Θυμάμαι στο παρελθόν επί κεντροδεξιών «μνημονιακών» κυβερνήσεων, το αίτημα των εκλογών λόγω της «δυσαρμονίας» μεταξύ λαϊκής βούλησης (όπως προέκυπτε από τις δημοσκοπήσεις) και σύνθεσης του κοινοβουλίου ήταν κάθε λίγο και λιγάκι στο στόμα του κ.Τσίπρα. Παραδόξως σήμερα αυτό το αίτημα έχει εξαφανισθεί από το στόμα του Πρωθυπουργού.
Προς Θεού, μιλώντας για «δυσαρμονία» δεν αναφέρομαι στις 5-6 μονάδες με τις οποίες σήμερα προηγείται η ΝΔ. Αυτές μπορούν να εξαφανισθούν σε μια εβδομάδα, ιδίως όταν καταστεί σαφές ότι η ΝΔ δεν έχει εναλλακτικό πρόγραμμα πέρα από αυτό της εξοντωτικής φορολόγησης που έχουν επιβάλλει οι Βρυξέλλες.
Η τρομερή δυσαρμονία λαϊκού αισθήματος και κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης είναι αυτή που έφερε στο φως της δημοσιότητας μια πρόσφατη έρευνα του κέντρου ανάλυσης της διεθνούς κοινής γνώμης Pew Research Center –που είδε το φως σε πολλά αμερικανικά ΜΜΕ:
Οτι η πλέον ευρωσκεπτικιστική χώρα στην ΕΕ δεν είναι η Βρετανία: Είναι η Ελλάδα. Πράγματι, ενώ στην Βρετανία το ποσοστό των ευρωσκεπτικιστών ήταν 48% (με τους φιλοευρωπαίους 44%) στην Ελλάδα, το ποσοστό των ευρωσκεπτικιστών έφτανε το 71% με τους φιλοευρωπαίους να μην υπερβαίνουν το 27%! (Δείτε εδώ σχετικά)
Φυσικά είναι διαφορετικός ο ελληνικός από τον βρετανικό ευρωσκεπτικισμό: Ο ελληνικός αφορά κυρίως το κοινό νόμισμα (ή ακριβέστερα τις συνθήκες που πρέπει να πληροί ένα κράτος για να παραμείνει στην ευρωζώνη) και όχι αυτή καθαυτή την ΕΕ όπως συμβαίνει με τον βρετανικό.
Ομως η δυσαρμονία είναι πλέον πασιφανής: Ενώ στη Βουλή οι ευρωλάγνοι αποτελούν την πλειοψηφία και οι ευρωσκεπτικιστές την γραφική μειοψηφία, έξω από τη Βουλή, μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων οι ευρωσκεπτικιστές αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία και οι ευρωλάγνοι τη γραφική μειοψηφία!
Μέχρι σήμερα οι κυρίαρχες τάξεις αρνήθηκαν στον λαό τρεις φορές τη δυνατότητα να εκφράσει την άποψή του σχετικά με τον καθοριστικό θέμα της πολιτικοοικονομικής του ταυτότητας: Μία όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΟΚ, δεύτερη όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΕ και τρίτη φορά όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της ευρωζώνης. Σήμερα, πάλι οι κυρίαρχες τάξεις αρνούμενες ένα δημοψήφισμα για το ευρώ, περιφρονούν για μια ακόμη φορά τη λαϊκή βούληση.
Φυσικά το 71% που έχει ευρωσκεπτικιστικές απόψεις στην Ελλάδα δεν ανήκει στα κόμματα της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς που μονοπωλούν σήμερα τον ευρωσκεπτικισμό. Πρόκειται για άτομα που ανήκουν στο σκεπτόμενο Κέντρο και έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εντός της ευρωζώνης ούτε ανάπτυξη πρόκειται να υπάρξει, ούτε αύξηση των εξαγωγών, ούτε μείωση της ανεργίας. Ομως δυστυχώς κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα του Κέντρου δεν μπορεί να εκφράσει αυτό το σημαντικό ποσοστό: Ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΠΟΤΑΜΙ, ούτε η Δράση. Βυθισμένες στην άκριτη αποδοχή της Βουλγάτας των Βρυξελλών οι ηγεσίες τους αδυνατούν να αναλάβουν τον ιστορικό τους ρόλο.
Η αποχώρηση από την ΕΕ του μοναδικού ίσως κράτους που κρατούσε ζωντανό στην ΕΕ το φιλελεύθερο όραμα των ανοικτών αγορών και της επιχειρηματικότητας θα πρέπει να τις κάνει να ξανασκεφτούν. Αφημένη πλέον στις ορέξεις του γαλλικού ετατισμού και του γερμανικού κορπορατισμού, η ΕΕ θα μεταβληθεί πλέον ολοκληρωτικά σε μία έρημο φορολογικού καταναγκασμού και παραληρηματικού παρεμβατισμού.