Μαθήματα απλής πολιτικής οικονομίας, μέσα από 14 + 1 μόνο ατάκες του υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, Χάρη Γεωργιάδη, ο οποίος ενημέρωσε τη Δευτέρα το απόγευμα, τα μέλη της Επιτροπής Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πορεία της εφαρμογής του προγράμματος μεταρρύθμισης και εξυγίανσης, καθώς και για την πρόοδο της κυπριακής οικονομίας.
Δεν θα πω το τετριμμένο ότι οι Κύπριοι βγαίνουν από την κρίση κάνοντας όσα εμείς ακόμα αρνιόμαστε να κάνουμε, αλλά θα παραθέσω μια μικρή, προσωπική μου εμπειρία, για να καταδειξω αυτήν την κραυγαλέα διαφορά σοβαρότητας.
Ηταν στους πρώτους μήνες εκλογής της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και πήγα στο υπουργείο Οικονομικών στη Πλατεία Συντάγματος για να καλύψω την επίσκεψη του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ, Αντρου Κυπριανού, στον Γιάννη Βαρουφάκη. Περιμένοντας να τελειώσει η συνάντηση και να πάρουμε τις όποιες δηλώσεις, οι υπεύθυνοι επικοινωνίας του γραφείου του έλληνα υπουργού μας ενημέρωσαν ότι ο κ. Βαρουφάκης δεν θα κάνει δηλώσεις, που ομολογώ ότι μας φάνηκε παράξενο, διότι ξέραμε πως όπου έβλεπε μικρόφωνο έτρεχε.
Ενας δε από τους συνεργάτες του, μού είπε ότι ο υπουργός είναι έξαλλος με τον κύπριο ομόλογό του Χάρη Γεωργιάδη ο οποίος σε ένα Eurogroup – στις αρχές Μαρτίου αν θυμάμαι καλά – είχε συμφωνήσει και εκείνος με τους άλλους ευρωπαίους εταίρους ότι οι ελληνικές προτάσεις προς τους εταίρους ήταν ασαφείς.
Η δήλωση του κ. Γεωργιάδη ότι δυσκολεύτηκε να καταλάβει ποιες ήταν οι ελληνικές προτάσεις στη συνεδρίαση του Eurogroup και ότι «η Κύπρος ακολουθεί διαφορετική πορεία από την Ελλάδα και οι οικονομίες των δύο χωρών έχουν αποσυνδεθεί», ενόχλησε πολύ την κυβέρνηση, ιδιαίτερα τον κ. Βαρουφάκη. Τον φορέα, ας μη ξεχνάμε, της λεγόμενης «δημιουργικής ασάφειας».
Λοιπόν, ιδού σε 14 + 1 ατάκες-σταράτες του κ. Γεωργιάδη, η σαφής απάντηση σε αυτήν την ασάφεια!
– Η Κυπριακή οικονομία βγήκε από την ύφεση και επανήλθε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
– Δεν σκιαγραφώ μια ρόδινη εικόνα. Παρουσιάζω μια ιστορία ανάκαμψης, αισιοδοξίας και προοπτικής.
– Η αιτία της κρίσης ήταν o εφησυχασμός και η αίσθηση ότι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε πολιτικά τη λήψη δύσκολων αλλά απαραίτητων μεταρρυθμιστικών μέτρων.
– Πετύχαμε δημοσιονομικούς στόχους γρήγορα μέσω μείωσης δαπανών και βοηθώντας την πραγματική οικονομία να ανακάμψει.
– Δεν μειώσαμε τις κοινωνικές δαπάνες, τις εξορθολογήσαμε.
– Οι αυξήσεις και η επιβολή νέων φόρων σε περίοδο ύφεσης, μόνο χειρότερα κάνει τα πράγματα. Δοκιμάστηκε στη Κύπρο μέχρι τις αρχές του 2013, όταν είμασταν κιόλας στην κρίση, και απέτυχε.
– Η εξισορρόπηση του προϋπολογισμού αποφεύγοντας την επιβολή φόρων δεν είναι μέτρο λιτότητας. Κοινή λογική είναι.
– Ο τραπεζικός τομέας της Κύπρου είναι πιο μικρός τώρα αλλά πιο υγιής.
– Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι ένα από τα κατάλοιπα της κρίσης, και χρειαζόμαστε χρόνο και προσπάθεια για να τα δούμε να κατεβαίνουν.
– Η Κύπρος δεν είναι φορολογικός παράδεισος. Εχουμε φορολογικό συντελεστή 12% για κυπριακές & διεθνείς επιχειρήσεις.
– Οντας μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, η Κύπρος δεν κάνει διάκριση μεταξύ εγχώριων και άλλων ευρωπαϊκών προϊόντων.
– Η Κύπρος χρειάζεται βιώσιμη ανάπτυξη σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, και συνέχιση των προσπαθειών δημιουργίας μιας πιο ανταγωνιστικής και προσαρμόσιμης οικονομίας.
– Εμπόριο και επενδύσεις θα λάβουν τεράστια ώθηση από την επίλυση του προβλήματος της διαίρεσης της Κύπρου.
– Η επανένωση της Κύπρου και της οικονομίας της θα ανοίξει πολύ μεγάλες προοπτικές σε τυπικό και περιφερειακό επίπεδο.
– Δεν χρειαζόμαστε πιστωτική γραμμή από εδώ και πέρα. Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας πια.
Και η πρώτη που άφησα χώρια και τελευταία, που δεν την έχει πει ο υπουργός, αλλά τη λένε όλοι, είναι ότι από τη μέρα που μπήκε η Κύπρος στο μνημόνιο, Μάρτιος του 2013, και μάλιστα με τον βίαιο τρόπο του κουρέματος καταθέσεων, οι απλοί πολίτες, όλοι μαζί, έδειξαν απίστευτη αξιοπρέπεια και ενότητα, και παρά τις διαφορές που είχαν, δούλεψαν από κοινού, χωρίς απεργίες, προπηλακισμούς και εμπρησμούς, για να ξανασηκωθεί ο τόπος τους.