O διάσημος Αμερικανός εικαστικός και σκηνοθέτης παραβρέθηκε στη χτεσινή συνέντευξη τύπου του Εθνικού Θεάτρου για το ρεπερτόριο των δύο επόμενων σεζόν, μιας και θα σκηνοθετήσει το 2012 στην Κεντρική Σκηνή την ομηρική «Οδύσσεια», και μίλησε για τον τρόπο εργασίας του αλλά και τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.

«Είναι τιμή για μένα να δουλεύω για το Εθνικό σας Θέατρο. Παράλληλα, είναι και παράξενο να σκηνοθετώ την ‘Οδύσσεια’ στην Ελλάδα σε μια κρατική σκηνή. Και είμαι τόσο περίεργος όσο κι εσείς όσον αφορά το αποτέλεσμα αυτού του εγχειρήματος».

«Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για τη δουλειά μου. Όταν μιλώ πολύ, δεν δουλεύω αρκετά. Πάντως, λειτουργώ κυρίως διαισθητικά. Οταν ξεκινώ να δουλεύω, στην αρχή επικρατεί ησυχία. Ησυχία χωρίς ίχνος εκφοράς κειμένου. Μετά μπαίνει το φως, το οποίο διαμορφώνει το χώρο και την ατμόσφαιρα της παράστασης. Αρχίζω να χρησιμοποιώ το κείμενο μόλις αρχίσω να διαισθάνομαι προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η σκηνοθεσία. Επίσης, ποτέ δεν εγκλωβίζομαι στη διανομή των ηθοποιών από την ηλικία ή το φύλο τους. Για παράδειγμα, στο δικό μου ‘Βασιλιά Ληρ’ τον ομώνυμο ρόλο είχε ένας νεαρός άντρας και στη ‘Λούλου’ η 60χρονη Ανγκελα Βίνγκλερ».

«Ποτέ δεν μιλώ στους ηθοποιούς μου για το περιεχόμενο ή τα ‘μηνύματα’ του έργου όταν ξεκινάμε τις πρόβες. Δίνω απλές, πρακτικές οδηγίες, όπως: ‘πιο γρήγορα, πιο αργά, πιο μαλακά, πιο δυνατά’. Οι ιδέες είναι βαρετές για μένα. Γι’ αυτό λέω στους ηθοποιούς μου: ‘αδειάστε το κεφάλι σας από τα πάντα. Νιώστε μόνο αυτό που ζείτε αυτή τη στιγμή’. Μην ξεχνάτε εγώ δεν πήγα ποτέ σε κάποια θεατρική σχολή. Οι σχολές περισσότερο αποπροσανατολίζουν τον ηθοποιό παρά του δίνουν μια κατεύθυνση. Γι’ αυτό λέω: ‘εμπιστευτείτε τα μάτια και τα αυτιά σας. Αυτά σας έδωσε ο Θεός να αντιλαμβάνεστε τον κόσμο. Αξιοποιήστε τα’».

«Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με το θέατρο, έχω καταλήξει ότι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα για έναν ηθοποιό είναι να μπορεί να σταθεί στη σκηνή. Οι ηθοποιοί που μπορούν να το κάνουν αυτό μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού».

«Όπως έλεγε και ο Γερμανός δραματουργός Χάινριχ φον Κλάιστ, ‘ένας καλός ηθοποιός είναι σαν την αρκούδα. Ποτέ δεν κάνει αυτή την πρώτη κίνηση. Περιμένει να την κάνεις εσύ’».

«Η σκέψη του θανάτου του Οσάμα Μπιν Λάντεν μου προκαλεί διάφορες σκέψεις. Καταρχάς, ο θάνατος οιουδήποτε είναι ένα λυπηρό και τραγικό γεγονός. Παράλληλα, όμως έχω και την εικόνα ενός δράκου που κατευθύνεται κατά πάνω μου κι εγώ πρέπει να σκεφτώ πως θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου. (Μικρή παύση) Χθες βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ κι άνοιξα το CNN. Εκείνη τη στιγμή, έδειχνε ένα παιδί έξω από το σπίτι όπου είχε σκοτωθεί ο Μπιν Λάντεν. Ο δημοσιογράφος το ρώτησε: ‘ξέρεις ποιος έμενε σε αυτό το σπίτι;’. Κι αυτό απάντησε: ‘Αυτό που ξέρω είναι ότι κάθε φορά που η μπάλα που παίζαμε περνούσε τον εξωτερικό τοίχο κι έπεφτε μέσα στην αυλή του σπιτιού, ποτέ δεν την ξαναβλέπαμε. Έβγαινε όμως κάποιος και μας έδινε 50 ρουπίες για κάθε μπάλα που χάναμε. Είχα δει κι έναν ηλικιωμένο άντρα με γκρίζα γενειάδα να βγαίνει από αυτό το σπίτι. Και τον φωνάζαμε Θείο Σαμ’. (Ο Wilson σταματά για λίγο και συνεχίζει συγκινημένος) Λυπήθηκα πολύ με το θάνατο του Μπιν Λάντεν».

INFO: Εθνικό Θέατρο:: «Οδύσσεια» του Ομήρου σε σκηνοθεσία Robert Wilson. Πρεμιέρα: 26 Οκτωβρίου 2012.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News