Το επίδομα ανεργίας των δημοσιογράφων είναι αξιοπρεπές, ειδικά αν έχεις χρόνια στην πλάτη και καλό τελευταίο μισθό. Μιλάμε για διπλάσιο ή τριπλάσιο ποσό από εκείνο που χορηγεί ο ΟΑΕΔ. Αν έκλεινε το Mega ο Γιάννης Πρετεντέρης δεν θα το αγγίξει. Πρώτον επειδή δεν το έχει ανάγκη. Δεύτερον επειδή έχει και άλλη, έντυπη, απασχόληση. Τρίτον, επειδή ως εξαιρετικό τηλεοπτικό προϊόν είναι ο πρώτος που θα βρει δουλειά.
Το Mega μάλλον δεν θα κλείσει, οι μέτοχοι θα βάλουν χρήματα. Ομως όλοι τους θα έβρισκαν δουλειά. Ο Πρετεντέρης, η Τρέμη (αν και συνταξιούχος παραμένει μάχιμη), ο Καψής, ο Καμπουράκης και όποιος άλλος δέχεται στην καμπούρα του τη μήνι και τη χαιρεκακία. Ας το πει κάποιος στα παιδιά στο twitter: αυτοί που τους απασχολούν είναι και εκείνοι που δεν θα έχουν κανένα επαγγελματικό πρόβλημα έτσι και κλείσει το Mega. Ομως, ευτυχώς, οι επιχειρήσεις δεν κλείνουν για όσα γράφονται στο twitter ή αναρτώνται σε γραφικά blogs.
Ένα από τα πολλά περίεργα που ανθούν στον τόπο μας είναι και το εξής: εγείρουμε απαιτήσεις αντικειμενικότητας έναντι της ιδιωτικής τηλεόρασης, ενώ ταυτοχρόνως θεωρούμε θεμιτή τη μεροληψία της δημόσιας. Ετσι, η μεροληψία του ιδιωτικού καναλιού ελέγχεται επειδή «χρησιμοποιεί δημόσια συχνότητα», ενώ το φερέφωνο της Αγίας Παρασκευής έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια σε μέτρο ποιοτικής και ελεύθερης δημοσιογραφίας. Θα τρελαθούμε; Οχι, δεν θα τρελαθούμε. Θα το αντέξουμε.
Ποιοι πανηγυρίζαν επειδή το Mega απειλήθηκε με κλείσιμο; Πρόκειται, κυρίως, για συμπολίτες μας που, τα τελευταία χρόνια, δυσφόρησαν με τη «γραμμή» στα δελτία ειδήσεων του καναλιού. Το κανάλι υποστήριξε με ένταση και επιμονή την πολιτική του «Μένουμε Ευρώπη», περιγράφοντας την οδό των μνημονίων ως τη μόνο εφικτή για διατήρηση της χώρας στην Ευρωζώνη. Προ των εκλογών του Ιανουαρίου 2015 απέρριπτε τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ως κενολογία που φουσκώνει με λαϊκισμό και στείρα συνθηματολογία. Ελεγε ο Πρετεντέρης ότι δεν γίνεται να καταργήσεις τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο και κατηγορείτο ως υπονομευτής της λαϊκής βούλησης. Εκτιμούσε ότι θα πάμε σε κλείσιμο των τραπεζών και ελέγχετο ως κινδυνολόγος. Δοκιμάστε ένα πείραμα: πάρτε το δελτίο ειδήσεων του Mega από τον Δεκέμβριο του 2014. Και δώστε το στη Γεροβασίλη. Θα το διαβάσει και μάλιστα με τρόπο που δεν θα ξεχωρίζεις την Ολγα.
Είχε, αλήθεια, το κανάλι ηθικό και δεοντολογικό δικαίωμα στη χάραξη πολιτικής γραμμής; Ασφαλώς και το είχε. Σε όλον τον κόσμο τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης παίρνουν θέση επί των κρίσιμων θεμάτων. Ωστόσο στην περίοδο του δημοψηφίσματος, το Mega, διέβη την ευδιάκριτη κόκκινη γραμμή που χωρίζει την άποψη από την στεγνή προπαγάνδα. Δεν έχει σημασία αν δικαιώθηκε. Σημασία έχει πώς στις κρίσιμες στιγμές απαιτείται ψύχραιμη και σφαιρική προσέγγιση των πραγμάτων. Και το Mega, όπως όλοι, δεν την επιχείρησε.
