Υπό κανονικές συνθήκες, η πρώτη ΔΕΘ είναι πάντα η καλύτερη και η πιο εύκολη για έναν πρωθυπουργό. Και η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα για τον Μητσοτάκη. Ανέβηκε στο βήμα μόλις δύο μήνες μετά τις εκλογές, χωρίς να υποχρεούται σε απολογισμό και λογοδοσία.
Κατά μία εκδοχή, ήταν μία ομιλία που, με ορισμένες τροποποιήσεις, θα μπορούσε να εκφωνηθεί και πριν από τρεις μήνες. Επίσης ήταν μία ομιλία που δεν έκρυβε μεγάλες εκπλήξεις. Ο Μητσοτάκης δεν μας αποκάλυψε κάτι συνταρακτικά νέο, ξαναδιάβασε, εμπλουτισμένες και εξειδικευμένες, τις προγραμματικές του δηλώσεις. Εισήγαγε όμως μία καινοτομία: περιέγραψε στόχους δωδεκάμηνου. Συνήθως οι πρωθυπουργοί, όταν είναι στο βήμα της ΔΕΘ, διατηρούν μια πιο ελαστική σχέση με τον χρόνο, απλώνουν τις εξαγγελίες μέχρι το όριο της θητείας τους, καμιά φορά και πιο πέρα από αυτή. Ο Μητσοτάκης περιορίστηκε στους δώδεκα μήνες.
Ήταν επίσης μία ομιλία αποφορτισμένη ιδεολογικά, ειδικά αν τη βάλεις δίπλα σε αυτές που ακούγαμε τα τελευταία χρόνια. Είχε bullet points, όχι συνθήματα.
Η άλλη… καινοτομία ήταν αυτά που ακούσαμε για τα φορολογικά. Πότε ήταν η τελευταία φορά που ανέβηκε κάποιος στο βήμα της ΔΕΘ για να ανακοινώσει μείωση φόρων; Η μείωση στη φορολογία των επιχειρήσεων (από 28% σε 24%) και η τριετής αναστολή του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές με τις ελαφρύνσεις για την ανακαίνιση κτιρίων, είναι απτά αναπτυξιακά μέτρα με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον εγκαλεί ότι «τρώει από τα έτοιμα». Μικρή πολιτική σημασία έχει αυτό.
Αν υπάρχει κάτι που θα προκαλέσει τριβές, είναι η αναφορά του στις εργασιακές σχέσεις. «Δυστυχώς η συζήτηση γύρω από τα εργασιακά γίνεται συχνά πεδίο ανακύκλωσης ξεπερασμένων ιδεοληψιών. Ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Η υπερ-ρύθμιση και o ασφυκτικός έλεγχος στο όνομα δήθεν της προστασίας των εργαζομένων, φέρνει αντίθετα αποτελέσματα». Λογικά εδώ θα εστιάσει η αντιπολίτευση και εδώ θα ζητηθούν διευκρινίσεις. Από την άλλη, ανακοίνωσε μείωση ασφαλιστικών εισφορών για τους μισθωτούς πλήρους απασχόλησης
Το πολιτικό μήνυμα από την ομιλία είναι η διάθεση του να μην παίξει το χαρτί της «καμένης γης», αντιλαμβανόμενος ότι το ακροατήριο θέλει να ακούσει για βήματα προς τα μπροστά, έχει κουραστεί παρακολουθώντας το παιχνίδι με τη μεταφορά των ευθυνών. Κινήθηκε, δηλαδή, στο πλαίσιο που υποσχέθηκε: κανονικότητα.
Κρατάμε, λοιπόν, τις εξαγγελίες για τα φορολογικά, αλλά και μικρό καλάθι για τις επενδύσεις -μας τα είπαν και άλλοι αυτά. Και σε δώδεκα μήνες θα δούμε τη μεγαλύτερη αναμέτρηση του Πρωθυπουργού με την αλήθεια.