Σας είδα να κερδίζετε το Harvard, αγόρια και κορίτσια της ομάδας του Τομέα Διεθνών Σπουδών της Νομικής Αθηνών, στον παγκόσμιο διαγωνισμό-προσομοίωση δίκης ELSA international EMC2. Μέσα από 100 ομάδες -συν την Αφρική για πρώτη φορά- αγωνιστήκατε να διακριθείτε βήμα-βήμα, ξενύχτι το ξενύχτι, πρόβα την πρόβα, κλειδωμένoι στον τομέα Διεθνών Σπουδών με μάτια κόκκινα απ' το ξενύχτι. Τύφλα να 'χει ο προεκλογικός αγώνας δηλαδή…
Χωρίς καμιά βοήθεια από το Πανεπιστήμιο που διαλύεται βουβά – ούτε τα έξοδά σας δεν σας εξασφάλισε. Μόνο με τη βοήθεια του coach και των οικογενειών σας που σε δύσκολες στιγμές χρηματοδότησαν την τρέλα σας, κερδίσατε τον πρώτο γύρο για να μπείτε μέσα στους 20 καλύτερους του κόσμου. Με τη βοήθεια ευγενούς και ανώνυμου σπόνσορα, που αγανάκτησε από το προηγούμενο κομμάτι μου και κάλυψε τα έξοδά σας, πήγατε στον επόμενο γύρο και καταφέρατε να κερδίσετε την καλύτερη νομική σχολή του κόσμου. Αυτή έβαλε τα καλοαναθρεμένα, υπερεκπαιδευμένα και μεταπτυχιακού επιπέδου παιδιά της να δείξουν την επιστημονική τους σκευή. Εσείς όμως, οι προπτυχιακοί φοιτητές μιας σχολής που παραπαίει, μιας χώρας που παραπαίει, βάλατε τα δυνατά σας να αποδείξετε ότι κανείς δεν δικαιούται να σας στερήσει το μέλλον και τους πήρατε την κούπα! Αυτά είναι τα πραγματικά καλά νέα της Ελλάδας.
Κύριε Πρύτανη, κύριε Υπουργέ Παιδείας, τα παιδιά μάς έδωσαν την απάντησή τους στη μαυρίλα που τους επιφυλάξατε. Για πόσο ακόμα όμως θα στηριζόμαστε στο πείσμα των εικοσάχρονων ή στην ουρανοκατέβατη ευαισθησία ενός σπόνσορα;