Πριν από τρία χρόνια αποφασίσαμε με την ορειβατική ομάδα να ανεβούμε τα βουνά που κυοφόρησαν την κουβανέζικη επανάσταση, τη Σιέρα Μαέστρα. Στα μυθικά βουνά, τα φαντάσματα του Τσε, του Φιντέλ και των συντρόφων τους είναι ολοζώντανα. Στις πόλεις όμως έχουν λησμονηθεί. Η ζωή πάντοτε τραβούσε την δικιά της ανηφόρα (ή κατηφόρα, όπως το δεις). Ο Φιντέλ είναι βαριά άρρωστος και η επανάσταση δεν αισθάνεται καθόλου καλά πια.
Είχαμε την τύχη να συναντήσουμε το χρωματιστό νησί σε μια ιστορική στιγμή του. Οταν γλιστρούσε από το παρελθόν στο μέλλον. Οι Κουβανοί μόλις είχαν κερδίσει το δικαίωμα να ταξιδεύουν και γιόρταζαν χορεύοντας. Δεν μηδένιζαν τίποτα αλλά ήθελαν να προχωρήσουν. Σήμερα ο Ομπάμα έφαγε σ’ ένα paladar μιας φτωχογειτονιάς στην Αβάνα. Καθόλου τυχαίο. Από αυτά τα παράνομα εστιατοριάκια που έστηναν οι Κουβανοί μέσα στα σπίτια τους στη δεκαετία του ’90 για να βγάλουν κανένα έξτρα δολάριο ξεκίνησε η αλλαγή προς το οικονομικό άνοιγμα.
Μετά άρχισαν να νοικιάζουν δωμάτια στα σπίτια τους. Οι πουρίστες έβριζαν τότε αλλά οι ρεαλιστές έλεγαν καλύτερα να πουλάω παράνομο φαγητό παρά να πουλάω το κορμί μου στους τουρίστες και τις τουρίστριες. Σημειωτέον γίνεται χαμός ανδρικής πορνείας στην Κούβα.
Με σόκαρε ο αριθμός γυναικών που συρρέουν και διαλέγουν νέους και γυμνασμένους άντρες όπως θα διάλεγαν πεπονάκι στη λαϊκή.
Κούβα καλωσόρισες στο μέλλον σου, έγινες και επισήμως Cuba libre. Την ονειρευόσουν πάντα αυτή την ελευθερία -μέχρι και το εθνικό σου κοκτέιλ ονόμασες έτσι-. Μην ξεχνάς όμως ότι είναι δίκοπο μαχαίρι και το κοκτέιλ και η ελευθερία. Αν δεν είσαι προσεκτικός σε χτυπάει στο κεφάλι και κάνεις βλακείες για τις οποίες θα μετανιώσεις σύντομα.