To Mega πολιτεύεται δημοσιογραφικά υπερασπιζόμενο τη σταθερότητα του συστήματος. Όντας ο ορισμός του «συστημικού» μέσου, βλέπει τα πράγματα μέσα από το πρίσμα της αστικής πολιτικής και αισθητικής άποψης. Και, ασφαλώς, επειδή στην Ελλάδα ζούμε, τα ευρύτερα συμφέροντα των μετόχων επηρέασαν τη ποιότητα της δημοσιογραφίας, χωρίς όμως να την καθορίσουν. Τις τελευταίες μέρες θυμηθήκαμε μερικές από τις, πραγματικά κακές, στιγμές των δελτίων ειδήσεων του Mega. Και όμως, κανένας δεν ανατρέχει στις επιτυχίες, στα υποδειγματικά ρεπορτάζ ή στις εξαιρετικές δημοσιογραφικές παραγωγές. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να γίνει και για το lifestyle κομμάτι του Mega. Το κανάλι δεν καθόρισε, απλώς, στιλ, έδωσε πυξίδα αισθητικής ακόμα και για το χιούμορ που κάνουμε.
Στον έξω, στον κανονικό κόσμο, αυτά τα πράγματα λύνονται με το πάτημα ενός κουμπιού: απλώς δεν καταναλώνεις το τηλεοπτικό προϊόν και επιβραβεύεις με την τηλεθέαση σου τους ανταγωνιστές. Το Mega υπέστη σε μεγάλο βαθμό τις συνέπειες της κοινωνικής αποδοκιμασίας. Δεν είναι, όμως, εξωφρενικό να πανηγυρίζεις επειδή απειλείται με κλείσιμο; Δεν είναι ανήθικο να γράφεις ότι αδιαφορείς για τους 500 εργαζόμενους «επειδή ήξεραν τι υπηρετούσαν»; Ναι, είναι. Αλλά δεν είναι παράλογο. Ο κεντρικός πυλώνας του πολιτικού συστήματος πήρε ύψος μέσα από χαρακώματα με ευθεία πολεμική έναντι των αντιπάλων του, αποδεχόμενος εν μέρει τον «ψόφο» ως κομμάτι της πολιτικής επιχειρηματολογίας. Το μίσος και η επιθυμία για απόλυτη εξάλειψη όσων δεν μας αρέσουν, έχουν προσαρμοστεί πλέον στην παλέτα του θυμικού μας. Ας ελπίσουμε ότι το Mega δεν θα κλείσει. Όμως αν κλείσει, όσοι πανηγυρίσουν θα είναι ακριβώς σαν τις κοπελιές που χόρευαν στο Σύνταγμα το βράδυ του δημοψηφίσματος.
ΥΓ. Το βράδυ της Τετάρτης το ΔΣ της Τηλέτυπος ΑΕ ανακοίνωσε την πρόθεση να συμμετάσχουν όλοι οι μέτοιχοι καθώς και τρίτοι ενδιαφερόμενοι επενδυτές στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του Mega.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ (Mega Channel) έλαβε γνώση των προτάσεων μετόχων που εκπροσωπούν την απόλυτη πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου, καθώς και τρίτων ενδιαφερομένων επενδυτών που έχουν εκδηλώσει σχετικώς ενδιαφέρον, να συμμετάσχουν στην ήδη αποφασισθείσα αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας συνεισφέροντας όλοι οι μέτοχοι και οι τρίτοι ενδιαφερόμενοι από κοινού.
» Κατ’αρχήν εκδηλώθηκε η πρόθεση να κατατεθεί άμεσα προκαταβολή έναντι της εν λόγω αυξήσεως, ύψους τριών εκατομμυρίων ευρώ.
» Το Δ.Σ. θα προχωρήσει άμεσα σε συνεννόηση με τις πιστώτριες τράπεζες για την αναδιάρθρωση του δανεισμού της εταιρείας και την άμεση απελευθέρωση των διαθεσίμων της.
» Το Διοικητικό Συμβούλιο»