Στο Protagon διάβασα το κείμενο του Αλέκου Παπαναστασίου που εξέφραζε ως τροφή για σκέψη, το τι θα είχε συμβεί στη χώρα μας αν ο μακαρίτης Ακης Τσοχατζόπουλος είχε εκλεγεί Πρωθυπουργός αντί του Σημίτη. Τονίζοντας, μάλιστα, τις 11 ψήφους που τελικώς -δήθεν- μας έσωσαν.
Μπήκα σε σκέψεις. Ο Κώστας Σημίτης εξέφραζε τους εκσυγχρονιστές. «Ο Άκης, το βαθύ ΠΑΣΟΚ, τον άκρατο λαϊκισμό, την καθετοποίηση του κομματισμού που θα ήλεγχε τα πάντα, πόσο μάλλον τους αρμούς της εξουσίας» . Για να δούμε τι έγινε; Σαν κίνηση αβροφροσύνης ο Πρωθυπουργός Σημίτης του παρέδωσε ένα εμβληματικό και υψηλού προυπολογισμού υπουργείό. Το Εθνικής Αμύνης. Αν κρίνω από το γεγονός δε ότι το ίδιο υπουργείο απαίτησε ο Πάνος Καμένος από τον Αλέξη Τσίπρα -μερικά χρόνια αργότερα- πιθανολογώ ότι είναι κάτι εξαιρετικά τιμητικό, πολυπόθητο και αποδοτικό για κάθε δεύτερον τη τάξει.
Παραλλήλως ο Πρωθυπουργός Σημίτης ανέθετε στους αποκαλούμενους εκσυγχρονιστές το όραμα μιας αναμόρφωσης και διαφορετικής «γλώσσας» με τον λαό. Να σας θυμίσω εμβληματικό όνομα; Ας πούμε Γιαννίτσης.
Ποιος ο κερδισμένος ποιος ο χαμένος (τότε); Ποιος δρούσε ως ανενόχλητος «Πρωθυπουργός» με δόξα και τιμή; Ποιος εισακουόταν, ποιος συνομιλούσε καλύτερα με τους πολίτες; Ποιος έχαιρε σεβασμού από τους συντρόφους; Ποιανού η σύζυγος άλωνε τα σαλόνια και δοξαζόταν γιατί παραχώρησε τα κέρδη του βιβλίου της (και συγγραφέας, παρακαλώ) «για τα παιδάκια με καρκίνο»;
Να θυμίσω ότι, όταν «τα έργα και οι ημέρες» του Άκη έφτασαν στην Βουλή για να κριθεί -την ώρα που ο κόσμος το είχε τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι- οι συνάδελφοι τον έκριναν χρυσό παιδί, άξιο παλικάρι και άσπρο σαν περιστέρι. Τα θυμάστε; Άρα ποιος ήταν -επί της ουσίας- «Πρωθυπουργός»;
Όταν δε τα χάλια αποκαλύφθηκαν, καθώς ο Άκης αυτοπροδόθηκε δια της θηριώδους απληστίας του θα λέγαμε «σήκωσε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του», δείτε ακόμα ένα ενδιαφέρον παράδοξο… Ο Άκης είχε τη δύναμη να πάρει στον λαιμό του, στον σερί κατήφορό του, μια ολόκληρη παράταξη. Πάνε και οι εκσυγχρονιστές! Πάνε και όλοι ως «Κλέφτες του λαού»! Όλοι ως ένα!
Ποια η δύναμη του Σημίτη, ποια του Άκη;
Θέλετε και άλλη τροφή για σκέψη; Στο επόμενο τρένο Iστορίας ποιοι ανέβηκαν για να συνεχίσουν ενδόξως καριέρα στην πολιτική σκηνή; Οι εκσυγχρονιστές του Σημίτη ή το βαθύ ΠΑΣΟΚ; Ποιοι τακτοποιήθηκαν; Ποιοι βολεύτηκαν; Ποιοι είδαν φως υποδοχής και μπήκαν;
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, πιο πολύ από το τι θα γινόταν αν ψηφιζόταν ο Άκης ως Πρωθυπουργός, και εκπρόσωπος ενός «βαθέος», με απασχολεί να βρω την απάντηση σε ένα άλλο ερώτημα. Ποιος τελικά κυβερνάει πραγματικά ετούτον τον τόπο; Έχουμε αποφύγει δια παντός την ανάθεση του παρόντος και μέλλοντός μας στα κάθε είδους «βαθύ»;
«Άγιο είχαμε», ακούω τη φράση όλο και πιο συχνά. Η τύχη μας είναι στα δικά μας χέρια. Στην ψήφο και στην μνήμη μας, στην -χωρίς φόβο και πάθος- μελέτη της Iστορίας μας. Οι Άγιοι είναι για άλλες δουλειές.
ΥΓ Ενδιαφέρον θέαμα διαχρονικά, άλλοι εκπρόσωποι των «βαθύ» που κάπου (άγνωστον το «κάπου») διαβιούν λουφάζοντες. Ενδεχομένως και χτυποκαρδούντες. «Μωρέ πώς την γλύτωσα!». Γνωρίζουν να το πράττουν επιτυχώς.