει ως σχόλιο σε πρώην συναγωνιστή του και νυν στέλεχος της ΛΑΕ ότι «είναι ή για κλάματα ή για ζουρλομανδύα». Ναι, χρησιμοποίησε αυτήν ακριβώς τη λέξη. «Ζουρλομανδύα».
Η μια πτυχή της «πολιτικά μη ορθής» φρασεολογίας του Παύλου Πολάκη έχει να κάνει με την προσβολή και την απαξίωση των ψυχικά ασθενών. Η άλλη πτυχή έχει να κάνει με την ψυχιατρικοποίηση της πολιτικής ζωής
Πιθανόν ο κ. Πολάκης να πιστεύει ότι είναι ένας ανεύθυνος 15χρονος και μπορεί να ξεστομίζει ανέξοδα ό,τι του έρχεται στο κεφάλι. Ή, πάλι, ότι βρίσκεται στο καφενείο των Σφακίων όπου τον γνωρίζουν και δεν τον παρεξηγούν. Είναι γνωστή, άλλωστε, η απέχθεια του προς οτιδήποτε πολιτικά ορθό ή «αστικά ευπρεπές». Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι το σημείο του να αναφέρεται στους ψυχικά ασθενείς σαν να είναι μια μορφή καρικατούρας που αξίζει περιφρόνησης, έχει τεράστια διαφορά.
Παγκοσμίως γίνεται προσπάθεια προκειμένου να καταπολεμηθεί το «στίγμα» που ακολουθεί τους ψυχικά ασθενείς, ανθρώπους που ζουν και μάχονται στην κόλαση του μυαλού (ή της ψυχής, εσείς επιλέγετε) τους. Αυτή η δυσμενής αντιμετώπιση, η διάκριση, η κοινωνική απαξίωση που τους συνοδεύει και, σύμφωνα με ειδικούς, δημιουργεί επιπλέον προβλήματα και δυσχεραίνει τη θεραπευτική εξέλιξή τους. Η εικόνα ενός γιατρού και πολιτικού ο οποίος με τον τσαμπουκά του αποφαίνεται περί της ψυχικής υγείας όσων διαφωνούν μαζί του είναι φαιδρή, αποτρόπαια και καταδικαστέα. Άραγε πού είναι όλοι οι ευαίσθητοι σύντροφοί του, αγωνιστές των δικαιωμάτων των αδύναμων, αλληλέγγυοι σε οποιονδήποτε έχει ανάγκη, να διαμαρτυρηθούν; Έστω για τα μάτια του κόσμου. Αντιθέτως, πριν από λίγες ημέρες επιβραβεύτηκε από 1.137 εκ των 2.750 συνέδρων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι τον ψήφισαν αναδεικνύοντας τον 7o στη λίστα των δημοφιλέστερων μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Η μια πτυχή της «πολιτικά μη ορθής» φρασεολογίας του Παύλου Πολάκη έχει να κάνει με την προσβολή και την απαξίωση των ψυχικά ασθενών. Η άλλη πτυχή έχει να κάνει με την ψυχιατρικοποίηση της πολιτικής ζωής. Όποιος δε συμφωνεί με τον Πολάκη φέρεται από αυτόν να χρήζει ψυχιατρικής φροντίδας. Ή συμφωνείς με τον Πολάκη ή είσαι τρελός, όπως θα έλεγαν κάποτε στο Ινστιτούτο Σέρμπσκι της Μόσχας. Γιατρός είναι στο κάτω κάτω, δε χρειάζεται και πολύ για να αποφανθεί. Εξάλλου, και γιατρός να μην ήταν, ο Πολάκης είναι η εξουσία. Ως εξουσία, ο Πολάκης ξέρει ποιο είναι το καλό σου: να συμφωνείς μαζί του. Αν δεν το κάνεις, είσαι «για ζουρλομανδύα».