Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου. Του Σάκη Ρουβά και του Ουμπέρτο Έκο επίσης. (Oταν πίνει μπάφο ο Θεός…). Δεν έχω ονομαστική εορτή και αυτήν την αναπηρία την έφερα βαρέως στα μαθητικά χρόνια. Ο Οδυσσέας δεν γιορτάζει ποτέ! Βαριά κουβέντα… Μόνο ο Αντίχριστος δεν έχει αναφορά στο εορτολόγιο. Αργότερα έμαθα την ετυμολογία του ονόματός μου. Η μία εκδοχή με θέλει μονίμως τσαντισμένο -από το ρήμα οδύσσομαι- και η άλλη πως είναι τσαντισμένοι μαζί μου οι Θεοί. Πήρα την δεύτερη βέβαια.
Το γεγονός πως δεν φρόντισαν να με συμπεριλάβουν στις ορθόδοξες γιορτές προφανώς ενισχύει την δεύτερη εκδοχή, ας μην κρυβόμαστε. Εξορισμένος και από το Δωδεκάθεο και από τον Χριστιανισμό, με μοναδική “ημέρα μνήμης” και μνημόνευσης την 5η Ιανουαρίου πορεύτηκα όλα αυτά τα χρόνια σαν πεσών ήρωας που δεν του έχει ακόμη αναγνωριστεί η θυσία. Κι εκείνο το “Χριστιανός Ορθόδοξος” για χρόνια στην ταυτότητά μου, εκκρεμής δήλωση, αναπόδεικτη, χαλασμένο παιδικό παιχνίδι στα χέρια ηλικιωμένου.
Τα χτυπήματα συνεχίστηκαν. Πώς να κάνεις παιδικό πάρτυ όταν η 5η Ιανουαρίου – παραμονή των Φώτων- είναι επίσημη…νηστεία! (Και τα σχολεία κλειστά επίσης).Τι θα κερνούσα; Σταμναγκάθι;
Κυνηγημένος Οιδίποδας από Θεούς και ανθρώπους -όχι τυφλός αλλά αόρατος για τους άλλους- στάθηκα στην όχθη του ποταμού περιμένοντας την Σφίγγα να περάσει να της πω δυο λόγια… Σκέφτηκα πως ούτε τα ποτάμια γιορτάζουν (εκτός από κάτι ρέματα, το ρέμα του Αη Γιώργη κ.λ.π) και μαλάκωσα, αισθάνθηκα λιγότερο αδικημένος.
Δεν ξέρω γιατί είναι θυμωμένοι μαζί μου οι Θεοί, έχω σταματήσει να ψάχνω τα ζόρια του κάθε πικραμένου. Κυρίως όσων νομίζουν πως είναι Θεοί… Αλλά αυτό το έλλειμμα από “χρόνια πολλά” που έχω στη ζωή μου φοβάμαι πως είναι κάποιος χρησμός, ένας γρίφος, που δεν θα λυθεί με καλό τρόπο…
Επίσης, κάνω σε όλους σας δώρα δύο φορές τον χρόνο, μου κάνετε μία. Σκοπεύετε να πατσίσουμε κάποια στιγμή ή μπα;
Υ.Γ: Πριν χρόνια μία φίλη βρήκε στο Μοναστηράκι ένα ημερολόγιο τοίχου που ανέφερε πως υπάρχει νεομάρτυρας Οδυσσέας και η ημέρα του είναι στις 7 Ιουλίου. Συλλεκτικό κομμάτι. Δεν αναφέρεται πουθενά αλλού. Το είπα στην Ρίκα (Βαγιάνη) για να το ξέρει να γιορτάζει τον γιο της. Όταν το ανέφερε σε έναν παπά πως από δω και πέρα θα γιορτάζει τον γιο της κάθε 7 Ιουλίου, την απείλησε με αφορισμό… Το παιχνίδι χοντραίνει. Η μάχη δεν θα είναι εύκολη…