Η Ιταλία κατέστησε υποχρεωτικό τον εμβολιασμό των υγειονομικών. Το ίδιο πράττει και η Γαλλία. Και αυτόν το βηματισμό ακολουθεί και η Ελλάδα. Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι υγειονομικοί και εργαζόμενοι στη φροντίδα ηλικιωμένων υποχρεούνται να εμβολιαστούν. Και εδώ προκύπτουν δύο ερωτήματα. Ποιες θα είναι οι κυρώσεις εις βάρος όσων αρνηθούν να υπακούσουν; Αυτό έχει εύκολη απάντηση: θα χάσουν τον μισθό τους. Δύσκολη απάντηση έχει το ερώτημα που θέλει να μάθει τι θα συμβεί αν εκδηλωθεί ένα μαζικό κύμα άρνησης;
Το συνταγματικό κομμάτι της υπόθεσης έχει κριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας που έκρινε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των ανδρών της ΕΜΑΚ είναι συμβατός με τον καταστατικό χάρτη της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι άνδρες της ΕΜΑΚ πρόσεφυγαν στο ΣτΕ μετά από εγκύκλιο του αρχηγού της Πυροσβεστικής, η οποία καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό τους. Το αρμόδιο Τμήμα του ΣτΕ απεφάνθη ότι ο «ειδικός και κρίσιμος χαρακτήρας των υπηρεσιών» που παρέχει το προσωπικό της ΕΜΑΚ, καθιστά απαραίτητο τον εμβολιασμό τους προκειμένου να μη δημιουργηθεί ενδεχόμενο κώλυμα σε αποστολές. Συνεπώς αυτή η απόφαση καλύπτει και τις άλλες επαγγελματικές κατηγορίες για τις οποίες θα θεσπιστεί η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Το σκεπτικό είναι απλό: το δημόσιο συμφέρον είναι υπέρτερο των ατομικών δικαιωμάτων. Όπως σημειώνει και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, «Επάνω από αυτά, (τα ατομικά δικαιώματα) που είναι το δικαίωμα του καθενός στην υγεία και το δικαίωμα του στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, υπάρχει ένα άλλο αγαθό που είναι η δημόσια υγεία, που είναι η πιο σοβαρή όψη του γενικού συμφέροντος και το γενικό συμφέρον είναι η Δημοκρατία, το γενικό συμφέρον είναι το Κράτος Δικαίου, το γενικό συμφέρον είναι το κοινωνικό συμβόλαιο. Χωρίς δημόσια υγεία δεν υπάρχει κοινωνία, ούτε κοινωνία μοντέρνα ούτε κοινωνία μεταμοντέρνα.» Αρα ερωτήματα ως προς τη συνταγματικότητα δεν εγείρονται. Το θέμα είναι τι γίνεται στην πράξη.
Υπάρχουν οι κυρώσεις προς τους αρνητές. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι οι εργαζόμενοι στη φροντίδα ηλικιωμένων θα βρίσκονται αντιμέτωποι με «αναστολή εργασίας». Καμία σχέση με το καθεστώς αναστολής εργασίας που ίσχυσε στο lockdown. Οι εργαζόμενοι θα εντάσσονται σε καθεστώς υποχρεωτικής «άδειας», χωρίς αποδοχές. Για τους υγειονομικούς δεν είπε κάτι. Θα υπάρξουν λεπτομερείς ανακοινώσεις από τον Βασίλη Κικίλια, ωστόσο το κυρωτικό πλαίσιο αναμένεται να είναι ίδιο. Οι αρνητές θα τίθενται σε αργία χωρίς αποδοχές. Η ιδέα για μετακίνηση σε άλλη θέση θα ήταν αστεία. Δεν νοείται μετάθεση νοσηλευτικού προσωπικού σε θέσεις χωρίς υγειονομικό ενδιαφέρον. Αναπόφευκτα, το κυρωτικό πλαίσιο πρέπει να επιβεβαιώνει και τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μέτρου.
Εννοείται ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις, κυρίως από τους υγειονομικούς, τη μεγαλύτερη και πιο συγκροτημένη συνδικαλιστικά επαγγελματική κατηγορία. Πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση αν δει να υψώνεται κύμα αντίδρασης, ανυπακοής και, εν τέλει, έκνομης συνδικαλιστικής δράσης απέναντι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό; Ναι βέβαια έχει στη διάθεσή της ολόκληρο νομικό οπλοστάσιο και κοινωνική συναίνεση. Όμως μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε σκηνές που σε κάποιους θα φαίνονται φαιδρές ή αδικαιολόγητες και σε κάποιους άλλους ανατριχιαστικές. Και εδώ θα υπάρξει πολιτικό παιχνίδι. Θα σπεύσει η αντιπολίτευση να στηρίξει την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού ή θα πετάξει τη μπάλα στην κερκίδα, δηλαδή στη συζήτηση περί πειθούς και διχασμού
Η άσκηση δεν είναι απλή. Το αποτέλεσμά της μπορεί να είναι γνωστό, όμως ο τρόπος λύσης περνάει από παραμέτρους που ακόμα δεν γνωρίζουμε στο σύνολο τους. Ωστόσο το διακύβευμα δεν επιτρέπει υποχωρήσεις και δεύτερες σκέψεις. Είναι η δημόσια Υγεία, αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα.