Σε είδα να κατεβάζεις ιδέες φοβερές. Ζόφος παντού, βλέπεις.
Απολύσεις, ανεργία, ανασφάλεια. Τα μαγαζιά κλείνουν. Τι να κάνω;
-Δεν κλείνουν όλα. Μερικά ανοίγουν και σκίζουν.
-Τι μαγαζιά είναι αυτά; Τι ζητάει ο λαός; Τι δεν είναι ποτέ άδειο;
-Ένα ωραίο καφέ.
-Ναι αλλά έχουν ανοίξει άλλα εκατό -εγώ τι ξεχωριστό έχω να πουλήσω;
-Για τι πράγμα θα πλήρωναν όσο-όσο; Για καλά νέα φυσικά! Για λίγη μαγεία που τους υπόσχεται μια μεγάλη πόρτα να διαβούν, έναν ψηλό μελαχροινό με λεφτά, μια κληρονομιά απ´ τον ουρανό.
Αυτό είναι! Μήνυμα ελήφθη. Άνοιξε, λοιπόν, ένα καφενείο στη γειτονιά μου, όπου δεν πίνεις μόνο καφέ, στον λένε κιόλας! Το βαφτίσανε και σαν τούρκικο σήριαλ και κάναν εγκαίνια. Ε, ναι, λοιπόν. Αυτό θα πει απαντάω στις ανάγκες της εποχής.
Αυτό θα πει νέα επιχειρηματικότητα!