Ενα πρόβλημα που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ και κανένας δεν το έχει προσέξει μέχρι τώρα είναι πως η ιστοσελίδα του κόμματος είναι καλά οργανωμένη. Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε μπορεί να ανατρέξει σε όσα ειπώθηκαν χθες, προχθές ή πριν από έναν μήνα.
Παρακολουθώντας, λοιπόν, το… timeline του κόμματος, βλέπεις ότι ο Τσίπρας επαναλαμβάνει μέρα παρά μέρα την άποψή του για τη συμπεριφορά των πολιτών στις 21 Μαΐου. Η επανάληψη αυτή προκαλεί προβληματισμό. Βλέπουν μήπως στην Κουμουνδούρου κάποιο πρόβλημα στην κατανόηση και την εμπέδωση από τη μεριά των ψηφοφόρων;
Διότι το μήνυμα του Τσίπρα, παρότι διατυπώνεται με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους, είναι ξεκάθαρο: Εντοπίζει όντως κάποια ζητήματα στην κρίση του λαού πριν από λίγες ημέρες. Αλλά ως δημοκρατικός άνθρωπος που είναι, παραμένει διατεθειμένος να εξηγήσει το λάθος στους πολίτες και να τους δώσει μια ευκαιρία να επανορθώσουν.
Τι δεν καταλαβαίνουν οι πολίτες; Δυστυχώς, είναι πολύ βασικό: ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκαθαρίσει εδώ και πολύ καιρό ότι εκπροσωπεί το Καλό και ότι διαθέτει το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα».
Οπερ σημαίνει τα εξής:
Πρώτο και αυτονόητο: Αν αρνήθηκες το Καλό στις 21 Μαΐου, αυτό σημαίνει ότι σε παρέσυραν οι δυνάμεις του Κακού και έγινες αυτοκαταστροφικός. «Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μάη δεν ήταν αρνητικό μόνο για την Κουμουνδούρου. Ηταν αρνητικό για την κοινωνία και τη χώρα» (Τσίπρας, 31/5/2023). Ή αλλιώς, έτσι όπως πάτε θα φάτε το κεφάλι σας.
Δεύτερον, αν δεν καταλαβαίνεις ποιο είναι το καλό σου, δεν σου φταίει ο Τσίπρας. Μάλλον είσαι ανώριμος:
- «Απεδείχθη ότι ούτε το πολιτικό σύστημα είναι ώριμο, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, την ανωριμότητα αυτή του πολιτικού συστήματος να αποδεχθεί την απλή αναλογική ακολούθησε σε μεγάλο ποσοστό και η πλειοψηφία των πολιτών» (Τσίπρας, 30/5/2023).
- «Δεν μπορεί το άγουρο να εξισούται με τη δική μου πείρα και μόρφωση» εξήγησε ο Κώστας Ζουράρις (25/5) εστιάζοντας στην ψήφο των 17άρηδων – τους οποίους «έχασε» ο Τσίπρας, παρά το TikTok και την καμπάνια με τον μπρό-εδρο.
Τρίτον, αν πέσεις στα δίχτυα του Κακού και σου αρέσει κιόλας, αυτό σημαίνει ότι ερωτεύτηκες τον βασανιστή σου, πάσχεις από «Σύνδρομο Στοκχόλμης» ή έχεις «ομίχλη στα μυαλά» (Ξυδάκης 24/5).
