Σε είδα στις "Κούκλες" να κάνεις σόου, αστραφτερή και στολισμένη σαν ανθρώπινο παγώνι – τη Βουγιουκλάκη έκανες ή τη Μίλβα, δεν θυμάμαι.
Ισορροπώντας, επί ξύρου ακμής, μεταξύ άντρα και γυναίκας. Φωταγωγημένη τόσο που ξεχνούσαμε τη σκοτεινή διαδρομή που σ´ έφερε σ´ αυτό το πάλκο. Αργότερα, σπίτι μου, σκεφτόμουνα πως σου όφειλα μια βαθιά υπόκλιση εκ μέρους των λεγόμενων κανονικών γυναικών για τα κότσια σου. Γιατί, η αλήθεια, να λέγεται: Ούτε οι βατραχάνθρωποι, ούτε οι ειδικές δυνάμεις, ούτε ο σούπερμαν δεν έχει τα κότσια που χρειάζεται μια τραβεστί για να επιβιώσει στη μεταπολεμική Ελλάδα.