Τα μαγαζάκια frozen yogurt τα ξέρετε. Τώρα τα περισσότερα τα έφαγε η κρίση, αλλά πριν λίγα χρόνια, άνοιγε ένα και τον ίδιο μήνα είχε ανοίξει ακόμα ένα στη γωνία. Τι ήταν Παναγίτσα μου εκείνο το πράμα, θυμάστε; Λες και 11 εκατομμύρια Έλληνες θα τρεφόμασταν αποκλειστικά με παγωμένο γιαούρτι.
Αυτά τα μαγαζάκια τα έχω αναγάγει σε υπέρτατο παράδειγμα της τάσης για υπερβολή που μας διακατέχει. Φροζενγιογκουρτίαση την έχω ονομάσει την αρρώστια μας. Και μιλάμε για μεγάλη αρρώστια. Εμείς δεν κάνουμε απλώς την τρίχα τριχιά, κάνουμε την τρίχα νανο-τριχιά.
Τις προάλλες ο Λαζόπουλος είπε μια χοντράδα για την αναπηρία του Σόιμπλε. Καλώς έκαναν τόσοι άνθρωποι και αντέδρασαν αρνητικά, είναι υγιές να κράζεις τέτοιες χοντράδες, ειδικά όταν ο άλλος επιμένει ότι δεν το εννοούσε έτσι κι ότι τόσοι άνθρωποι έκαναν λάθος συνειρμό. Μεταξύ των αντιδράσεων όμως, είδα και το επικό: συλλογή υπογραφών για να φύγει ο Λαζόπουλος απ’ τον Alpha.
Δηλαδή, κάποιοι ξεκίνησαν διαδικτυακή εκστρατεία για να πείσουν τον σταθμό να τον απομακρύνει. Λες κι ένας τηλεοπτικός σταθμός προτίθεται να παραβλέψει τα πενηντάρια και τα εξηντάρια τηλεθέασης και να πει: «κύριε Λαζόπουλε, μαζεύτηκαν υπογραφές να σας διώξουμε. Γεια σας». Ο Σπίλμπεργκ μπορεί να το σκεφτόταν, διοίκηση τηλεοπτικού σταθμού με τίποτα. Κοίτα να δεις όμως που το σκέφτηκαν κάποιοι Έλληνες και πίστεψαν ότι μπορεί να συμβεί. Και μέχρι τώρα έχουν μαζευτεί μερικές χιλιάδες υπογραφές.
Και μετά, «έφυγε» ο Παντελής. Ένα λαϊκό παιδί που κατάφερε να κατακτήσει σε πέντε χρόνια όσα δεν κατάφεραν να κατακτήσουν άλλοι σε πενήντα. Δεν λέω, ήταν πολύ αγαπητός, αλλά είναι δυνατόν να μας απασχολεί σε τέτοιο σημείο και τέτοιο βαθμό ένας θάνατος τραγουδιστή, τον οποίο μάλιστα την προηγούμενη απαξιώναμε σε τέτοιο σημείο και τέτοιο βαθμό; Είναι δυνατόν να παρουσιάζουμε ένα-ένα τα «αντίο» που του είπαν οι διάσημοι; Ολόκληρα site ντύθηκαν «Παντελίδης» αυτές τις μέρες, οι μισές ειδήσεις τους αφορούσαν σ’ αυτόν.
Ήμαρτον. Όσο τραγικός ήταν ο τρόπος που αυτό το παιδί έφυγε, άλλο τόσο τραγικός είναι ο τρόπος που πέσαμε πάνω στο θέμα και το αναπαράγουμε. Το περιγράφει ωραία ένας φίλος στο facebook: «Ανοίγω τηλεόραση, Παντελίδης. Ανοίγω ραδιόφωνα, Παντελίδης. Στις εφημερίδες, Παντελίδης. Στα σάιτ, Παντελίδης. Θέλω ν’ ανοίξω το ψυγείο να φάω και φοβάμαι.» Πόσο αρρωστάκια της υπερβολής είμαστε τελικά;
ΥΓ: Να μην ξεχάσουμε ν’ αποθεώσουμε και για καμιά βδομάδα, πρωί-μεσημέρι-βράδυ, και τον Σφακιανάκη. Όχι τον Νότη, τον Μανώλη. Άλλωστε όλοι ξέρουν το βιογραφικό του, τα στατιστικά της υπηρεσίας σε σχέση με τα ευρωπαϊκά, και προφανώς το βιογραφικό του επερχόμενου αντικαταστάτη του.