Όποιος έχει θέμα με κλειστοφοβικές ταινίες γεμάτες με το άγχος της αναπνοής καλύτερα να μην τη δει. Είναι γυρισμένη πάνω σε αυτό το μοτίβο. Επίσης ας μην περιμένετε πολλά πάνω στο θέμα ηθοποιία. Ο Τζέιμς Κάμερον που οι παραγωγοί τον έχουν βάλει πολύ ύποπτα μπροστά, επιμελείται λέει την παραγωγή σε μια εντυπωσιακή τρισδιάστατη περιπέτεια, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Μια ομάδα δυτών υποβρυχίων σπηλαίων καταδύεται στο πιο όμορφο και ανεξερεύνητο σύστημα σπηλαίων του κόσμου στη Νέα Γουϊνέα Παπούα. Την αποτελούν ο Φρανκ ΜακΓκίρ, ένας δεξιοτέχνης εξερευνητής, ο 17χρονος γιος του, Τζος και ο δισεκατομμυριούχος χρηματοδότης Καρλ Χάρλεϊ. Όταν μια τροπική καταιγίδα ξεσπά ξαφνικά, η μόνη διέξοδος τους αποκόπτεται λόγω μεγάλης ροής νερού, αναγκάζοντάς τους έτσι να μετακινηθούν. Πρέπει γρήγορα να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να βγουν ζωντανοί από το υποβρύχιο αυτό σπήλαιο που δεν συγχωρεί κανένα λάθος.
Πρόκειται για μια ταινία εμπνευσμένη από ένα αληθινό γεγονός. Το 1988, ο παραγωγός και γνωστός εξερευνητής σπηλαίων Άντριου Ουίτ οδήγησε μια ομάδα σε ένα απομακρυσμένο σύστημα σπηλαίων, που βρίσκεται κρυμμένο στο Nullarbor Plain στην Αυστραλία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού, μια σφοδρή καταιγίδα προκάλεσε την κατάρρευση της εισόδου του σπηλαίου, παγιδεύοντας 15 ανθρώπους πολλά μέτρα κάτω από το έδαφος. Οργανώθηκε αποστολή διάσωσης και ως εκ θαύματος, επιβίωσαν όλοι από την απίστευτη αυτή δοκιμασία. Η εμπειρία αυτή άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι στον Ουίτ και τον οδήγησε στη δημιουργία, με τη βοήθεια του στενού του συνεργάτη Τζέιμς Κάμερον, μιας ταινίας εμπνευσμένης από το συγκλονιστικό αυτό γεγονός. Μαζί με τον σεναριογράφο Τζον Γκάρβιν, ο Ουίτ ύφανε μια κλασική ιστορία ενηλικίωσης, για έναν νεαρό που δεν τα πάει καλά με τον πατέρα του, μέχρι που η ύστατη δοκιμασία επιβίωσης τους φέρνει κοντά. Με φόντο έναν άγνωστο κόσμο, που είναι εξίσου όμορφος και τρομακτικός, το σενάριο εξετάζει τη δύναμη και την εύθραυστη φύση των δεσμών που αναπτύσσουμε, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την οργή της φύσης και με τον θάνατο.
Οι κάμερες που χρησιμοποιήθηκαν στο "Άδυτο" είναι οι ίδιες κάμερες που εφευρέθηκαν για το επικό "Avatar" του Τζέιμς Κάμερον. Η ομάδα ήξερε πως να παρασύρει πλήρως το κοινό, στον υποβρύχιο κόσμο.
Οι Ουίτ και ο Γκάρβιν προσπάθησαν να μεταδώσουν την αίσθηση κλειστοφοβίας στο θεατή. Πραγματικά το περιβάλλον ταιριάζει απόλυτα για να δώσεις εύκολα και πειστικά το κλειστροφοβικό σύστημα σπηλαίων. Το 3D λειτουργεί πραγματικά όταν έχεις ένα κλειστοφοβικό σκηνικό, διότι νιώθεις τον τοίχο ακριβώς εκεί, την οροφή ακριβώς εκεί και αν έχεις και καμιά φοβία τέτοιου στυλ την έχεις κάνει λαχείο.
Η ταινία αυτή παίζεται από τις 10 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους. Δείτε το τρέηλερ εδώ.