Τέταρτον, υπάρχει πάντα χώρος για μεταμέλεια. Το Καλό είναι Καλό γιατί ξέρει να συγχωρεί. Επομένως, ναι, μπορεί να έκανες λάθος. Δεν είναι ντροπή. Αρκεί να το καταλάβεις κι εσύ. Το πόσο ανοιχτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στο να συζητήσει το λάθος (των πολιτών, εννοείται) φάνηκε από την πατρική προσέγγιση του Αλ. Φλαμπουράρη μετά τη βαριά ήττα (βλέπε επικράτηση του Κακού) στις ευρωεκλογές του 2019:
- Ρώτησε τότε ο Φλαμπουράρης τους ψηφοφόρους «αν έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα αποτελέσματα αυτά οδήγησαν εκεί που οδήγησαν και αν αυτό ήθελαν» (30/5/2019). Αυτό ισχύει και σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά. Πώς γίνεται λχ. ο Τσίπρας να εξηγεί ότι οι νεοδημοκράτες στενοχωρήθηκαν που κέρδισε το κόμμα τους και να μην έχουν συνειδητοποιήσει τι συνέβη όσοι γύρισαν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ;
- Διαβλέποντας εγκαίρως τον κίνδυνο το Κακό να παρασύρει ορισμένους ανθρώπους, η εκπρόσωπος Πόπη Τσαπανίδου είχε προειδοποιήσει. Οταν ρωτήθηκε «αν χάσετε, θα χάσετε γιατί ο κόσμος θα έχει παραπλανηθεί;», απάντησε φυσικότατα: «ναι, γιατί είναι τόσο καλό το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ» (5/4/2023).
Πέμπτο και πιο βασικό. Το «ηθικό πλεονέκτημα» δεν αμφισβητείται. Γυρεύει κανείς τα ρέστα από τον Κύριο πού βρήκε το «ηθικό πλεονέκτημα»; Ημαρτον. Αυτό είναι και το νόημα του όλου εγχειρήματος της Κουμουνδούρου:
- Οπως εξήγησαν στον Απολογισμό της περιόδου 2012-2019 οι Γιάννης Δραγασάκης, Θοδωρής Δρίτσας και Αριστείδης Μπαλτάς, οι του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Καλοί και για όλα τα στραβά φταίνε οι άλλοι: «Τούτου του “ηθικού πλεονεκτήματος”, τούτου του δεσμού εμπιστοσύνης, υπόβαθρο είναι ότι η ριζοσπαστική και δημοκρατική Αριστερά δεν είναι καθόλου όμοια με τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Γιατί αυτή αποδεδειγμένα νοιάζεται. Νοιάζεται –και οφείλει να νοιάζεται μέχρι αυτοθυσίας– για το καλό των ανθρώπων». Πολύ εύκολα το παραπάνω εδάφιο θα μπορούσε και να ψαλεί…
- Είναι προφανές ότι αν ο Τσίπρας και ο Παππάς έπρεπε να εξηγήσουν πού βρήκαν το «ηθικό πλεονέκτημα», θα δυσκολεύονταν να απαντήσουν. Διότι η πιο ειλικρινής απάντηση θα ήταν ότι κάποια στιγμή είπαν ότι το έχουν (εκεί κατά το 2011-12) και απλά… έπιασε.
Από την άλλη, είναι παρήγορο ότι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ανανεώνεται με νέα στελέχη, όπως η Ράνια Θρασκιά, παρότι δεν ισχυρίζονται ότι έχουν εμβαθύνει στα κανονικά κείμενα όσο οι Δρίτσας και Μπαλτάς, δείχνουν να αντιλαμβάνονται αμέσως ποια είναι η βάση του όλου εγχειρήματος.
Με μια λιτή διατύπωση η κυρία Θρασκιά τα είπε όλα στην τηλεόραση: «Κοιτώντας τον στα μάτια, με έπεισαν για την αλήθεια» (ΑΝΤ1, 30/5). Μη ρωτάτε για Ποιόν το είπε. Για τον Τσίπρα, προφανώς.
Επομένως, τα πράγματα είναι απλά. Οσοι στις 25 Ιουνίου θέλουν να «σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται» από τον εαυτό τους (προφανώς), κάνοντας ένα θαρραλέο βήμα προς το ξέφωτο της Αλήθειας, ο Τσίπρας θα είναι εκεί και θα τους περιμένει. Αλλωστε, Εκείνος είναι πάντα εκεί.