Όταν ο Μικρός Πρίγκιπας ρώτησε τη Χρύσα για το σεξουαλικό της παρελθόν, η Χρύσα έκανε το λάθος να του απαντήσει ειλικρινά. Μπερμπάντισσα και μερακλού έχει χαρεί το σεξ περισσότερο και καλύτερα από πολλούς μαχόμενους άντρες που ξέρω. Είναι από τους ανθρώπους που πραγματικά, αλλά πραγματικά, είναι απόλυτα απελευθερωμένοι με το σεξ. Από εκείνες τις γυναίκες που δεν θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση τη συναισθηματική σχέση για να κάνουν έρωτα με κάποιον που τους αρέσει, και που μετά τα κινηματογραφικά τους one night stand δεν ελπίζουν σε εξίσου κινηματογραφικά, ρομαντικά happy end. Για να το πω απλά, η Χρύσα αντιμετωπίζει το σεξ όπως το αντιμετωπίζουν οι πιο πολλοί άντρες, ως μία απόλαυση που δεν χρειάζεται να έχει πάντα πριν και μετά. Αυτήν την αντιμετώπιση όμως ο Μικρός Πρίγκιπας δεν την είδε καθόλου με καλό μάτι –κι ας έχει φάει και αυτός το σεξ με το κουτάλι, μη σου πω με την κουτάλα, άρα δεν είναι να πεις ότι ένιωσε μειονεκτικά/άβολα/κτλ- και λίγες εβδομάδες μετά της ζήτησε να χωρίσουν.
Το να έχει μια γυναίκα αξιόλογο έως πλούσιο σεξουαλικό παρελθόν εξακολουθεί σε πολλές προοδευτικές κοινωνίες -καλή ώρα- να είναι ταμπού και να συνοδεύεται από ένα σωρό υποτιμητικές μπούρδες. Αντιθέτως, για τους άντρες ένα δυναμικό ερωτικό βιογραφικό θεωρείται τιμή τους και καμάρι τους και γι’ αυτό άλλωστε κάμποσοι φροντίζουν να υπερβάλλουν σχετικά με αυτό. Και όσο στωικά μπορώ να ανεχτώ αυτή την αντίδραση από ανθρώπους μιας κάποια ηλικίας, τόσο δύσκολα μπορώ να τη χωνέψω από άτομα που όταν γεννήθηκαν οι τηλεοράσεις ήταν έγχρωμες και ο Michael Jackson λευκός, πολύ περισσότερο δε από τις ίδιες τις γυναίκες. Παρόλο που το σεξ ως στεγνή σωματική δραστηριότητα δεν ανήκει στις επιλογές μου, όχι μόνο καταλαβαίνω τη λογική του αλλά ομολογώ πως τη ζηλεύω και λίγο. Γιατί όλη αυτή η υπερεκτίμηση του σεξ και η σύνδεσή του με την αγάπη, την πίστη, την αφοσίωση, το συναίσθημα, θεωρώ πως είναι μια υπερβολή που μόνο κακό μας κάνει. Δεν λέω ότι αυτή η οπτική δεν είναι η σωστή, λέω απλώς ότι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος κι ότι κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου (πρέπει να) έχει το δικαίωμα να ορίζει χωρίς ενοχές και άγχη τη σχέση του με το σεξ. Συντηρητική, χαλαρή, αδιάφορη, ελάχιστη ή πλήρως απελευθερωμένη. Όποια κι αν είναι αυτή, είναι δική του υπόθεση και κανείς δεν πρέπει να την επιδοκιμάζει ή να την αποδοκιμάζει. Το ότι η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας και η ηθική ενός ανθρώπου, και δη μιας γυναίκας, στιγματίζεται από το πόσο «αβέρτα πηδιέται» είναι όχι απλώς άδικο και παράλογο, αλλά εξοργιστικό. Όσο αδιάφορα αντιμετωπίζεται κάποια που δεν θέλει να κάνει περιστασιακό σεξ, τόσο επιθετικά αντιμετωπίζεται κάποια που επιδίδεται άνετα στο περιστασιακό σεξ.
Η Χρύσα, την γνωρίζω σχεδόν 15 χρόνια, είναι από τους πιο ηθικούς και εντάξει ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Δεν είναι ούτε μέγαιρα που καταπίνει άντρες, ούτε νυμφομανής λυσσάρα. Δεν είναι κουτοπόνηρο τσουλάκι που κάθεται σε όλους μπας και τυλίξει κανέναν ανυποψίαστο, δεν είναι απελπισμένη γεροντοκόρη, δεν είναι κομπλεξική φεμινίστρια που αντιγράφει αντρικές συμπεριφορές. Δεν είναι τίποτε άλλο από έναν άνθρωπο που αγαπά το σεξ και το εξασκεί –όταν κάνει κέφι- χωρίς τη δέσμευση μιας δέσμευσης. Σημειώστε δε, ότι δεν πλησιάζει ποτέ άντρα που ξέρει ή υποψιάζεται ότι είναι παντρεμένος ή έχει σχέση, σε αντίθεση με πολλές άλλες σεξουαλικά μετρημένες γυναίκες που δεν διστάζουν να κυνηγήσουν, με το πείσμα Τσετσένας χήρας, δεσμευμένους άντρες. Και μόνο όμως το γεγονός ότι επιδίδεται σε «ακόλαστο εφήμερο σεξ» αρκεί για να τη βάλει στη μαύρη λίστα πολλών γυναικών και αντρών.
Με αυτό το δεδομένο λοιπόν, όταν διάβασα την έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό εταιρίας προφυλακτικών δεν μου έκανε εντύπωση που στο κομμάτι για τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων Ελλήνων και Ελληνίδων η απόκλιση ανάμεσα στα δύο φύλα κάνει μπαμ. Οι Έλληνες δήλωσαν κατά μέσο όρο 30 σεξουαλικούς συντρόφους, ενώ οι Ελληνίδες δήλωσαν κατά μέσο όρο μόλις 9. Ξέρω, ξέρω, δεν βγαίνουν οι αριθμοί ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι οι άντρες έβαλαν κατιτίς παραπάνω, ακόμα κι αν υπολογίσουμε στην πρόσθεση τις ανοιχτόμυαλες τουρίστριες. Επομένως…
Επομένως, 2.014 χρόνια μετά τη Μαρία Μαγδαληνή στον αιώνα που η βιομηχανία του πορνό ανταγωνίζεται σε έσοδα τα εμπόρια ναρκωτικών και όπλων, πολλές γυναίκες είτε καταπιέζονται σεξουαλικά είτε δεν καταπιέζονται και απλώς λένε ψέματα για να αποφύγουν τον λιθοβολισμό. Τελεία και παύλα, γυναίκα και σεξ δεν πρέπει να έχουν σχέση εκτός σχέσης (κι αν έχουν, καλά θα κάνουν να το κρατήσουν μυστικό).
Και μετά συγκλονιζόμαστε –δήθεν- όταν τα γκέι φιλιά τρώνε μαύρο στην ελληνική τηλεόραση. Χα!